Bloggang.com : weblog for you and your gang
แม่จะเข็มแข็งเพื่อหนู/ที่หนึ่งในหัวใจ
Group Blog
ห้องลูก
ห้องแม่
ห้องลับ
พัก...ฟัง...เพลง (หากฟังไม่ได้ กรุณา refresh หลายๆครั้งค่ะ)
เปิดกล่อง - หนังสือ (คุณให้-เราให้)
มองชีวิต-ผ่านเลนส์ (รักคุณจัง)
ตะลอนไปในโลกกว้าง
All blogs
. . . . . . กลับ มา ใหม่ พร้อม หัวใจ ที่ แกร่ง กว่า เดิม . . . . . .
. . . . . แล้ว เรา คง ได้ พบ กัน . . . . .
. . . . . เรื่อง เศร้า . . . . .
ชีวิต ที่ ยัง ต้อง เรียนรู้
P.S. I Love You
ส ว น ลุ ม
ดึงไว้ หรือ ปล่อย ไป
ร ว ย
ร้อนรุ่ม
ดรีมทีม หนังอ่อน ที่ไม่ ปัญญาอ่อน
งาน เลี้ยง
เวลา ยัง ไม่ ช่วย อะไร
ใคร บาง คน
ก อ ด
เมื่อ ครั้ง วัย เยาว์
เขียนถึงคนบนฟ้า
ลมหายใจสุดท้าย
Desperate Housewives
อา ทิ ต ย์ ที่ ส อ ง ข อง ปี ใ ห ม่
แ ส ง ห นึ่ ง คื อ รุ้ ง งา ม
วั น เ กิ ด ? ? ?
โรงพยาบาล
Life is a Journey
เข้าเมืองและยอมรับ
เ บื่ อ
ก่อร่างสร้างฝัน
หลายเรื่อง
Phenomenon = ขอเป็นเพียงคนเดินดิน
เดือนสุดท้ายของปี
หนึ่งความฝัน
The Joy Luck Club
ลองเปลี่ยน
Blog Tag ทำดีเพื่อพ่อ
ผ่ามะเร็งสมอง รอบ สอง
Our Song
Memories Of Matsuko
เปลี่ยน
Be With Me
คนที่ใช่
ความสุข ความทรงจำ ไม่มีที่สิ้นสุด
ชาร์ต แบต ฯ
หนึ่งวันทำงาน
โอ๊ย โอ๊ย...กาเป๋าแฟ้บ
คนใจบุญให้บัตรบัลลังค์เมฆมา
ขับรถ
ไม่รับค่ะ
เลือกเจ็บ
เพราะรัก
เพื่อน
ความกลัวกับความตาย (มะเร็งสมอง)
โย โย่ โยคะ
3 เดือน กับมะเร็งสมอง ภาค 3
3 เดือนกับมะเร็งสมอง ภาค 2
ฟามลับ
... พลาดโอกาส ...
วันแรกที่เราได้เจอกัน
ช่วยกันขำนิ๊ดดดดนึง
.............. รัก... อีกครั้ง .............
หนีเที่ยว
3 เดือน กับ มะเร็ง สมอง
ไม่ได้ตั้งใจ
แม่ 2 รุ่น ลูก 2 วัย
พลาด
อีกวันที่รู้สึกดี
ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ตัวเอง
อีกมุมของความรัก
ระยะห่าง
มันอยู่ตรงนี้
1 เดือนกันมะเร็งสมอง ภาค 2
อิฐก้อนหนึ่ง
เรื่องรัก...ธรรมดา
1 เดือนกับมะเร็งสมอง
ไม่มีทางออกสำหรับความรัก
FACT = ความจริง
ประหยัด
ชีวิต
ไม่.คาด.คิด
-*- Japan Food -*-
* - * Final In Japan * - *
. . . Japan Part III . . .
* * * Japan Part II * * *
=> I Love You . . . Japan <=
... คิดถึง ...
. . . คุณค่า . . .
- - - เพื่ออะไร - - -
^ + ^ กรรมดี ^ + ^
+ - + - + กิ๊ก + - + -
+ + + เรียนถ่ายภาพ + + +
( ( ( ( ( อดทน มันต้องถึงเมื่อไหร่ ) ) ) ) )
~ ~ ~ ช่วงเวลาที่หายไป ~ ~ ~
# # # ..... เหนื่อย ...... # # #
@ - - - @ สุข และ เศร้า @ - - - @
. . . >>> สี่ทางฝัน + นางมารสวมปราด้า <<< . . .
-*-... ปีชง + ไม่สบาย ... -*-
@-@ หากมีเวลาไปเที่ยวอัมพวากันเถอะ @-@
มันต้องเป็นอะไรสักอย่างหรือป่าว
ชีวิต...วุ่นวาย
ZZZ ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง..จบซะที(ใครท้อแท้หรืออยากเป็นเจ้าของกิจการเชิญอ่านค่ะ)ZZZ
Z Z Z ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง 3 (ใครท้อแท้เรื่องงานหรืออยากเป็นเจ้าของกิจการ...เชิญอ่านค่ะ) ZZZ
Z Z Z ... ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง (2) ..(ใครท้อแท้เรื่องงานหรืออยากเป็นเจ้าของกิจการ...เชิญอ่านค่ะ)
Z Z Z ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง Z Z Z (ใครท้อแท้เรื่องการงานหรืออยากเป็นเจ้าของกิจการ...เชิญอ่านค่ะ)
>_< ... ขัดแย้งอย่างสร้างสรรค์ ... >_<
>>>> ฝันของเธอ...หาให้เจอ...ฉันเอาใจช่วย <<<
= = =< ย้ายมาอยู่...ตึกแถว (อีกแล้ว)... >= = =
จากตึกแถว สู่บ้านเดี่ยว
-----> บ้าน <-----
*-* ัวันเกิด + + + จัดการชีวิต *-*
>>> เรื่องเล่าจาก...Club Friday <<<
>_< เรื่องที่ไม่อยากได้ยิน >_<
...ปล่อยวาง...
วันเสาร์ วันเบา ๆ
ชาร์ต แบต ฯ
ช่วงนี้มีความรู้สึกว่าอากาศดีจัง
นอนตอนกลางคืนแทบจะไม่ได้เปิดแอร์เลย
ยิ่งตอนเช้ามืด อากาศเย็นจนต้องคว้าผ้าห่มมาคลุม
ส่วนปันปันอารมณ์เดิม มีอยู่อารมณ์เดียว
จะต้องนอนเปิดพุง วันดีคืนดีนอนแก้ผ้า
ให้แม่มานตากุ้งยิงเล่นซะนี่
ถามว่า ทำไมปันปันจะต้องนอนแก้ผ้า
ได้คำตอบแบบขำๆ
หนูอยากให้ทุกส่วนของหนูมันเย็นเหมือนๆ กัน
ฟังเสมือนๆ จะเป็นเด็กรักความยุติธรรมดีเนอะ
เมื่อเช้าตื่นมาแต่เจ็ดโมงกว่า เพราะโทรศัพท์ที่โทรมา
เซ็งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง วันอาทิตย์นะ วันอาทิตย์
ขอนอนตื่นสักเก้าโมงไม่ได้เหรอไงกัน
ใครไม่รู้โทรมาโทรผิด ง่ะ ง่ะ ...............................
เลยต้องตื่นแต่งตัวไปซื้อกับข้าวเจให้แฟนกินดีกว่า
เห็นบ่นว่า ปวดหัว อาจจะเป็นเพราะลดยาที่กินอยู่ประจำ
ตอนนี้บอกให้กินเหมือนเดิมไปก่อนจนกว่าจะผ่า
ไม่งั้นเด๋วอาการทรุดไปก็แย่เลย
ขับรถไปร้านเจ
แต่มันปิดอ่ะ
ต้องวนรถกลับมาซื้อแถวบ้านแทน
เสียฟามรู้สึกหมด อุตส่าห์จะเอาใจแฟนเสียหน่อย
จัดการเรื่องข้าวปลาอาหารเสร็จสรรพ
เหลือเวลาอีกตั้งครึ่งชั่วโมงกว่าจะออกไปเรียนโยคะ
นั่งอ่านหนังสือเล่น ก่อนดีกว่า
ปันปันกับสาลี่นั่งเล่นของเล่นกันอยู่ข้างๆ
แฟนกินข้าวเสร็จก็นอนพัก
สุขดีเหมือนกัน
แต่แล้วคุณยามเดินมาถามว่า
มีสายชาร์ตแบตฯ ไหมครับ
หา อะไรนะ
สายชาร์ตแบตฯ หน่ะ มีไหมครับ พอดีมีรถจะขอชาร์ต
อ๋อ...โอเค มีค่ะ เด๋วหยิบให้
แต่ก็นึกขึ้นได้ ถ้าหยิบแต่สายไปให้ แล้วเค้าจะไปพ่วงไฟกับใครฟ่ะ
มันก็ต้องอิชั้นขับไปให้เค้าพ่วงด้วยดิ
ขับไปหน้าปากซอย เป็นคุณลุงกับคุณป้าสองคนยืนอยู่
แต่บอกไว้ก่อนอุปกรณ์พร้อม ใจพร้อม แต่พ่วงไม่เป็นนะค่ะ
คุณลุงต้องพ่วงเอง เด๋วจะคอยสตาร์ทรถไว้ให้
สตาร์ทรถ สอง สาม ครั้งรถก็ติด
แค่นี้เรียบร้อย
คุณลุงกับคุณป้า ไหว้ขอบคุณเสียยกใหญ่
จนอิชั้นรู้สึกเกรงใจ แบบเรื่องแค่นี้เอง
แต่ก็เข้าใจฟามรู้สึกของคุณลุงกับคุณป้านะ
เพราะอิชั้นก็เคยรถเสียแล้วต้องอาศัยพ่วงแบตฯ จากรถคนอื่น
คนอยากจะช่วยอ่ะมีเยอะ แต่ไม่มีที่พ่วงอ่ะดิ ลำบาก
แต่นั้นมาอิชั้นก็เลยไปซื้อสายพ่วงทิ้งไว้ที่รถซะเลย
กะลังยิ้มๆ ที่คุณลุงคุณป้า ขอบคุณอิชั้นอยู่
ก็ต้องมาหุบยิ้มแทบไม่ทันเมื่อแก พูดว่า
ขอบคุณมากเลยนะค่ะ คุณพี่ - -
อิชั้นรีบกลับเข้าไปนั่งที่รถแล้ว ขับออกมาจากเสียงสยองๆ นั้นโดยเร็ว
แหม แหม คุณลุงคุณป้าค่ะ หน้าอิชั้นมันไปขนาดนั้นเลยหรือค่ะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
วันนี้ไปเรียนโยคะ
วันออกเจ ประหนึ่งเหมือนวันฉลองโลกใหม่
นักเรียนในคลาสเกือบทุกคนพร้อมใจกันหยุดเรียน
เหลือกันอยู่ 2 คน กับ 1 ครู
มองหน้ากันไปมองหน้ากันมา
เรียนสิค่ะ ก็คราวที่แล้วอิชั้นหยุดไป
คราวนี้มาแล้วก็ต้องเรียนหล่ะค่ะ
ยังได้เหงื่อเหมือนเดิม แต่ไม่ปวดเมื่อยเท่าไหร่
เรียนไปเรียนมา ครูก้อยก็พูดเรื่อง รักสามเส้าที่ขึ้นหน้าหนึ่ง นสพ มา
เลยกลายเป็นวงสนทนาเม้าท์อยู่ 15 นาที อิอิ
แต่ก็เพลิดเพลินเจริญใจดี
เลิกเรียนตอนเที่ยง รีบบึ่งรถพา ปันปันไปหาครูนักจิตวิทยาที่พระราม 2
ครูบอกเทสต์ปันปัน ครึ่งชั่วโมง ระหว่างนั้นก็เอาเอกสารมาให้อิชั้นกรอก
ประมาณเกือบ 10 หน้า คิดดูขนาด ปันปัน เทสตท์เสร็จแล้วอิชั้นยังกรอกไม่เสร็จ
เลยหล่ะค่ะ
กรอกจนมึนไปหมด มีให้กากแค่ มีอาการ หรือไม่มีอาการ และช่องหมายเหตุ
อิชั้นกากว่าส่วนใหญ่ไม่มีอาการ(ช่วยลูกสุดฤทธิ์)
แต่พอครูประเมินปันปันมากลายเป็นมีอาการซะงั้น
5 หัวข้อใหญ่ โดนไปเต็มๆ 3 หัวข้อ
พาลทำให้อีก 2 หัวข้อที่เหลือปันปันทำได้ไม่ดีนัก
ไม่เครียด อิชั้นไม่เครียด
เพียงแค่ควรจะต้องฝึกอะไรเพิ่มเติมนิดหน่อย
เด๋วอาศัยพูดคุย และดูจากครูเอาแล้วกัน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความจริงวันนี้มีเรื่องอีกเยอะเชียว
แต่เหนื่อยหล่ะ
เพลียและง่วงนอนมั่กๆ
ไม่มีอารมณ์จะเขียน
ไว้หากพรุ่งนี้ดีขึ้น
จะกลับมาเขียนใหม่หล่ะกัน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ถ้าคนเรามีสายชาร์ตใจประจำตัวก็ดีสิเนอะ
จะได้เอาไว้ชาร์ตเวลา ใจ มันอ่อนล้า
"เขาจะเดินเข้ามา
เติมใจที่ท้อแม้ให้มีเรี่ยวแรงขึ้นใหม่
ทำให้ฉันเรียนรู้ ความสุขเกิดขึ้นได้ในใจ
ตราบใดที่ความหวังยังมี
ฉันจะรอวันนั้น"
Create Date : 22 ตุลาคม 2550
Last Update : 23 ตุลาคม 2550 13:04:58 น.
3 comments
Counter : 344 Pageviews.
Share
Tweet
เจ้าของบล็อกดูอารามณ์ดีจังนะคะ
อ่านแล้วรู้สึกยังงั้น
โดย:
สรุป...เหมือนเดิม
วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:10:41:17 น.
แวะมาอ่าน และชาร์ตแบตไปด้วยคับ^^
โดย: jOkeCup (
เกาเหลาใส่เส้น
) วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:14:33:19 น.
ตอนนี้ก็อยากชาร์ตแบตเหมือนกันค่ะ อิอิ
โดย: เชอรี่ (
JAN_CHERRY
) วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:20:54:55 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
แม่เจ้าปัน
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
ขอรหัสผ่านหลังไมค์นะค่ะ
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add แม่เจ้าปัน's blog to your web]
Links
Color Codes ป้ามด
ladylony
เมธาวี
โสดในซอย
nilz
แม่ปู
sevendaffodils
manta
wbj
เด็กชายหัวหอม
มัชชาร
มรรคณิชา
jan cherry
oattao
รับสมัครนักเขียน, คนที่อยากทำ นสพ
นางไม้หน้า 3
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
อ่านแล้วรู้สึกยังงั้น