แม่เจ้าปัน

เราก็เคยตกอยู่ในอารมณ์นี้ ตอนแม่เข้าโรงพยาบาล มันพูดไม่ออกเหมือนกัน กลัวว่าแค่ปริปาก ความเข้มแข็งจะพรูออกมาจนไม่เหลือไว้ ให้ทรงตัวอยู่ได้
โชคดีที่เพื่อนสนิทเป็นฝ่ายติดต่อเข้ามา ไม่อย่างนั้นก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเขาจะได้รับรู้เมื่อไหร่ว่าเรากำลังเจออะไร
เรื่องในบล้อกเกี่ยวกับแม่ เคยส่งให้เพื่อนๆ แต่ดูเหมือนบางคนคงเข้าใจว่าเป็นเรื่องเล่าทั่วๆไป เพราะไม่มีปฏิกิริยาอะไร นอกจากเพื่อนๆ ที่รู้อยู่แล้วนั่นแหละ เป็นคนโทรกลับมา

ปล. โฆษณาแฝงในละครซิทคอม นับวันจะโจ่งแจ้งขึ้นเนอะ

มาเป็นกำลังใจให้นะ ยิ้มสู้เข้าไว้

ท่ามกลางพายุที่โหมกระหน่ำ อย่างน้อยก็ยังพอหาชายคาได้บ้าง นะคะ

เป็นกำลังใจให้เสมอน่ะค่ะ เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่และภรรยา เข้มแข็งฝ่าฟันมันไปให้ เพื่อคนที่คุณรักที่สุดในชีวิต ให้สิ่งที่ดีๆ กับเขาตลอดเวลา เพราะเราไม่รู้ว่าเขาจะรับสิ่งนั้นได้นานจนถึงเมื่อไหร่ ทุกวินาทีมีคุณค่าค่ะ