| NAMTAE'sMAMA
|
|||||||||||||
มายานาง - อวี๋ฉิง **SPOILER ALERT  หลังจากใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่แต่บนเตียง ไม่ค่อยได้พบเจอผู้ใดเพราะร่างกายแสนจะอ่อนแอ ในที่สุดวาระสุดท้ายก็มาเยือน ซี่ซุ่นหวา ทายาทคนสุดท้ายของอดีตตระกูลมหาเศรษฐีชั้นทองแห่งเป่ยถัง ทว่าเรื่องน่าเหลือเชื่อกลับบังเกิดขึ้น เมื่อสวรรค์ยังไม่เรียกให้นางกลับไปที่นั่น ซ้ำยังมอบโอกาสให้นางได้กลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง...ในร่างของคนอื่น ณ ช่วงเวลาหนึ่งปีก่อนที่วาระสุดท้ายของซี่ซุ่นหวาจะมาเยือน แต่ทำไมกันหนอ ผู้คนมีเป็นร้อยเป็นพันเป็นหมื่น เหตุไฉนคนที่สวรรค์ส่งให้นางมาอยู่ในร่างกลับเป็น ชุยซุ่นหวา โฉมสะคราญผู้เป็นหนึ่งในสี่ประมุขตระกูลใหญ่ คนที่ใครๆ ต่างก็เรียกขานว่า นางมารร้าย คนนั้น ทำไม!  หวนคืนสู่มากกว่ารัก กับนิยายเรื่องมายานางที่ตอนแรกว่าจะข้ามไปก่อนเพราะสนใจ "ฝันคืนสู่ต้าชิง" มากกว่า แต่พอได้เปิดอ่านในส่วนของจากใจผู้เขียนที่อยู่ท้ายเล่มถึงพบว่าเล่มนี้มันต่อจากหลงเงานางนี่นา แอร๊ย เล่มโปรดและนักเขียนคนโปรด นี่ถ้าไม่ซื้อก็ไม่ใช่แฟนคลับของสีต๋าแห่งสีเซียนแล้ว XD (SPOILER - เนื้อเรื่องในมายานางไม่มีตัวละครใดๆ ของหลงเงานางมาออกโรง ทว่ามีการพูดถึงตระกูลสีที่กระจัดกระจายกันไปในสี่แคว้น ตระกูลของนางเอกคือแซ่ซี่แห่งเป่ยถัง บรรพบุรุษของนางถูกจักรพรรดิ์หวาดระแวงจึงสั่งยึดทรัพย์ ตระกูลซี่จึงถูกลดบทบาทลงนับแต่นั้น จนถึงทายาทรุ่นสุดท้ายคือซี่ซุ่นหวา ดูเหมือนอนาคตของตระกูลซี่ต้องมาจบลงที่นางเพราะสุขภาพที่อ่อนแอชนิดที่ว่ามีชีวิตอยู่มาจนถึงอายุ 19 ปีก็นับว่ามหัศจรรย์มากแล้ว ซี่ซุ่นหวาอาศัยกับพี่ชายบุญธรรมคือไป๋ฉี ในวันที่เขาเดินทางไปสู่ขอพี่สะใภ้เป็นวันตายของซี่ซุ่นหว่า ทว่าวิญญาณของนางไม่ได้เดินทางกลับไปปรโลกแต่เข้าไปสิงในร่างของซุยซุ่นหวา ทายาทตระกูลใหญ่ผู้กุมอำนาจของเมืองหลวงโดยนับย้อนเวลากลับไป 1 ปีก่อนที่ซี่ซุ่นหวาจะตาย ซุยซุ่นหวานั้นมีนิสัยโหดร้ายและเลือดเย็น เมื่อวิญญาณของซี่ซุ่นหวามาอยู่ในร่างชุยซุ่นหวานิสัยก็เปลี่ยนเป็นคนละคน ชีวิตของซี่ซุ่นหวาตกอยู่ในอันตรายอีกครั้งเพราะทุกๆ คนล้วนแต่เกลียดชังจนอยากเอาชีวิตซุยซุ่นหวา ที่พึ่งเดียวของนางคืออี้ฉือกง เมื่ออยู่ในร่างของซุยซุ่นหวา ซี่ซุ่นหวาได้พบความลับมากมายที่เกี่ยวพันกับราชวงศ์และตระกูลซี่ รวมถึงความจริงที่ว่าฆาตกรฆ่านางคือซุยซุ่นหวาที่ได้รับคำสั่งจากพระพันปี ร่วมมือกับว่าที่พี่สะใภ้ของนาง ซี่ซุ่นหวากลับไม่สามารถแก้ไขสิ่งใดได้เพราะเป็นลิขิตของสวรรค์ นอกจากจะรักษาชีวิตในร่างของซุยซุ่นหวา แต่แล้วความเปลี่ยนแปลงก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากสายตาของอี้ฉือกงไปได้ ความลับที่ว่านางคือวิญญาณซี่ซุ่นหว่าที่อาศัยในร่างซุยซุ่นหวาถูกเขาค้นพบ เมื่อไม่มีสิ่งใดแก้ไขได้ซี่ซุ่นหวายินยอมให้ความตายดำเนินต่อไปโดยไม่อาจหยุดยั้ง ไม่ใช่เพียงซี่ซุ่นหวาที่เฝ้าคอยอย่างทรมาน อี้ฉือกงก็เฝ้ารออย่างทรมานเช่นกันเพราะไม่มีใครรู้ว่าเมื่อวิญญาณของซี่ซุ่นหว่าหลุดออกจากร่างตัวเองอีกครั้งจะเกิดผลกระทบอะไรกับวิญญาณซี่ซุ่นหวาในร่างซุยซุ่นหว่า ทั้งหวาดหวั่นว่าวิญญาณของซุยซุ่นหวาจะกลับมาเข้าร่างเดิมหรือไม่ สุดท้ายวิญญาณของซี่ซุ่นหวาก็ไม่ได้ไปไหน ยังสิงอยู่ในร่างของซุยซุ่นหวาแต่ปัญหาที่ตามมาคือไป๋ฉีตั้งใจเอาชีวิตของซุยซุ่นหวาเพื่อแก้แค้นในน้องสาว ) ความรู้สึกหลังอ่าน ... ใครที่เรียกร้องแนวดราม่าจากแจ่มใสก็คงสมใจ มันดราม่า มันซับซ้อน ._. คุณอวี๋ฉิงผูกเรื่องได้น่าติดตาม บางตอนก็เดาออก บางอย่างก็เดาไม่ออก ฉากที่พีคมากๆ คงเป็นตอนที่ซี่ซุ่นหยาตายครั้งที่สองกับตอนที่ไป๋ฉีจับตัวซี่ซุ่นหยาในร่างซุนซุ่ยหยาไว้ที่เรือน แต่ด้วยสไตล์การเขียนของคุณอวี๋ฉิงจะตัดอารมณ์คือเล่าเรื่องมาให้ลุ้น อารมณ์กำลังพีคแต่ตัดฉากไปเลยแล้วเล่าย้อนหรือท้าวความเอา ตัดอารมณ์คนอ่านเหอะค่ะ ;_; แต่โดยรวมก็ยังน่าติดตามอยู่ดี มาช่วยลุ้นว่าซี่ซุ่นหยาจะเอาตัวรอดจากปากเหยี่ยวปากกาได้หรือไม่ ในเล่มนี้ความสัมพันธ์ของพระนางค่อนข้างใกล้ชิดกันมาก ชนิดที่ระเบียบแบบแผนทางสังคมสมัยนั้นลืมๆ มันไปเถอะ คนเขียนเองก็บอกแล้วว่าทุกอย่างในเรื่องล้วนมาจากจินตนาการ เนื้อหาในเล่มก็ไม่ได้อิงจากราชวงศ์ไหนแต่สมมติให้เป็นดินแดนแห่งหนึ่ง อี้ฉือกงยังเป็นพระเอกในมาตรฐานของคุณอวี๋ฉิงอยู่คือฉลาด เงียบๆ ไม่ค่อยจา ไม่ค่อยแสดงออกทางคำพูด แต่การกระทำนั้นรักจริง ส่วนนางเอกก็เหมือนกันดูเหมือนจะอ่อนแอแต่ก็เป็นประเภทสู้คน อดทน มีคุณสมบัติในการเอาตัวรอดสูง ความรักของพระนางอาจจะไม่หวานล้ำ ลึกซึ้งกินใจน้ำตาตก แต่เป็นความรักแบบที่เกิดจากความเข้าใจหรือเห็นอกเห็นใจกันมากกว่า โดยเฉพาะคู่นี้ไม่ต้องนั่งลุ้นเลยว่าจะรักกันยังไง ใกล้ชิดสนิทสนมกันตั้งแต่เริ่มๆ (แต่เล่มนี้ก็หวานๆ อยู่นะ นางเอกแอบหื่นด้วยตามสไตล์ผู้เขียน 555+) ส่วนตัวจขบ. ชอบสไตล์ของคุณอวี๋ฉิงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว มาเล่มนี้ก็ชอบเหมือนเดิม ที่ชอบมากในเล่มคงเป็นจุดที่ทุกสิ่งที่อยู่ในชีวิตของซี่ซุ่นหยาตอนใกล้ตายล้วนแล้วแต่เกี่ยวข้องกับซี่ซุ่นหยาในร่างซุนซุ่นหยา แม้จะแอบติดใจสงสัยว่าแล้วในช่วงเวลาเดียวกันคนเราจะมีดวงวิญญาณสองดวงได้ไง? คำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ที่ผู้เขียนพูดถึงแบบขำๆ ก็เป็นมุมมองที่น่าสนใจดี เสียแต่สุดท้ายก็ต้องใช้พล็อตถอดวิญญาณเพื่อคงความเป็นนิยายรักเหมือนเดิม แต่จขบ. คิดว่าวิญญาณอาจจะมาแนว time travel ก็ได้ :P สรุป ... ถ้าเบื่อแจ่มใสเล่มบางๆ ขอให้ลองเล่มนี้ 455 หน้า หนาสะใจ เนื้อเรื่องแปลกดี ไม่เน้นหวานแต่อ่านสนุก หวังว่าแจ่มใสจะออกแนวนี้มาอีกเยอะๆ นะ ชอบ XD ปล. ตอนแรกที่พล็อตเป็นนางเอกถอดวิญญาณไปสิงในร่างสตรีผู้มีอำนาจนี่คิดถึง "แปดสามี" ตะหงิดๆ แต่ก็ไม่คล้ายเลยสักกะนิด แปดสามีแฟนตาซีกว่าออกทะเลมากกว่าเยอะ
ยังไม่เคยอ่านของอวี๋ฉิง เล่มหนาขนาดนี้ เสี่ยงนิดหน่อย ถ้าสนุกและชอบก็ดีไป ถ้าเกิดอ่านแล้วไม่ชอบจะรู้สึกแย่กว่าเล่มบาง
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~
 วันที่: 2 เมษายน 2556 เวลา:8:01:41 น.ถ้าคาดหวังความหวาน บอกได้เลยว่า น้อย
แต่ถ้าใครเคยชอบหลงเงานาง ก็น่าจะชอบเรื่องนี้ พล๊อตเรื่องดี มีรายละเอียดอื่นๆ ใส่มานอกจากเรื่องรัก แต่การตัดเรื่องไปมา ทำให้อารมณ์ไม่ต่อเนื่อง ทำให้โดยรวม เฉยๆ กับเรื่องนี้ โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์
วันที่: 2 เมษายน 2556 เวลา:13:58:22 น. คุณ~:พุดน้ำบุศย์:~งานของคุณอวี๋ฉิงที่ออกมามี 3 เรื่องค่ะ - ศึกรักประลองใจ - หลงเงานาง - มายานาง ถ้าไม่เคยอ่านงานของคุณอวี๋ฉิงมาก่อน แล้วอยากลองเล่มบางๆ ขอให้ลอง "ศึกรักประลอง" ใจค่ะ บางที่สุดในสามเรื่องนี้ แต่ถ้าอ่านแล้วไม่ชอบคงไม่ชอบเรื่องอื่นแหละค่ะ เพราะแนวการเขียนคล้ายๆ กัน บุคลิกของพระนางก็โทนเดียวกันเด๊ะ คุณคอเล่าอืม ต้องทดลองอ่านดูค่ะ ก็ไม่แน่ใจว่าจะถูกใจคุณคอเล่ารึเปล่าน้า  คุณฟ้าใส ในเงาจันทร์ เราว่าเล่มนี้หวานที่สุดในทุกเรื่องของคุณอวี๋ฉิงแล้วนะคะ เหอ เหอ เห็นด้วยที่ว่าถ้าใครชอบ "หลงเงานาง" ก็น่าจะชอบเล่มนี้ บังเอิญว่าเราชอบเสียด้วยซิ XD ประเด็นตัดฉาก เห็นด้วยค่ะ แต่คิดว่าเป็นสไตล์ของคนเขียน เจอมาตลอด 3 เรื่อง เสียอารมณ์เหมือนกันแต่โดยรวมเราชอบค่ะ  โดย: a murder suicide
วันที่: 2 เมษายน 2556 เวลา:14:46:28 น.ไม่ทราบว่าเรื่อง แปดสามี นี่สนุกไหมคะ พอดีกำลังจะซื้อเรื่องนี้น่ะค่ะ
โดย: pepper IP: 124.121.211.254 วันที่: 2 เมษายน 2556 เวลา:16:23:15 น.
ลังเลใจทุกครั้งที่จะลองมากกว่ารัก...แต่จขบ.ก็รีวิวไว้ได้น่าสนใจดีค่ะ แต่เล่มหนานี่สิ...เอาไงดีน๊อ???
แปดสามีฯ ไปเห็นที่ร้านหนังสือดูน่าสนใจดีนะคะ...แต่ถ้าออกทะเลไปไกลคงไม่ลอง  โดย: Aneem
วันที่: 2 เมษายน 2556 เวลา:19:55:25 น.คุณpepperอืม ตอบยากจัง กลัวว่าความชอบเราจะไม่เหมือนกัน ._. สำหรับเรา "แปดสามี" อ่านได้เรื่อยๆ ไม่ถึงกับสนุกจนพลาดไม่ได้ค่ะ โครงเรื่องน่าสนใจนะ ผูกปมไว้เยอะแยะ แต่ดำเนินเรื่องเรื่อยเปื่อยไป เล่มแรกยังเดินเรื่องไปไม่ถึงไหนเลย ถ้าเทียบกับของแจ่มใส เรื่องนี้จะออกไปทางแฟนตาซีจัดเลยค่ะ ไม่ใช่แนวประวัติศาสตร์ย้อนยุค อ้อ มีทั้งหมด 7 เล่มนะคะ คุณAneemถ้าไม่เคยอ่านมากกว่ารัก บางคนก็คิดว่ามันไม่ค่อยมีอะไรเนอะ แต่มากกว่ารักที่สนุกๆ ก็มีค่ะ เพียงแต่ต้องเลือกที่มันใช่กับสไตล์เราอะ ถ้าคุณ Aneem ลังเลเรื่องนี้ลอง "ฝันคืนสู่ต้าชิง" ไหมคะ ? จำได้ว่าเคยเห็นกระทู้ที่มีคนแปลลงไว้ในพันทิป ใช้ชื่อนี้แหละ ลองเสิร์ทแล้วทดลองอ่านดูค่ะ :D โดย: a murder suicide
วันที่: 2 เมษายน 2556 เวลา:20:59:23 น. ยังไม่เคยอ่านนามปากกาอวี๋ฉิงเลย ปกติซื้อแต่เตี่ยนซิน (แม้หลังๆ จะผิดหวังกับงานของเธอบ้าง) แต่อ่านรีวิวนี้แล้ว คงต้องลองหาของอวี๋ฉิงมาอ่านบ้างแล้ว
เพิ่งฝากที่บ้านซื้อแปดสามีเล่มหนึ่ง นึกว่าจะเข้มข้นแบบจอมนางคู่บัลลังก์ซะอีก ถ้าได้อ่านรีวิวนี้ก่อน คงไม่สอย (ตั้งเจ็ดเล่มจบเชียวหรือ) ฝันคืนสู่ต้าชิง ปกสวยยั่วน้ำลายมาก ลองอ่านในเว็บแล้ว รู้สึกจะคล้ายปู้ปู้อยู่ กลัวจบเศร้าเหมือนกัน เลยไม่ได้ฝากที่บ้านสอย โดย: ข้าวปั้น IP: 122.111.8.132 วันที่: 3 เมษายน 2556 เวลา:18:18:19 น.
เล็งเล่มนี้อยู่เหมือนกันค่ะ ขอเวลาตัดสินใจอีกนิดนะคะว่าจะอ่านดีไหม
 โดย: หวานเย็นผสมโซดา
วันที่: 7 เมษายน 2556 เวลา:1:38:02 น.คุณข้าวปั้นที่เคนอ่านเจอ(จากที่ไหนก็จำไม่ได้แล้ว)เห็นว่า "ฝันคืนสู่ต้าชิง" จะจบแฮปปี้นะคะ เห็นว่าแจ่มใสไม่นิยมทำหนังสือจบเศร้า ก็ได้ยินมานะ ... ไม่แน่ใจว่าเชื่อถือได้มากน้อยแต่ไหนค่ะ คุณหวานเย็นผสมโซดา ลองพิจารณาดูค่ะ โดย: a murder suicide
วันที่: 8 เมษายน 2556 เวลา:13:03:00 น.ดีใจที่ออกเล่มหนา
พออ่านทจบไม่สนุกเอื่อยมาก ไม่ซึ้งกินใจไม่ประทับใจ หลงเงานางสนุกช่วงหลังซึ้งมาก โดย: พิม IP: 58.11.64.72 วันที่: 17 เมษายน 2556 เวลา:6:59:24 น.
เป็นแฟนอวี่ฉิงเหมือนกันค่ะ ชอบมากๆ ตั้งกะอ่านศึกรักประลองใจ แต่ส่วนตัวว่ามันสั้นไปหน่อย รายละเอียดไม่เยอะ แต่พอได้อ่านพระมาตุลาตัวดี (เรื่องนี้ก็ของอวี่ฉิงนะคะ) ก็ปลาบปลื้มมาก ชอบมาก มาต่อด้วยหลงเงานางก็รักเลย ส่วนมายานางก็อ่านจบไปแล้วค่ะ ชอบเหมือนกัน แต่ให้คะแนนหลงเงานางกับพระมาตุลาตัวดีมากกว่าหน่อยหนึ่ง ^-^
โดย: ลิปิการ์
วันที่: 2 พฤษภาคม 2556 เวลา:16:34:04 น. |
a murder suicide
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] fat NEET and sometimes Hikki. living in the small and blind world, kind of closed mind, a light level of bipolar, not much friendly with human. Group Blog All Blog
Friends Blog |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
