แม่จะเข็มแข็งเพื่อหนู/ที่หนึ่งในหัวใจ
Group Blog
 
All blogs
 
Our Song







ใครๆ คงมีเพลงของเรา

ทุกครั้งที่ทำนองเพลงขึ้น

เป็นต้องนั่งอมยิ้ม

คิดถึงคนที่เป็นเจ้าของเพลงร่วมกัน

คนที่ผ่านสุขด้วยกัน

ส่วนทุกข์อาจจะมีบางครั้ง

ทุกข์ใคร ทุกข์มัน หรือทุกข์ร่วมกัน

เพราะเรารักเค้าไง

เพราะรักจึงไม่อยากให้เธอทุกข์

ขอแค่เวลาที่ได้อยู่ด้วยกันมีแต่ความสุขก็พอ

แค่หนึ่งรอยยิ้ม หนึ่งเสียงหัวเราะ

ความหม่นหมองในใจก็จางหาย

บังเอิญได้ฟังเพลงนี้จากไดฯ ใครคนหนึ่ง

พอได้ฟังปุ๊บ

รู้สึกได้ถึงความรัก

เหมือนกลิ่นลอยมาตามลม

แล้วก็นึกปิ๊งหน้าเฮียขึ้นมา

อืม...เฮ้ย ใช่เลย เพลงนี้หล่ะ

เราจะจองให้เป็นเพลงของเรา(คนเดียว)

เพราะเฮียยังไม่เคยฟังเพลงนี้เลยด้วยซ้ำ

แต่ทุกครั้งที่คิดถึง จะฟังเพลงนี้

บิวท์อารมณ์ ได้เห็นหน้ากลมๆ ของเฮียลอยมา

บางสิ่งบางอย่างที่ผ่านพ้นไป ดูไร้ค่าจัง

ตั้งแต่ท้องปันปันก็ไม่เคยได้ถ่ายรูปคู่เฮียเลย

ถึงตอนนี้ก็ไม่ได้คิดอยากจะถ่าย

เพราะถ้าสมองถูก memory ให้จำแล้ว

ก็คงไม่มีทางเผลอไปกดปุ่ม delete มันทิ้งมั้ง

ต่อให้เป็นคนที่เกลียดหรือเรื่องร้ายๆ ก็เถอะ

อยากจะลืม อยากจะไล่ให้ออกไปจากพื้นที่สมอง

ก็ไม่ยักจะยอมไปสักที

แต่ก่อนเฮียอยากจะกอด ก็สะบัดสะบิ้ง ทำเล่นตัว

เด๋วนี้ต้องคลานไปกอดเฮียแทนหล่ะ

ไม่ได้สำคัญว่า วัน วันหนึ่งเรากอดกันกี่ครั้ง

บอกรักกันกี่หน

ที่มันมากกว่านั้น

คือเรารู้สึกอะไรบ้างจากสิ่งที่ได้ทำไป

คืนหนึ่งเฮียหลับไปแล้ว

เราเข้าไปกอดเฮีย

รู้สึกอยากจะกอดแบบนี้ไปนานๆ

ได้ยินเสียงกรนเบาๆ

แผ่นหลังกว้างๆ ที่ยังมีไออุ่น

หน้าอกที่กระเพื่อมขึ้น-ลงตามจังหวะหายใจ

ความรักมันมาจ่ออยู่ที่ตา

ล้นออกมาเป็นหยดน้ำเล็กๆ

ขณะเดียวกันก็อยากจะรู้สึกให้เหมือนตื่นจากความฝัน

สิ่งที่เราเป็นอยู่ ตอนนี้เป็นความฝัน

อีกเด๋วเราก็จะตื่น

เราจะมีลูกกันอีกหลายๆ คน

ได้เป็นปู่ ย่า ตา ยาย

ได้เห็นความเป็นไปของลูกๆ

และเราได้ใช้ชีวิตกันสองคนอย่างมีความสุข

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ตอนนี้ใครพอจะติดต่อโดราเอมอนได้บ้างไหม

อยากนั่งไทม์แมชชีนไปดูอนาคต

จะได้กลับมาบอกเฮียว่า ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งสิ้น

เราสองคนแม่ลูกอยู่ได้ และสบายดี

Remember the first day when I saw your face

Remember the first day when you smiled at me

You stepped to me and then you said to me

I was the woman you dreamed about

Remember the first day when you called my house

Remember the first day when you took me out

we had butterflies although we tried to hide

and we both had a beautiful night



วันจันทร์ เฮียต้องไปนอน รพ เพื่อเตรียมผ่าครั้งที่สองแล้ว

ช่วงนี้เฮียเลยตะลอนทัวร์ ทำธุระปะปังของตัวเองเสียยกใหญ่

บอกว่า เผื่อแกผ่าแล้วไม่ฟื้นก็จะได้ไม่ต้องกังวลอะไรอีก

ธุระของแก คือ

ไปคลองถมซื้อ วิทยุธานินทร์ ยังอุตส่าห์มีอีกนะ

ไปพันทิพซื้อ อุปกรณ์คอมฯ

ไปโลตัสซื้อ ไม้ตียุง ใช้ดี ใช้ทน ช็อตนาน

ไปโฮมโปรซื้อ หลอดไฟ

บล้า..บล้า...บล้า...

อื่นๆ อีกมากมาย

ซึ่งเป็นสิ่งจุกจิก แต่สำคัญสำหรับแก

ถ้าทำแล้วสบายใจก็ทำเถอะ

เพียงแต่ไม่อยากให้ไปไหนมาไหนไกลๆ

ก็แค่นั้นเอง

ปล...วันนี้ได้คุยกับใครหลายๆคน โดยมิได้นัดหมาย

แต่ก็ทำให้มีกำลังใจขึ้นอีกมากมาย

ได้มองไปอีกหลายๆ มุม

ได้เห็นโลกแห่งความหวัง

หากเรายังมีศรัทธาในตัวเอง





Create Date : 03 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2550 9:43:08 น. 2 comments
Counter : 556 Pageviews.

 
อ่านไปแล้วน้ำตาซึม ดีใจที่คุณแม่น้องปัน ยังมีสติ

ทำอะไรเพื่อคนที่รักได้ ก่อนที่จะไม่มีโอกาส

อยากจะเล่าเรื่องอะไรให้ฟังอย่างนึงค่ะ

เรื่องคือว่า คุณพ่อ ก็เคยป่วย ต้องไปนอนรพ เหมือนกัน

ตอนนั้นเราทั้งครอบครัว คิดว่าไม่ได้เป็นอะไรเยอะ

ทุกอย่างเราทำเหมือนก้บปกติ

แม้ว่าจะเป้นวันที่รุ้ว่าคุณพ่อเป็นมะเร็งแล้วก็ตาม

คุณแม่บอกว่า ให้ทำเหมือนปกติ อย่าทำเป็นสงสารหรือว่า

ร้องไห้ ห้ามซึม หรือว่าเสียใจ

เพราะว่าคุณพ่อรู้ตัวว่าอยู่กับเราได้ไม่นาน

จนคุณพ่อเสีย เราเองยังเสียใจจนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ ว่า

ตอนที่ท่านยังอยู่ น่าจะบอกรักท่าน ทำให้ท่านรู้ว่าเรารักมากแค่ไหน

มาถึงตอนนี้ มันก็ทำอะไรมากกว่า ตักบาตรให้ทุกวัน ไม่ได้แล้ว

เป็นกำลังใจให้แม่น้องปันค่ะ

ถ้ามีอะไรที่พอจะช่วยได้ก็บอกละกันนะคะ


โดย: เชอรี่ (JAN_CHERRY ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:46:59 น.  

 
แม่ปันปันทำให้นึกถึงหนังญี่ปุ่นเรื่อง Be With You ที่นางเอกย้อนเวลากลับมาหาครอบครัว

ขอมาเป็นอีกหนึ่งแรงใจค่ะ
ทุกอย่างเราชนะได้ ตราบใดที่ใจยังไม่แพ้ นะ


โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:44:37 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่เจ้าปัน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ขอรหัสผ่านหลังไมค์นะค่ะ
Free Counters
Friends' blogs
[Add แม่เจ้าปัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.