NAMTAE'sMAMA
|
|||
เพลิงผญา - ฌามิวอาห์ **SPOILER ALERT คำมั่นสัญญาของ พี่น่าน ว่าจะมาหาในยามที่ต้องจากกันยังฝังแน่นในความทรงจำของ อันตรา หากรอแล้วรอเล่า เจ้านรันดร เจ้าหอหน้าแห่งราชวงศ์เวียงแสนกลับไม่ติดต่อมา และแม้จะตั้งใจมาเหยียบแผ่นดินเวียงแสนเป็นครั้งสุดท้าย ทว่า แก้วก๊ออัญมณีสีแดงรูปใบโพธิ์ซึ่งเคยได้รับตั้งแต่วัยเยาว์กลับเหนี่ยวรั้งไม่ให้เธอไปไหนได้ เพราะนั่นคือของหมั้นที่คนในราชวงศ์จะมอบให้หญิงคนสำคัญ ตำแหน่ง พระคู่หมั้นของเจ้าหอหน้าจึงตกอยู่กับเธอทันที การหมั้นแบบไม่ทันได้ตั้งตัวเตรียมใจยังไม่ทำให้หนักใจเท่ากับเรื่องราวแปลกๆ ที่เกิดขึ้น คำสาปของบรรพบุรุษ ถ้อยความในแผ่นจารสำริดที่ยังหาคำตอบไม่ได้ ที่สำคัญ... ฝันร้ายที่เคยเกิดขึ้นเมื่อครั้งยังเยาว์กลับหวนคืนมา แล้วเธอจะต้องทำเช่นไร ยินดีรับตำแหน่งและเดินหน้าค้นหาความจริง หรือทิ้งทุกสิ่งแล้วไม่กลับมาแผ่นดินของผู้ซึ่งเป็นที่รักอีกเลย อย่างแรกที่สะดุดตาคือปกสวยค่ะ แรกที่เห็นเดาว่าเป็นสร้อยทับทัมเคียงกับดอกมะลิซ้อน ลายเส้นฉากหลังเป็นวัดวา เดาจากชื่อแล้วคิดว่า theme ของเรื่องน่าจะเกี่ยวกับเมืองเหนือ พออ่านเรื่องย่อปกหลังนี่ก็อืม เรื่องราวเกี่ยวกับเมืองเหนือจริงๆ ด้วย แต่มาแนวประเทศสมมติทางภาคเหนือของไทย เรื่องราวความรักของเจ้าหอหน้าและสาวลูกครึ่งไทย ที่นอกจากจะมีเรื่องดราม่ารักในสมัยปัจจุบันยังพ่วงไปถึงเรื่องราวความรัก ความอาฆาตพยาบาทในอดีตชาติอีกด้วย ความรู้สึกหลังอ่าน จขบ.ชอบการเล่าเปิดเรื่องที่ย้อนไปสมัยอดีตเรื่องราวของพระนางอันตราวรีเทวี เจ้านางแห่งเวียงผญา เป็นฉากการเสียสละตนเพื่อปกป้องเหล่าประชาชน อ่านแล้วรู้สึกสงสารเจ้านางค่ะ แถมยังอยากรู้ต่อไปอีกว่าชีวิตของชาวเมืองที่เหลือรอดจะเป็นเช่นไร เจ้าน่านนรันจะมาทันไหม ตอนแรกสร้างอารมณ์ เปิดเรื่อง และปูเรื่องราวได้น่าติดตามค่ะ พอตัดไปสมัยปัจจุบันในตอนที่เป็นเรื่องราวของอันตรากับเจ้านรันดร จขบ.เองคิดว่าการดำเนินเรื่องค่อนข้างเฉื่อยไปหน่อย อาจจะเพราะความแง่งอนของทั้งคู่ด้วย บวกกับการดำเนินเรื่องที่เก็บงำแล้วค่อยๆ เล่าเหตุของเรื่องออกมาเป็นระยะๆ กว่าจะรู้ว่าพระนางเค้างอนกันทำไมก็ปาเข้าไปหลายหน้าแล้ว เวลาเค้างอนกันแต่ก็แรงใส่กันนี่มัน แหม่ ... แต่พอเวลารักกันก็รักกันจ๊างงงง รักแบบแยกจากกันไม่ออก พี่น่านไปไหนน้องอันไปด้วยตลอดๆ การเล่าเรื่องแบบสลับฉากไปมาระหว่างอดีตและปัจจุบัน ข้อดีคือง่ายต่อการเฉลยเรื่องราว ภาคอดีตช่วยเฉลยเรื่องราวที่เกิดขึ้นจนเป็นผลสืบเนื่องมายังภาคปัจจุบัน แต่อีกมุมหนึ่งการเล่าเรื่องแบบตัดสลับก็ทำให้จขบ.คิดว่ามันมีรายละเอียดบางอย่างหล่นหายไป ขอยกประเด็นที่จขบ.ค้างคาใจมาเป็นตัวอย่าง 1. ความเป็นมาของยูงพญา ... ในเรื่องยูงพญาปรากฏตัวมาสองครั้งคือฉากที่เจ้านางอันตราตกน้ำกับฉากเจ้านางประกายแก้วเดินทางออกจากเวียงผญา พออ่านแล้วก็เข้าใจว่ายูงพญาเป็นส่วนหนึ่งที่เชื่อมโยงเรื่องราว แต่คำถามมันก็ผุดขึ้นมาว่าทำไมต้องเป็นยูงพญา แล้วทำไมชื่อยูงพญา มีความสำคัญอย่างไร ทำไมเจ้านางอันตราต้องโดดน้ำไปช่วย อ่านแล้วคิดไว้สองประเด็นคือ เจ้านางโดดลงไปช่วยเพราะจิตใจเมตตากับโดดลงไปช่วยเพราะเป็นสัตว์ศักสิทธิ์คู่ราชวงศ์ ก็ชื่อเค้าดูอลังนะยูงพญา ฟังดูขลัง ในส่วนของเจ้านางประกายแก้วนี่เข้าใจว่าทำไมถึงได้ผูกพันกับยูงพญา 2. ไทย์ ... เหมือนไทย์จะเป็นตัวละครหลอก พอรู้ความจริงแล้วคำถามมันก็มาว่าทำไมต้องเป็นไทย์ หรือเพราะแค่ไทย์สนิทกับน้องอัน แค่นั้น จบ 3. องค์ไภรพ ... แหม่ ยอมรับว่าร่างจริงในปัจจุบันเป็นตัวละครที่จขบ.คาดไม่ถึง พอได้อ่านฉากวาระสุดท้ายของศังขะแล้วจขบ.ก็แอบสงสัยเหมือนศังขะว่าองค์เหนือหัวของตัวเองกลายไปเป็นชาวพุทธได้อย่างไร คิดว่าสิ่งที่ขาดหายไปคือเรื่องราวขององค์ไภรพในช่วงอดีต ได้อ่านแต่ความเป็นองค์ไภรพในความคิดของตัวละครอื่นๆ แล้วอารมณ์มันหายๆ อยากรู้อารมณ์ ความคิดขององค์ไภรพที่ต้องตราทัพมาตีเวียงผญา ความรู้สึกที่รู้ความจริงว่าเจ้านางประกายแก้วที่รักจากไปแล้ว เรื่องราวที่หายไปขององค์ไภรพหลังจากตีเวียงผญาได้ ขนาดศังขะยังไม่รู้ว่านายเหนือหัวตนกลายเป็นชาวพุทธตั้งกะเมื่อไหร่ แล้วจขบ.จะรู้ได้ยังไง จขบ.ก็อนุมานตามใจเอาว่าองค์ไภรพในอดีตชาติได้รับแรงศรัทธา(ผลจากเจ้านางประกายแก้ว) จนเกิดความเลื่อมใส ภายหลังจึงหันหน้าเข้าหาพุทธศาสนา แต่ถ้าการนับถือพุทธศาสนาขององค์ไภรพเกิดเมื่ออดีตชาติ ทำไมศังขะจึงไม่รู้ สมมติที่สองคือการเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาขององค์ไภรพอาจจะเกิดขึ้นในชาติปัจจุบัน สิ่งที่จขบ.สงสัยค่อนข้างเป็นรายละเอียดปลีกย่อยอยู่สักหน่อยแต่ก็เกี่ยวข้องกับตัวพระนาง ในส่วนของประเด็นหลักที่เป็นเรื่องของคำสาปเจ้าน่านนรัน ตัวเจ้าน่านนรันและเจ้านางอันตราวรีเทวีจุดนี้โอเคค่ะ ส่วนนี้อ่านแล้วเคลียร์ จะขนลุกก็แต่ความรักของเจ้านางน้องที่มีต่อเจ้าหอหน้า ก็รู้นะว่ารักมาก เคารพมากเพราะต้องการชดใช้กรรมแต่ก็นะมันกึ่ยๆ ทุกทีที่ได้อ่าน โดยรวมแล้วเมื่อแรกหยิบอ่านจขบ.คาดว่าจะได้อ่านเรื่องรักดราม่าแรงๆ เครียดๆ นะ ทว่าพออ่านจบแล้วก็ค่อนข้างเบากว่าที่คิดไว้ ไม่ถึงกับจะเรียกว่าจืดอะแต่ก็ไม่เข้มข้นอย่างทั่วถึง คิดว่าจะดราม่าหนักๆ ไปเลยคงไม่ได้เดี๋ยวอ่านแล้วจะไม่แจ่มใสเนอะ อ่านรีวิวแล้วดูกลางๆ นะคะ
โดย: หัวใจสีชมพู วันที่: 15 กรกฎาคม 2556 เวลา:10:07:55 น.
ชื่อเรื่องแปลกดี แต่อ่านงานของผู้เขียนมาหลายเรื่องเหมือนกัน ยังไม่จี๊ด ก็เลยไม่ได้ตามงานค่ะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 15 กรกฎาคม 2556 เวลา:15:12:28 น.
เล่มนี้เล็ง ๆ อยู่ค่ะ ชื่อเรื่องน่าสนใจ แนวเรื่องก็น่าอ่านอะค่ะ
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 15 กรกฎาคม 2556 เวลา:21:29:57 น.
เคยอ่านงานผู้เขียนอยู่เรื่องนึง โอ้โฮ อู้คำเมืองจนเราแปลไม่ค่อยออกเลยค่ะ เลยไม่ได้ตามงานผู้เขียนต่อ ไม่รู้ว่าเล่มนี้มีภาษาเหนือเยอะหรือเปล่าคะ
โดย: Sab Zab' วันที่: 15 กรกฎาคม 2556 เวลา:21:53:02 น.
คุณ Sab Zab' เล่มนี้บ่อู้กำเมืองเปนล่ำเปนสันเจ้า ตัวละครเปิ้นใช้ภาษากลางปนกำเมืองหน่อยๆ เจ้า อ่านรู้เรื่องแน่นอน บ่งงเจ้า :-D โดย: a murder suicide วันที่: 15 กรกฎาคม 2556 เวลา:23:42:06 น.
ยังลังเลอยู่ครับ....ไว้อารมณ์อยากอ่านล้านนา คงหยิบมาอ่าน
โดย: อุ้มสม วันที่: 16 กรกฎาคม 2556 เวลา:19:03:27 น.
มาแอบอ่านรีวิวค่ะ มีงานของผู้เขียนหลายเล่มที่ชอบ โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 16 กรกฎาคม 2556 เวลา:21:01:48 น.
|
a murder suicide
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] fat NEET and sometimes Hikki. living in the small and blind world, kind of closed mind, a light level of bipolar, not much friendly with human. Group Blog All Blog
Friends Blog |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |