• ห้องลูก
• ห้องแม่
• ห้องลับ
• พัก...ฟัง...เพลง (หากฟังไม่ได้ กรุณา refresh หลายๆครั้งค่ะ)
• เปิดกล่อง - หนังสือ (คุณให้-เราให้)
• มองชีวิต-ผ่านเลนส์ (รักคุณจัง)
• ตะลอนไปในโลกกว้าง

. . . . . . กลับ มา ใหม่ พร้อม หัวใจ ที่ แกร่ง กว่า เดิม . . . . . . กว่า 6 เดือนที่ ผ่านมา ชีวิตของแม่และปันปัน มีทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ น้ำตา เสียงร้องไห้ เราสองคนผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่แม่ไม่เคยท้อ และปันปันก็เป็นนักสู้คนเก่งของแม่ เป็นที่หนี่งในใจแม่เสมอ   Create Date : 19 พฤษภาคม 2552     Last Update : 19 พฤษภาคม 2552 22:28:19 น. Counter : 780 Pageviews.   1 comment Share Tweet

. . . . . แล้ว เรา คง ได้ พบ กัน . . . . . แล้ว เรา คง ได้ พบ กัน ขอบ คุณ หลายๆ คน ที่ คอย ตาม อ่าน มี อีก หลาย เรื่อง ราว ที่ อยาก เขียน แต่ ด้วย เป็น พื้น ที่ สาธารณะ อยู่ ใน สถาน ที่ เปิด และ ด้วย ความ รัก ใน ตัว ตน จิด วิญญาณ ที่ มี อยู่ น้อย นิด นี้ แม่ เจ้า ปัน ขอ จบ บล็อค นี้ ไว้ ใน ความ ทรง จำ ของ ทุก คน คง ได้ พบ กัน ใหม่ ขอบ คุณ ค่ะ   Create Date : 20 ตุลาคม 2551     Last Update : 20 ตุลาคม 2551 0:53:05 น. Counter : 533 Pageviews.   2 comment Share Tweet

. . . . . เรื่อง เศร้า . . . . . Get this widget | Track details | eSnips Social DNA บน โลก นี้ คง มี อีก หลาย เรื่อง ราว ที่ เป็น เรื่อง เศร้า บาง ครั้ง แค่ ใคร บาง คน ไม่ รับ โทร ศัพท์ ก็ ทำ ให้ ใคร อีก คน เศร้า ได้ บาง หน อาหาร ที่ รอ อยู่ บน โต๊ะ แต่ ไม่ มี ใคร มา ชิม ก็ ทำ ให้ เศร้า ได้ บาง ที แค่ เสี้ยว นาที ที่ คลาด กัน ก็ ทำ ให้ เศร้า ได้ หรือ บาง ครั้ง แค่ ใคร บาง คน รับ โทร ศัพท์ ก็ ทำ ให้ ใคร อีก คน เศร้า ได้ (เพราะเป็นข่าวร้ายที่ไม่อยากได้ยิน) บาง หน อาหาร ที่ รอ อยู่ บน โต๊ะ แต่ มี คน มา ชิม ก็ ทำ ให้ เศร้า ได้ (เพราะบอกว่าเสียเวลาทำ ทำมัย) บาง ที แค่ เสี้ยว นาที ที่ เจอ กัน ก็ ทำ ให้ เศร้า ได้ (เพราะมีแต่ความเหนื่อยหน่าย) แต่ บาง ครั้ง แค่ ใคร บาง คน รับ และ ไม่ รับ โทร ศัพท์ เรา ก็ ยัง ยิ้ม ได้ ขอ เพียง แค่ รู้ ว่า เบอร์ นี้ ยัง ติด ต่อ ได้ อยู่ บาง หน อาหาร ที่ รอ อยู่ บน โต๊ะ จะ ให้ คน กิน หรือ สุนัข กิน มัน ก็ อิ่ม เหมือน กัน บาง ที เสี้ยว นาที ที่ ได้ เจอ และ ไม่ ได้ เจอ กัน ก็ ทำให้ รู้ สึก ว่า ความคิดถึง เป็น อย่าง ไร ป.ล. การ โทร ไป แล้ว ได้ ยิน เสียง แต่ ไม่ สามารถ พูด คุย กัน ได้ เป็น ความ ทรมาน อย่าง ที สุด   Create Date : 12 ตุลาคม 2551     Last Update : 12 ตุลาคม 2551 22:24:46 น. Counter : 525 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ชีวิต ที่ ยัง ต้อง เรียนรู้ มี อี ก มา ก ที่ เ รา ยั ง ต้ อ ง เ รี ย น รู้ ข อ รั บ ไ ว้ ซึ่ ง น้ำ ใ จ ข อ รั บ ไ ว้ ซึ่ ง ค วา ม ป รา ร ถ นา ดี ข อ รั บ ไ ว้ กั บ ทุ ก ค วา ม รู้ สึ ก ต่า ง ๆ ที่ มี ที่ เ รา ยื น ด้ ว ย กั น . . . ณ. . . จุ ด นี้ คิ ด ว่า ดี ที่ สุ ด แ ล้ ว ไ ม่ ก้า ว ล้ำ จ น เ กิ น ไ ป ไ ม่ ถ อ ย ห่า ง จ น ไ ม่ เ ห็ น ไ ม่ มี ส ถา นะ ใ ด ใ ด เ ป็ น แ บ บ นี้ ค ง เ นิ่ น นา น ก ว่า ผู ก กั น ไ ว้ ด้ ว ย ค วา ม อา ท ร แ ล้ ว วั น ห นึ่ ง จะ รู้ ว่า มั น ดี ที่ สุ ด แ ล้ ว   Create Date : 11 กันยายน 2551     Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2554 19:36:38 น. Counter : 425 Pageviews.   5 comment Share Tweet

P.S. I Love You รอที่จะดูหนังเรื่องนี้มาหลายเดือน อาจจะด้วยเนื้อเรื่องที่คล้ายกับชีวิตจริง ทำให้รู้สึกกลัว กลัวที่จะคิดถึงเรื่องของตัวเองไม่ได้ แต่วันนี้ได้ดูแล้วคิดว่า เป็นหนังรักที่ไม่หวานแหวว เป็นหนังรักที่เรานั่งดูแล้วไม่รู้สึกเลี่ยนจนเกินไป ถึงแม้ว่าตลอดเวลาจะปรากฏคำว่า ปล. ผมรักคุณ กลับกลายเป็นสิ่งที่เราอยากจะฟังมากที่สุดและบ่อยที่สุด สามารถเข้าลึกถึงอารมณ์และความรู้สึกของนางเอกได้ค่อนข้างมาก ถึงแม้จะไม่ได้มีโอกาสหรือช่วงเวลาเกือบเดือนที่เอาแต่จมปลักอยู่กับความ รักความหลัง ไม่มีจดหมายสักฉบับที่ส่งมาจากใครสักคนที่จากไป ความเหมาะเจาะของจดหมายฉบับสุดท้ายกับระยะเวลา คงเป็นความลงตัวที่มองแล้วว่าสมควรแก่เวลา ที่เราจะต้องปล่อยบางสิ่งบางอย่างให้เป็นเพียงเรื่องที่ต้องผ่านไป ไม่ว่าจะมีจดหมายฉบับสุดท้ายหรือไม่มี ไม่ว่าจะได้รับของเซอร์ไพรส์มากแค่ไหน ไม่ว่าเราจะยังสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของคนข้างๆ ไม่ว่าเราจะยังได้กลิ่นกายจากเสื้อผ้าเค้า ไม่ว่าเราจะพยายามโทรเพื่อให้ได้ยินเสียงเค้าจากโทรศัพท์ สุดท้ายเราต้องยอมรับว่าใครบางคนได้จากไปแล้ว และไม่ว่าเราจะเต็มใจยอมรับหรือไม่ยอมรับมัน เราก็ต้องรับมันให้ได้ เพื่อวันพรุ่งนี้ ชอบตอนจบของหนัง ทำให้คิดว่านี่หล่ะคือชีวิตจริง ชีวิตที่ไม่ใช่ว่าคุณเดินไปสามก้าวแล้วจะพบกับใครที่ใช่ ชีวิตที่ไม่ใช่ว่าเวลาผ่านไปเพื่อเฝ้ารอใครสักคนที่จะมาเต็มเติมสิ่งที่ขาดหาย ชีวิตที่ไม่ไช่ว่าเป็นเราคนเดียวที่ต้องรู้สึกโดดเดี่ยว และเราคงไม่ใช่คนเดียวที่ต้องถามคำถามซ้ำกับตัวเองว่า ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับเรา และมันก็ไม่มีคำตอบ บางครั้งช่วงที่เราสับสน อ่อนแอ และอ่อนไหว ใครที่เราคิดถึงเป็นคนแรก อาจเป็นเพียงคนที่เราคิดว่าน่าจะเข้าใจเราได้มากที่สุด ไม่ใช่คนที่เรารักมากที่สุด ขอแต่อย่าพยายามยัดเยียด หรือพยายามบอกกับตัวเองว่ามันอาจจะใช่ เพราะเรื่องบางเรื่องไม่ต้องใช้ปาฎิหารย์ ไม่ต้องใช้สมอง ไม่มีสัญญาณอะไร อาศัยแต่ใจล้วนๆ ดูจบแล้วก็อดคิดถึง เจอร์รี่ ของเราไม่ได้ อยากบอกว่า ปล.รักและคิดถึงเหมือนเดิมค่ะ   Create Date : 09 มิถุนายน 2551     Last Update : 12 กรกฎาคม 2551 22:06:08 น. Counter : 547 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• Color Codes ป้ามด
• ladylony
• เมธาวี
• โสดในซอย
• nilz
• แม่ปู
• sevendaffodils
• manta
• wbj
• เด็กชายหัวหอม
• มัชชาร
• มรรคณิชา
• jan cherry
• oattao
• รับสมัครนักเขียน, คนที่อยากทำ นสพ
• นางไม้หน้า 3
• BlogGang.com