Bloggang.com : a murder suicide - เสน่หาตราใจ

เสน่หาตราใจ - ปราณธร

**SPOILER ALERT

//www.jamsai.com/product/2568-เสน่หาตราใจ

ก่อนเขียนเอนทรี่นี้ได้ลองเสิร์ชหาความคิดเห็นของท่านอื่นๆ ดูว่ารู้สึกอย่างไรบ้างกับตัวละคร เรื่องราวและบทสรุปในนิยายเล่มนี้ พบว่าส่วนใหญ่ไม่ชอบคารมกัน ก็ไม่แปลกใจเพราะคารมเป็นพระเอกที่แหวกแนวกรอบของสังคมและคุณธรรมเบื้องต้นที่ควรมี เป็นพระเอกคนหนึ่งที่เลวสุดขีด ปลิ้นปล้อนตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง ฟังดูไม่ดีเลยแต่เรากลับชอบที่คารมเป็นคารมตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบเรื่อง ความชอบของเราไม่ได้เป็นแบบกรี๊ดกร๊าด คลั่งไคล้หรือแบบที่เขาว่ากันว่าผู้หญิงมักจะชอบผู้ชายเลว คำว่าชอบของเราคือชอบที่ผู้เขียนสร้างคารมให้ซื่อตรงต่อสันดานดิบของการเป็นมนุษย์ ไม่ว่าจะการโกหกหมอน้อยครั้งแล้วครั้งเล่า หรือการไขว่คว้าให้มีฐานะและอำนาจเพื่อให้อยู่ในจุดที่คารมคิดว่ามันเทียบเคียงและคู่ควรกับหมอน้อยโดยไม่สนวิธีการและไม่สนว่าต้องก้าวผ่านชีวิตใคร ทุกอย่างคารมล้วนทำเพื่อตัวเองแต่มักใช้หมอน้อยเป็นข้ออ้าง เหมือนกับที่ดร.เกรเกอรี่ เฮ้าส์บอกไว้ Everybody Lies – ทุกคนล้วนโกหก เราล้วนหาข้ออ้างเพื่อปกป้องตัวเอง เหตุผลสวยหรูแตกต่างกันไป ทว่าเมื่อมันไม่ใช่เรื่องจริงก็คือการโกหก จะร้ายหรือดีก็ในบริบทที่ต่างกันของแต่ละคน คารมก็โกหกแต่ในบริบทของคารมนั้นไม่เป็นที่ยอมรับเพราะตัวตนและสิ่งแวดล้อมของเขาอยู่นอกกฎของสังคมและกฎหมาย

จุดที่เป็นตลกร้ายคือเริ่มต้นจากขายตัว เพื่อไต้เต้าสร้างฐานะคารมกระโดดไปเป็นแมงดา แม้ตอนขายตัวคารมจะมีความรู้สึกต่อต้าน รังเกียจ ปฏิเสธวิธีการหาเงินที่แม่บังคับและตั้งคำถามว่าทำไมแม่ทำกับเขาแบบนี้ แต่คารมก็ไม่เคยปฏิเสธที่จะไม่หาเงินด้วยวิธีนี้และเมื่อต้องเลือกชีวิตใหม่เจ้าตัวกลับไม่อาจตัดขาดจากสิ่งที่เคยเป็น เขาเหมือนแม่ แม่ได้เงินจากการขายตัวของคารม คารมก็ได้เงินและอำนาจ อิทธิพลจากการขายผู้หญิงอื่น คารมกลับเป็นเหมือนแม่หรือทับซ้อนเงาของแม่ สุดท้ายคารมก็ตัดแม่ไม่ขาดถึงเขาจะมีคำถามมากมายในใจก็ตาม

จุดดีจุดหนึ่งของคารมคือการบูชาหมอน้อยเพียงคนเดียว ในสายตาของคารมใครจะเป็นบ้าอะไรก็ได้แต่ขอมีเพียงหมอน้อยอยู่โลกจะดีขึ้น สำหรับหมอน้อยและคารมทั้งคู่ต่างยึดอีกฝ่ายเป็นหลักในชีวิต หมอน้อยอาจจะมาเจอคารมเร็วเกินไป ในช่วงวัยที่ยังเด็ก ยังตัดสินและพิจารณาบุคคลได้อย่างไม่รอบคอบเพียงพอ เลยเปิดรับคารมเข้ามาในชีวิตโดยดี (ถึงแม้หมอน้อยในวัยรุ่นตอนต้นนั้นจะมีบุคลิกที่ค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่เกินกว่าอายุก็เถอะ) ผสมกับการได้รับการปฏิบัติตัวที่ไม่ค่อยดีนักจากคนในไร่ การที่คารมไม่ได้มีท่าทีเย้ยหยันหรือจงชังก็อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้หมอน้อยยอมรับเขาง่ายขึ้น ยิ่งหมอน้อยได้ช่วยชีวิตของคารมไว้สายสัมพันธ์ก็พันทั้งคู่ไว้ เริ่มต้นหมอน้อยอาจจะเพียงรู้สึกติดค้างที่ไม่สามารถช่วยคารมให้ถึงที่สุด ความสงสาร ความเห็นใจแต่มันก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป การสูญเสียบุคคลที่มีค่าในเวลารวดเร็วก็เป็นจุดเร่ง เมื่อสูญเสียลุง อาทนาย หมอน้อยก็ไม่มีใครอีก คงเหลือเพียงคารมคนเดียวเท่านั้นที่เข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด สำหรับคารม หมอน้อยคือแสงสว่างในชีวิต ตอนรู้จักกันใหม่ๆ หมอน้อยให้ความอบอุ่น ห่วงใย ความรู้สึกที่เขาขาดแคลนและต้องการจากแม่ ต่อมาหมอน้อยให้ชีวิตเขา ช่วยเขารอดพ้นจากความตาย ดังนั้นสำหรับคารมแล้วหมอน้อยจึงเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง บางทีความรักของคารมนี่จิตมากๆ ทั้งการให้โบวี่ตาม stalk หมอน้อย ทั้งเรื่องตุ๊กตาที่แตกหัก สำหรับเราสองคนนี้เหมือนตัวแทนความรักของคนคู่หนึ่งที่ต่างขาดแคลนบางสิ่ง มีจุดที่ทั้งสองเหมือนๆ กันคือการขาดความรักจากสถาบันครอบครัว ตัวหมอน้อยดูจะทำใจและยอมรับสภาพได้ดีกว่าคารมทั้งยังโชคดีกว่าที่ยังได้รับความเอ็นดูและอุปการะจากพ่อเลี้ยง จากการตายของเกวลีและนายเบี้ยวทำให้เราคิดว่าหมอน้อยเองก็เป็นคนที่มีความเป็นสีเทาสูง ถึงหมอน้อยจะรู้ว่าคารมเป็นคนฆ่าทั้งสองคนแต่ก็เลือกที่จะปกป้องคารมและไม่บอกความจริง ในใจลึกๆ ของหมอน้อยอาจจะคิดว่ามันเป็นการทวงคืนความยุติธรรมอย่างที่ควรเป็นแล้วให้แก่ลุงของเธอ ยิ่งฉากที่เถียงกับทรงยศก็ช่วยตอกย้ำให้เข้าใจเช่นนี้ แล้วลองคิดดูเล่นๆ ว่าถ้าหากเกิดกรณีที่ทั้งคู่ถูกบีบบังคับให้ทำเลวโดยมีอีกฝ่ายเป็นเดิมพัน คนคู่นี้คงตกลงปลงใจสู่เส้นทางสีดำโดยที่หมอน้อยลังเลบ้างหน่อยแต่คารมจะยินยอมโดยดี

จุดบอดอย่างหนึ่งที่ทำให้ชอบคารมได้คงเพราะผู้เขียนไม่ได้ใส่รายละเอียดกรรมเลวของคารมอย่างชัดเจนนัก ถ้าหากว่ามีการเล่าเรื่องถึงการค้ามนุษย์ที่ละเอียดและโหดร้ายคงทำให้เกลียดคารมแน่ๆ แน่นอนว่าคารมไม่ใช่คนดี ผู้เขียนบอกว่านี่เป็นนิยายแฟนตาซีเพราะตอนจบคนเลวแฮปปี้มีความสุขได้ครองรักกับคนที่รักแถมมีไร่ใหญ่โต ขัดกับความเชื่อของสังคมที่ว่าคนเลวย่อมได้รับกรรม การถูกยิงคนแทบเอาชีวิตไม่รอดหรือการเกือบต้องสูญเสียหมอน้อยไปเป็นบทลงโทษที่ดูเบาบางในความคิดของหลายคน เราแอบคิดว่าบางทีโลกเราจริงๆ มันอาจจะมีพวกอาชญากรที่กำลังหลั่นล๊ากับความสุขบนกองทุกข์ของคนที่พวกเขาย่ำยี(หรือเคยย่ำยี) แต่เพราะชีวิตจริงมันโหดร้ายและไม่ใช่เรื่องเล่าบนหน้ากระดาษที่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อใครแบบนิยาย ดังนั้นเราคงไม่ตื่นตากับความรักโรแมนติกของ Serial Killers พวกขบวนการค้ามนุษย์ พวกค้ายาเสพติด พวกโกงบ้านเมืองทรยศชาติขายแผ่นดิน พวกข่มขื่นแล้วฆ่าเด็กหรือนักอาชญากรรมอื่นๆ แล้วจะช่วยภาวนาให้เวรกรรมตามทัน แม้ว่าบางทีเวรกรรมก็ทำงานชักช้าจนน่าเบื่อก็ตาม

Create Date : 24 ธันวาคม 2556
Last Update : 2 พฤษภาคม 2557 16:32:49 น.
Counter : 1063 Pageviews.

7 comments