NAMTAE'sMAMA
|
|||
พรายพระกาฬ - จินตวีร์ วิวัธน์ ** SPOILER ALERT อยู่ในกองดองครบรอบเกือบขวบปี ได้ฤกษ์งามยามดีทุบไหดองหยิบเอา พรายพระกาฬ ขึ้นมาอ่านเสียทีค่ะ ด้วยความหนาหนักของหนังสือจำนวนเกือบๆ แปดร้อยหน้าทำเอาก่อนอ่านรู้สึกง่วงไม่ใช่น้อย ทว่าพอลองได้อ่านก็เพลินดีค่ะแต่ก็ใช้เวลาสามวันกว่าจะอ่านจบนะ เรื่องราวของ พรายพระกาฬ เกี่ยวข้องกับเมืองโบราณที่ล่มสลายนับพับปี ชนวนความแค้นต้นเหตุที่ทำให้เมืองล่มสลาย และการทวงคืนความยุติธรรมของเหล่าดวงวิญญาณที่เฝ้ารอคอยเป็นพันปี เริ่มต้นเรื่องเป็นการเล่าถึงคณะสำนวนที่เดินทางไปยังหมู่บ้านวังเงือกฟ้าเพื่อสำรวจหาร่องรอยของสัตว์ประหลาดที่ปรากฏตัวและฆ่าชีวิตคนในหมู่บ้านซึ่งคณะสำรวจนี้ประกอบไปด้วยนักชีววิทยาที่มาตามหาสัตว์โลกล้านปี ผู้ที่สนใจในอารยะธรรมต่างโลก นักโบราณคดีที่ศึกษาร่องรอยเมืองโบราณสมัยทวารวดี เมื่อตัวละครลุงสีมาปรากฏตัวขึ้นได้ชักนำคณะสำรวจไปยังอดีต คนอ่านค่อยๆ รู้แล้วว่ามีใครบ้างที่เกี่ยวข้องกับอดีต แต่ก็ยังมีคำถามอยู่ดีว่าแล้วลุงสีมาเป็นใครกันแน่แล้วใครในคณะสำรวจทำเรื่องร้ายแรงอะไรเอาไว้ในอดีตถึงถูกทวงความแค้นขนาดหนัก การสำรวจสัตว์ประหลาดในบึงวังเงือกฟ้ายังคงดำเนินต่อไป โดยที่ชาวคณะพบเห็นสัตว์ประหลาดที่แสนสยดสยอง ที่แทบจะเอาชีวิตไม่รอดก็มีแต่ทุกครั้งก็มักจะได้ลุงสีมาและแสนผา คนสนิทของลุงสีมาเข้ามาช่วยทุกคราวครั้ง ยิ่งส่งผลให้ดร.รวินทร์ที่เขม่นทั้งสองคนอยู่แล้วไม่ชอบขี้หน้าเข้าไปใหญ่ ท้ายสุดก็เผลอตัวทำร้ายแสนผาเข้าให้ ทว่าแสนผาที่ดร.รวินทร์คิดว่าตัวเองได้ฆ่าตายไปแล้วกลับมาเดินปร๋อ ทำให้ตัวดร.รวินทร์เสียขวัญจับไข้ วันพิพากษาที่เหล่าวิญญาณแค้นรอคอยได้มาถึง ในคืนวันหนึ่งที่ดร.รวินทร์หนีออกจากโรงพยาบาล ลุงสีมาและแสนผาคือโจทย์ที่กล่าวหาจำเลยคือดร.รวินทร์ว่าในอดีตคือผู้ที่ทำให้ติราปุระล่มสลายเพราะขายชาติ ทุกคนในคณะสำรวจล้วนมีอดีตที่ผูกกับติราปุระในต่างวาระกันไป แม้เวลาจะผ่านไปหลายภพหลายชาติแต่กรรมชักนำให้ทุกคนกลับมาผืนบนผืนดินเดิมอีกครั้งเพื่อชำระความคั่งแค้นที่ได้รับ ส่วนตัวคิดว่าช่วงเริ่มเรื่องและกลางๆ เรื่องออกจะยืดยาดไปค่ะ ตัวละครเด่นสุดคือลุงสีมานี่แหละ ขณะที่ตัวละครอื่นมีส่วนในการดำเนินเรื่องมีเยอะแต่กลับไม่ค่อยมีบทสำคัญเท่าไหร่อย่างวลัยนุช เอื้อพงศ์ แต่ขาดไปก็ไม่ได้ค่ะเพราะเป็นตัวเดินเรื่อง ช่วงพีคสุดของเรื่องคือตอนพิพากษาโทษค่ะ ยิ่งตอนสัตว์ประหลาดดาหน้าโผล่กันออกมานี่แอบคิดว่ามันจะมีกี่ตัวเนี่ย หน้าตาแต่ละตัวก็เกินจะจินตนาการ -_-ll หลักของเรื่องแม้จะเกี่ยวกับเรื่องราวลี้ลับอาถรรพ์ ไม่วายมีความเป็นวิทยาศาสตร์แฝงเข้ามาซึ่งคือตัวสัตว์คู่บ้านคู่เมืองของติราปุระ เป็นพันธุ์หนึ่งของไดโนเสาร์ และสัตว์ประหลาดอีกตัวที่อยู่ในบึงคือคราเคนค่ะ แต่คราเคนนี่เรียกว่าเป็นความเชื่อมากกว่าซินะ มันไม่มีจริงนอกจากจะเป็นเดวี่ โจนส์ (เดวี่ โจนส์ก็ไม่มีจริงอีกนั่นแหละ -_-ll) ที่ชอบอีกในเรื่องคือจุดที่วิญญาณของชาวติราปุระต้องเฝ้ารอคอยเป็นเวลานับพันปีเพื่อรอคอยความยุติธรรม การเฝ้าเพื่อชดใช้กรรม มันไม่ใช่ว่าตายในชาตินี้ปุ๊บ เกิดใหม่ชาติหน้าปั๊บ แล้วก็มาชดใช้กรรมอีกทันที แต่มันเป็นจุดที่ว่าต้องเฝ้ารอหลายชาติหลายภพให้บรรดาบุคคลที่ข้องเกี่ยวกับผลกรรมนี้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตากันในสถานที่แห่งนั้น แล้วรอวันชำระพิพากษาท่ามกลางโจทย์และจำเลยด้วยความยุติธรรม เรียกว่ามันต้องรอให้ครบองค์ประชุมถึงจะแก้แค้นได้ อีกจุดที่ชอบส่วนตัวคือแสนผาค่ะ แอร๊ยยย แสนผาหรือผาคำรณชื่อเดิมเมื่อครั้งในอดีต ชอบตัวละครนี้มาก แอบลุ้นให้ในอดีตแสนผาเป็นคนรักของเจ้าหญิงสวารตีค่ะ จขบ.ว่าคู่นี้น่ารักมุ้งมิ้งดีออก สัมผัสได้ถึงพลังบางอย่างว่าเค้าน่ารักเข้ากัน (ให้ฟีลเดียวกับตอนอ่านเพชรพระอุมาแล้วจิ้นแงซาย/คุณหญิงดาริน รู้ว่าไม่ใช่แต่เราก็จิ้น เรามีมโน XD) ขอสรุปว่าพล็อตเรื่องน่าสนใจค่ะ ติดนิดว่าดำเนินเรื่องเนิบนาบ จังหวะของเรื่องเลยช้าไปตลอดทั้งเรื่อง จนถึงช่วงหลังจากดร.รวินทร์ทำร้ายแสนผา ตอนจบปิดท้ายด้วยฉากของวลัยนุชกับชิตวีร์ที่คิดว่าออกจะรวบรัด เลยไม่รู้สึกอินและไม่เชียร์คู่นี้นะ แต่ผู้เขียนก็สรุปไว้ด้วยเหตุผลที่มีอยู่ในเรื่องค่ะ หนังสือหนา ๆ อย่างนี้ต้องมีเวลาจริง ๆ ค่อยหามาอ่านค่ะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 18 พฤศจิกายน 2556 เวลา:23:37:26 น.
เรื่องนี้คุณจินตวีร์ เขียนลงในนิตยสารบางกอก คู่กับตอนเขียน วังไวกูณฑ์ ที่ลงในสกุลไทยในเวลาไล่เลี่ยกัน เรียกว่าคนละสไตล์กันไปเลยครับ แต่สนุกทั้งคู่
โดย: สามปอยหลวง IP: 122.154.3.131 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2556 เวลา:7:45:53 น.
ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ
ถ้ามีโอกาสและเวลา...คงได้ลอง โดย: polyj วันที่: 19 พฤศจิกายน 2556 เวลา:7:58:59 น.
เล่มนี้ยืมห้องสมุดมาอ่านจบไปเรียบร้อยค่ะ
ชอบนะคะ สนุกดีค่ะ โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 19 พฤศจิกายน 2556 เวลา:9:39:32 น.
ชอบมากเลยครับผลงานคุณจินตวีร์ โดยเฉพาะแนวลึกลับแบบนี้ สนุกดีมากครับเรื่องนี้ จินตนาการเรื่องสัตว์ประหลาดได้หลายแบบเลย เรื่องภาษาถึงแม้ว่าจะเขียนไว้นานแล้วแต่น่าอ่าน น่าติดตามมากๆ
โดย: Nat_NM วันที่: 19 พฤศจิกายน 2556 เวลา:13:16:49 น.
ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ สนุกมาก
แต่กว่าจะอ่านจบเมื่อยมือกันเลยทีเดียว หนังสือหนามาก โดย: vnd_daly วันที่: 19 พฤศจิกายน 2556 เวลา:14:03:54 น.
ลองเปิดๆ อ่านรู้สึกว่าสำนวนผู้แต่งค่อนข้างเนิบนาบจริงๆ ล่ะค่ะ เรามันพวกวัยรุ่นใจร้อนคงอ่านไม่จบเล่มแหงๆ
โดย: คุณหนูฤดูร้อน วันที่: 19 พฤศจิกายน 2556 เวลา:17:56:50 น.
ไม่ได้ซื้องานผู้เขียนเลยค่ะ แต่หาอ่านเอาจากเวปคุณสามปอยหลวงค่ะ
โดย: Sab Zab' วันที่: 19 พฤศจิกายน 2556 เวลา:22:20:47 น.
คุณ ~:พุดน้ำบุศย์:~ | ต้องมีอารมณ์อ่านด้วยค่ะ คือมีเวลา ไม่มีอารมณ์ก็ดองกันข้ามปีค่ะ -_- คุณ สามปอยหลวง | วังไวกูณฑ์เห็นสนพ.ของคุณหมอรีพริ้นท์แล้วค่ะ กะจะสอยเร็วๆ นี้แหละค่ะ คุณ polyj | หวังว่าจะได้ลองคะ :-) คุณ หวานเย็นผสมโซดา | ก็ชอบนะคะแต่อืดไปนิด ยังดีที่ไม่หลับระหว่างอ่านค่ะ คุณ Nat_NM | พยายามสะสมงานของคุณจินตวีร์ให้ครบค่ะ จุดเด่นของงานคงเป็นพล็อทที่ไม่ตกยุคค่ะ คุณ vnd_daly | เมื่อยมือจริงๆ แหละค่ะ หนักมากเลย ฮือวว์ T.T คุณ อุ้มสม | ดองมานานเหมือนกันค่ะ แค่เห็นความหนาก็เพลียยย -_-ll คุณ คุณหนูฤดูร้อน | ภาษา สำนวนนี่โอเคนะคะแต่ตัวเรื่องมันเนือยจริงๆ แหละ คุณ Sab Zab' | ถ้าลองแล้วระวังถอนตัวไม่ขึ้นนะคะ ทางนี้เสียไปหลายเหมือนกันค่ะ T3T โดย: a murder suicide วันที่: 19 พฤศจิกายน 2556 เวลา:23:29:54 น.
|
a murder suicide
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] fat NEET and sometimes Hikki. living in the small and blind world, kind of closed mind, a light level of bipolar, not much friendly with human. Group Blog All Blog
Friends Blog |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |