My bodyguard :จากัวร์จอมดุ

ในบรรดาเพื่อนซี้ที่เลี้ยงมา .. จากัวร์..เป็นเพื่อนที่สร้างความประทับใจให้มาก ๆ (Micky เป็นรองเลยแหละ)

จากัวร์.(Jaguar) เป็นชื่อเสือซะด้วยสิ ...ได้มาโดยมีคนมา offer เสนอให้ถึงที่เลย..
"เออ..นี่น้อง ..ชอบหมามั้ย"
"ชอบอ่ะ"
"ที่บ้านมีกี่ตัว"
"ตอนนี้ไม่มีสักตัวอ่ะ"
"เอามะเดี๋ยวจะเอามาให้.."
"อืม..ม..ม.. ถ้าจะเลี้ยงนะ ..ชอบไอ้ที่ฉลาด ๆ หน่อย มี ไอคิวบ้าง ..แฮะ แฮะ หมาบ้าน ๆ น่ะไม่ชอบอ่ะ"
"ฮื่อ..ลูกครึ่งเชียวนะ" ได้ยินคำว่าลูกครึ่งดิฉันหูผึ่งทันที ..เพราะชอบอะไรที่มันครึ่ง ๆ กลาง ๆ นี่แหละ ..อิ ..อิ
"พันธุ์อะไรคะ"
"แม่มันน่ะ ดัลเมเชียน ..แต่พ่อมันเป็นหมาที่บ้านเองแหละ" ดิฉันนึกถึงเจ้าลาย จุด..จุด..จุด ในหนังเรื่องศาลาโลกันย์ ..อุ๊ย ..น่ารัก...น่าเอ็นดูอยากได้มาอุ้มเล่นสักตัว.อิ ..อิ
" OK เลย เอาตัวผู้นะ" รีบตอบไป กลัวไม่ได้
"ตัวเมียหมดเลย .."
"แต่ว.." เอาละไหน ๆ ก็ตกลงรับเอาแล้ว ตัวอะไรก็ต้องเอาแหละนะ

ในตอนบ่าย พี่เขาก็อุ้มกล่องกระดาษเดินมาหา ..ดิฉันมองดู เจ้าตัวน้อย ที่เพิ่งถูกพรากจากอกมอมมี่.. เอ๊ะ ไง๋..น่าเกลียดจังเลย ..ไม่มีเค้า dalmatian ให้เห็นเลย ..มีตัวสีขาวตัวหนึ่งลายจุดด้วย แต่เป็นจุดสีน้ำตาลแดงเบ้อเร่อเบ้อร่า..รอบ ๆ ตาเป็นสีน้ำตาล ..ดูน่าเกลียดมากกว่าน่ารัก ..ตัวหนึ่งสีดำมืดเลย ..ไม่มีเค้าแม่ผู้ดีเล๊ย ..อีกตัวสีดำ ๆ เทา ๆ ...อืม ...ระหว่างขาวด่างกับดำมืดเนี่ย.. เอาตัวไหนนะ ..ทำไมเลือกยากจังเลย..สีขาว..นึกถึงเวลามันเปื้อน ..โอ๊ย..มอมแมม..เอาสีดำมืดนี่แหละ ..เปื้อนยังไงก็มองไม่ค่อยเห็น..ส่วนที่เหลืออีกสองตัว..แบ่งให้คนใกล้เคียงเอาไปอุปการะ.. ส่วนตัวเองก็อุ้มเอาเจ้าตัว ugly สีดำกลับบ้าน...มันเหมือนไม่รู้เรื่อง รู้หน้ารู้หลังเลย ..นอนลูกเดียว สงสัยกินอิ่มเกินไป เพราะก่อนออกจากบ้าน เจ้าของบอกว่า กลัวมันหิว กลัวมันร้อง เลยให้กินซะจนพุงกาง มิน่า มันไม่สนใจใยดีเลยว่าใครหอบหิ้วเอาไปไหน

จะตั้งชื่อเจ้าตัวน่าเกลียดนี้ว่าไงดีน้า ดูรูปร่าง ลักษณะ ..มีลายสีน้ำตาลพาดตรงบริเวณแผ่นหลังด้วย ..เป็นริ้ว ลายเสือ.. ไอเดียปิ้งเลย .. Jaguar ก็แล้วกัน ..แกยังมี nickname ว่า "อีหมอง" ..อี เป็นภาษาอิสานใช้เรียกเพศหญิง .. ไม่สุภาพนะคะ แต่เป็นการเรียกคนที่คุ้นเคย สนิทสนมกัน ..หมอง แปลว่ามอมแมม ..บางครั้งก็เพิ่มชื่อให้ เป็น อีหมองศรี เพื่อให้ฟังเพราะขึ้น ..แฮะ ..แฮะ .. เรียกเวลานินทา หรือเวลาคุยตอนแกอารมณ์ดี .. ถ้าจะสั่งอะไรต้องเรียกชื่อจริง ...ไม่งั้นแกไม่เชื่อฟังเอาง่าย ๆ นา ..กึ๋ย..

กว่าแกจะชินกับที่แปลกใหม่ ..แกร้องหาแม่ หาเพื่อน อยู่ 3 คืนเต็ม ๆ ร้องจนแทบไม่มีเสียง น่าสงสารมาก ....พอคุ้นเคยก็เริ่มออกลาย ฉายแววดุ..จนถึงดุมาก..นิสัยขี้หงุดหงิด เจ้าอารมณ์ ..ไม่ชอบออเซาะ ..แต่คุยพอรู้เรื่อง พวกเลือดแปลง ..เอ้ย เลือดผสมนี่มักจะเพี้ยนซะอย่างงี้แหละ

เวลาหิว.. หรือเวลาแกทานข้าว ใครอย่าเข้าใกล้เชียวนา เดี๋ยวแกจะหาเป้าซ้อมเขี้ยวเล่น ๆ ..เวลาหิวนี่แหละแกจะก้าวร้าวสุด ๆ ..ฮื่อ..เหมือนสุนัขบ้าเลยล่ะ .. นายแท้ ๆ แกยังไม่ยกเว้นเลย ..แล้วใครจะรับประกันคนอื่น ๆ ล่ะค๊า

แกชิมเนื้อคนไปตั้งหลายคน..ลูกหลานในบ้านก็ไม่ละเว้น ...ดิฉันต้องตามไปดูแลคนที่ถูกกัด ..ต้องคุยกันด้วยเหตุผล ซึ่งทุกคนก็ยอมรับ ..แต่ก็เผลออยู่เรื่อย ..จนติดป้าย - ระวังหมาดุ!! (จริง ๆ) ไว้หน้าบ้าน ..ก็ยังมีเผลอเข้ามาให้แกได้แก้หมั่นเขี้ยวเล่น ๆ จนได้ ..กฎ คือ ..หนึ่ง .. อย่าย่างกรายผ่านประตูรั้วเข้ามาคนเดียว (ถ้าจะเข้ามาต้องเรียกเจ้าของบ้าน ให้เป็นผู้นำทาง) สอง ...อย่าเดินเฉียดใกล้แกเวลาแกนอนหลับ และเวลาหิว - กินข้าว .. สาม ..หัว หาง เท้า เล็บ ห้ามแตะ ห้ามสัมผัส ..เว้นแต่แกอารมณ์ดี ..พูดคำว่า .หวัดดีจ้า ..หรือหวัดดีหน่อย ..แกจะยื่นมือ (เท้าหน้า) ให้จับเอง

พอเริ่มโต ก็พาไปวิ่ง ..แกวิ่งเร็ว คล่องแคล่วมาก ลำตัวโต แต่ขาเพรียว เรียวเล็ก ..มองดูคล้ายลูกแตงโมต่อขายังไงยังง๊าน.. ..แกไม่เคยกลัวสุนัขตัวอื่น ๆ เลย .. ยืนปักหลักเตรียมสู้ลูกเดียว .. ไม่สะทกสะท้าน ทราบมาว่า เลือดสายพันธุ์ของพ่อแกแรง ..เพราะเห็นเจ้าของเดิมบอกว่า กัด ไม่เลือกเหมือนกัน ..

เวลาพาไปหาสัตวแพทย์ ..ต้องใช้ที่ครอบปาก และใช้หลาย ๆ คนช่วยปล้ำ ไม่งั้นแกจะงับหมอเอาน่ะสิ เวลาอาบน้ำ .. ยิ่งเสี่ยงใหญ่เลย ปกติแกก็เหมือนสุนัขบ้าอยู่แล้ว ..โดนน้ำเข้าอีกกลัวจะยกกำลังสองละก็จะยิ่งยุ่ง ต้องพึ่งพาแป้งฝุ่นอย่างเดียว

สอนให้รู้จักทักทาย หวัดดี shake hand.. (อุ้งเท้าจ๊า) .. ทำได้ดีมากตอนเวลาที่แกหิว .. สอนให้หัดนั่งซ้อนท้ายรถเครื่อง เท้าทั้งสี่ เหยีบที่เบาะ แล้วให้แกใช้ตัวพิงคนขับ .. แค่นี้ก็พาไปไหน ๆ ได้สบายเลย .. อย่างว่าแหละนะ 4 ตีนยังรู้พลาด .. รถเครื่องปีนเขา จังหวะเบรค รถกระตุก ..แกพลาด ..ขาหลังซ้ายติดเข้ากับล้อรถ .. อื๋ยย ...แกร้องลั่น ยังกะเสือโดนเชือดเน่ะ ..เลือดไหลย้อย กลิ่นคาวคุ้ง .. แกส่งสายตาอ้อนวอนเหมือนขอร้องให้ช่วย ..งานนี้ รักษากันนาน เพราะแกไม่ยอมให้ถูกเนื้อต้องตัวเลย พาไปหาสัตวแพทย์ก็ไม่ได้ กว่าจะหลอกให้กินยาแก้อักเสบได้ ใช้ทั้งนมข้น ..เนื้อย่าง .. จากัวร์จึงมีแผลเป็นติดที่ขา เบ่อเร่อเลย ..โชคดีที่ขาแกไม่หัก ..

ข้อดีของจากัวร์คือ.. แกการ์ดเฉพาะภายอาณาเขตของบ้าน ..พ้นเขตบ้านหรือนอกรั้วไปแล้ว ..ไม่เคยหาเรื่องกับใคร แม้แต่เวลาตัวอื่น ๆ มาทะเลาะกับแก แกก็จะยืดอกเชิดใส่โดยไม่เกรงขาม และเดินหน้าตาเฉย..

ความรักนายกับความดุพอ ๆ กัน เริ่มสังเกตเห็นเวลาแกติดตามไปไหน ๆ เวลามีบุคคลอื่นเข้ามาใกล้ หรือเข้ามาทัก ..แกจ้องเขม็ง ทำขนพองแบบเตรียมพร้อมจะตะครุบเหยื่อ .. ต้องคอยเตือนว่าจากัวร์อย่านะ ..แกก็จะเก็บอวัยวะทุกส่วนแล้วอยู่ในอาการสงบ..

ดิฉันเป็นคนท้องไร่ท้องนา นิสัยเคยไปเล่นไปปีนเขา บนเขาน่ะมีกิจกรรมให้ทำตั้งมากมาย ..เก็บหอย เก็บเห็ด ..ดอกกระเจียว..ผักหวาน กล้วยไม้ป่า ..พันธุ์ไม้นานาชนิดมีให้ชม ...หาหน่อไม้ จับจั๊กจั่น..อุ๊ยสาระพัด ..และมันเป็นอะไรที่สนุกเพลิดเพลินม๊าก .. แค่เท้าสัมผัสแผ่นหิน สูดอากาศบริสุทธิ์ ..ก็ happy อยาบอกใคร

พอโตขึ้น ต่างก็มีหน้าที่รับผิดชอบ ไม่ค่อยว่างกัน แม้แต่ตัวเองก็เถอะ ..แต่วิญญาณมันเรียกร้อง ..ว่าต้องไปเหยียบรอยเดิมของตัวเองบ้าง..เมื่อใคร ๆ ไม่ว่าง มีอยู่ตัวเดียวที่ว่าง และด้วยความมั่นใจในความดุของแก
"จากัวร์ วันนี้ไปปีนเขาเล่นมั้ย??"
แกกระดิกหาง( ส่ายก้น) อย่างเร็วและอย่างแรง ทำหน้าทำตาทะเล้น ...ทำเสียงอู้อี้ในลำคอ..อาการดีใจสุด ๆ
"งั้นลุยเลย"
แกรีบวิ่งนำหน้าลิ่ว ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยไปมาก่อน ..เพราะแกกลัวเจ้านายเปลี่ยนใจ.. ดิฉันกลัวแกเหนื่อยหมดแรงก่อนที่จะได้ปีนเขา จึงให้ขึ้นซ้อนท้ายรถเครื่อง ..แล้วเราสองก็ออกเดินทาง

ในป่าเขาใช่ว่าจะปลอดภัย ..มีคนอื่น ๆ ขึ้นเขาเหมือนกัน โดยเฉพาะชาวบ้านในละแวกใกล้เคียง .. มีทุกเพศทุกวัย.. มาคนเดียว เป็นกลุ่ม หรือบางทีก็มีสุนัขล่าเนื้อติดตามมาด้วย ..บางคนมองเห็นดิฉันแล้วก็ทำท่ายังกะถูกผีหลอกกลางวันแสก ๆ ..เปล่าไม่ใช่ว่าดิฉันน่ากลัวหรอก ..พวกเขาคงคิดว่านางพรายนางไม้ที่ไหนแปลงร่างมามากกว่า .. (เพราะระดับความสวยไม่กลมกลืนกับป่าเขา..อิ..อิ).. เวลาเผชิญหน้าดิฉันก็กลัว ๆ เหมือนกัน ..แต่อาศัยจากัวร์ ที่ยืนตั้งท่าขนลุกพองทำเสียงครางกรอด ๆ ยืนจังก้าอยู่ข้างหน้า ..ทุกคนก็ต้องเดินอ้อมไปห่าง ๆ ..ไม่ว่าดิฉันจะไปไหน ๆ แกจะจับตามองตลอด เวลาดิฉันนั่ง แกก็จะนอนเฝ้าทิ้งระยะนิดหนึ่ง ..ดิฉันปีนขึ้นไปนอนบนต้นไม้ แกก็จะนอนเฝ้าโคนต้นไม้นั่นแหละ ..เมื่อมีอะไรเข้ามาใกล้ หรือ ผ่านมา แกจะ alert ด้วยท่าทางเตรียมพร้อมรับ ..
แล้วเราสองก็ไปบ่อย ๆ ตามที่ใจต้องการ ..ไม่ต้องออกปากชวนหรอก แค่ ใส่เสื้อผ้าลักษณะที่แตกต่างจาก 5 วันประจำ มาสวมกางเกง หิ้วรองเท้าบูท แค่นั้นแหละ จากัวร์วิ่งนำหน้าลิ่วเลย ..ต่อให้เอาโซ่มาล่ามไว้ก็ไม่อยู่ ..ที่บ้านก็เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัย แต่ดิฉันกลับคิดว่า อะไรจะเกิดคงต้องข้ามศพจากัวร์ก่อน .. ยกเว้นกระสุนปืนแล้วคงไม่มีอะไรเร็วไปกว่าจากัวร์

มีวันหนึ่ง ดิฉันอยู่บนต้นไม้ กำลังจะไขวัคว่ากล้วยไม้ป่า ..จากัวร์มีท่าทีผิดปกติ ...ตื่น ๆ และลุกลี้ลุกรน ...แกจะบอกให้รู้มากกว่าจะตั้งท่ารับ ..รู้เลยว่ามีคนมา ..จึงชะเง้อมองลงไป ..เห็นผู้ชายตัวโต ๆ 3 คน ยืนเรียงหน้ากันสลอน .. ทิ้งระยะห่างจากจากัวร์ไกลพอสมควร ..ทุกคนมีท่าทีสงบนิ่ง ..มองดูจากัวร์ และมองดูดิฉัน .. สัญชาตญาณบอกว่า พวกเขาเป็นคนดี
"หวัดดีครับ .." 1 ในนั้นทักก่อน
"อื่อ.." รู้สึกว่าถูกรบกวน แต่ก็ต้องลงจากต้นไม้ จากัวร์ รีบวิ่งมาประชิดตัวดิฉัน ..เหมือนจะถามอะไรสักอย่าง ดิฉันตบหัวแกเบา ๆ
"ไม่เป็นหรอกจากัวร์ พวกเขาเป็นคนดี" .. แกมองอย่างลังเล ..ดิฉันเดินเข้าไปหาพวกเขา ..จากัวร์ตามมาติด ๆ.. แกวางท่านิ่ง เชิดอก ..หางตก ..ปรายตามอง
"คุณมาคนเดียวเหรอ"
"กับจากัวร์ค่ะ"
"อ๋อ ..หมาชื่อจากัวร์"
"คงไม่ใช่คนแถวหมู่บ้านนี้ .. "
"มาจากบ้าน ..."
"อ๋อ .. เคยมาบ่อยเหรอ"
"ตอนเด็ก ๆ น่ะใช่ ..แตตอนนี้ไม่ค่อยมีเวลา"
"คุณรู้ไหม แถวนี้อันตราย ..บางครั้งก็มีพวกขี้ยาขึ้นมา.."
ดิฉันมองหน้าคนพูด ในใจคิดว่า "รู้แล้วน่า"
" ..แล้ว..พวกคุณมาทำอะไรกัน" ที่จริงดิฉันพอเดาคำตอบได้ เพราะรูปร่าง บุคลิก บอกโต้ง ๆ อยู่แล้วว่าเป็นตำรวจ หนึ่งในนั้นคงอ่านสายตาดิฉันออก จึงรีบตอบทันที
"พวกเราเป็นเจ้าหน้าที่ ..ขึ้นมาตรวจหาไม้เถื่อน .. แถวนี้ทำกันมาก..และทราบว่าแอบว่าจ้างคนต่างด้าว ด้วย"

หมด mood แล้ววันนี้ กลับดีกว่า ..ความเป็นส่วนตัวถูกรบกวน ..ดิฉันขอบคุณที่พวกเขาหวังดี และขอตัวกลับ .. เดินจากไปยังไม่ถึง 3 ก้าว
.เฮ้ คุณ ..ถ้าอยากได้ บอดี้การ์ดน่ะ ..ผมว่างเสมอครับ .." ดิฉันหันไปมอง เห็นเขาทำทหน้ายิ้มกรุ้มกริ่ม.. จากัวร์ที่กำลังก้าวขาวิ่งก็หยุดกึกเหมือนกัน .. แล้วแกก็แยกเขี้ยว 24 ซื่ของแก ..แฮ่...... พร้อมกับตั้งท่าจะกระโจน..
"จากัวร์ อย่านะ .. " แกหยุดกึกอัตโนมัติ แล้วหันมามองหน้าดิฉัน เพราะสงสัยในคำสั่งของนาย ..ทำท่าเหมือนจะถามว่า ..ทบทวนคำสั่งดีหรือยัง???
"ไม่เป็นไรหรอกน่า" ดิฉันบอกย้ำแก
"อื๋ยยย .. หมาคุณดุน่ากลัวจัง ..กลัวแล้วครับ ..ไม่แย่งหน้าที่แล้วครับ .แฮะ ..แฮะ."

Create Date : 28 กรกฎาคม 2550 Last Update : 21 พฤษภาคม 2557 13:15:57 น. Counter : 532 Pageviews.		0 comments
Share Tweet