|
chapter16
เดี๋ยวเธออยู่เงียบๆตรงนี้ก่อนนะชิน ให้พวกเราได้แกล้งบุญยงสักหน่อยก่อนน้องมินบอก
จะแกล้งอะไรอีกยะ ก็เพิ่งคุยกับนางฟ้าเมื่อกี้ว่าจะไม่แกล้งอ่ะสโนว์ฮยอนร้องเสียงขุ่น
ตอนนี้บุญยงคงนึกว่าชินไม่อยู่แล้ว ก็จะหลอกถามุญยงว่ารู้สึกยังไงกับชินไงคะสโนว์ฮยอนย่นคิ้วอย่างไม่ค่อยมั่นใจนัก ชินก็จะได้รู้ซะทีไงคะว่าบุญยงรู้สึกยังไง น้องมินหันมายิ้มตาหยีให้ชินเดอเรล่า ก่อนถาม
เธอล่ะ ไม่อยากรู้เหรอว่าเค้าคิดยังไง แต่ชินเดอเรล่ามีเพียงยิ้มเขินๆเป็นคำตอบให้ น้องมินกับสโนว์ฮยอนเข้าใจในยิ้มนั้น จึงเริ่มปฏิบัติการ
บุญยงเปิดประตูให้หน่อยสิจ๊ะน้องมินเอ่ยพลางเคาะประตู ชั่วครู่ก็มีเสียงกุ๊กั๊กที่ประตู สองสาวจึงเปิดประตูเข้าไปโดยแง้มบานประตูไว้เพื่อให้เสียงลอดออกมาได้
ทำไมไม่ลงไปทานอาหารเช้าล่ะกบ สโนว์ฮยอนเอ่ยอย่างห่วงใย
ยงไม่หิวเขาตอบโดยที่สายตายังเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง น้องมินกับสโนว์ฮยอนแอบยิ้มให้กันทันทีที่เห็นอาการหงอยซึมนั้น น้องมินเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะเขย่าแขนของบุญยงพลางเอ่ย
ถ้าไม่ทานอาหารเช้าจะมีแรงซ้อมเหรอ ป่ะ ลงไปข้างล่างกัน แต่บุญยงสั่นศีรษะก่อนบอก
ไม่เอาอ่ะ ยงไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น ยงอยากอยู่คนเดียว
ลืมไปแล้วเหรอ ว่าพรุ่งนี้็ก็ต้องขึ้นแสดงนะ สโนว์ฮยอนพูด เทพหัวหน้าวงสวนกลับทันที
จะขึ้นได้ไงในเมื่อไม่มีเบสแล้ว สีหน้าเครียดของบุญยงทำให้สองสาวถึงกับอึ้งไปเพลงทั้งหมดคงไม่สมบูรณ์แล้วน้ำเสียงของเขาสั่นน้อยๆ น้องชินใจร้ายที่สุด จะจากกันทั้งที ไม่มาลายงสักคำ
นี่ กบ ฉันถามตรงๆนะ นายคิดยังไงกับยัยชิน สโนว์ฮยอนยิงคำถามเข้าเป้า เล่นเอาบุญยงอึ้ง ไม่ต้องกลัวว่าฉันกับน้องมินจะเสียใจหรอก บอกมาตรงๆเถอะ ฉันอยากรู้จริงๆ บุญยงบอกด้วยน้ำเสียงอ่อน
ยงก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกมันเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไร พอรู้ตัวอีกทีใจมันก็ล้ำเส้นมาไกลแล้ว ยงไม่รู้ตัวเลยว่าเกิดความรู้สึกแบบนั้นกับน้องชินได้ยังไงเขามองหน้าสวยของสองสาวผู้เป็นที่รักสลับไปมาก่อนเอ่ยเบาๆ ยงขอโทษเธอทั้งสองจริงๆนะ
สโนว์ฮยอนกับน้องมินเข้ามากอดบุญยงพลางเอ่ยปลอบ
ไม่เป็นไรนะกบ ยัยชินก็ไม่ใช่คนอื่น ฉันอนุญาตให้นายรักยัยชินได้นะสโนว์ฮยอนบอก น้องมินจึงเสริมแล้วตะล่อมให้เข้าแผน
เราเข้าใจนะบุญยง แต่บอกเราชัดๆสักครั้งได้ไหมว่านายรู้สึกยังไงกับชินกันแน่ถ้อยคำของน้องมินทำให้บางคนที่รอฟังอยู่ ใจเต้นมิเป็นส่ำ
แต่ตอนนี้ไม่มีน้องชินแล้ว มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ สองสาวคลายกอด
ไม่เคยได้ยินที่เค้าพูดรึไง ว่าความรักอาจทำให้เกิดสิ่งมหัศจรรย์ได้น่ะ บุญยงเลิกคิ้วกับคำของน้องมิน
ก็บอกมาซะทีสิว่าในใจจริงๆน่ะ คิดยังไงสโนว์ฮยอนเริ่มเคือง บุญยงจึงเอ่ยเสียงเบา
ยัง
เอ่อ
ยงรักน้องชิน
พูดใหม่ ดังๆ ชัดๆน้องมินทำเสียงขุ่นใส่ แล้วก็ได้ผล
ยงรักน้องชิน คำสารภาพนี้ทำให้คนที่แอบฟังอยู่ถึงกับอมยิ้มอย่างปลาบปลื้ม เพราะมันก็เป็นคำเดียวกับที่อยู่ในใจของเธอเช่นกัน
ถ้างั้นนายก็ใช้หัวใจของนายเรียกชินกลับมาสิน้องมินว่า บุญยงย่นคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
ถ้างั้นหันหน้าไปทางทิศตะวันออกแล้วก็หลับตา จากนั้นก็คิดถึงยัยชิน เรียกยัยชินด้วย สโนว์ฮยอนบอก ก่อนย่องออกจากห้องกับน้องมิน แล้วให้ชินเดอเรล่าเข้ามาในห้องแทน
ฮยอนจ๋า น้องมินจ๋า ทำยังไงต่ออ่ะ แต่ไม่มีเสียงตอบ ฮยอนจ๋ากับน้องมิน แกล้งยงใช่ไหมเนี้ย บุญยงร้องอย่างหัวเสียก่อนหันมาและได้พบ
น้องชิน ชายหนุ่มขยีตาอีกครั้งก่อนจะมองหน้าสวยนั้นใกล้ๆ นี่พี่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม น้องชินกลับมาหาพี่แล้ว แล้วเขาก็รวบร่างบางเข้ามาไว้ในอ้อมกอดทันที
น้องก็ไม่ได้ไปไหนนี่จ๊ะ น้องรักที่นี่ รักดนตรี จะทิ้งไปได้ยังไงกันล่ะ ชินเดอเรล่าบอกพลางซบลงที่ไหล่กว้างนั้น แต่ถ้าพี่บุญยงจะถามหาเหตุผลที่น้องตัดสินใจแบบนี้ น้องก็จะบอกว่า
เธออมยิ้มก่อนบอก มันเป็นเหตุผลเดียวกับที่พี่บุญยงเลือกที่จะไม่ไปกับเจ้าหญิงนั่นล่ะค่ะ
ได้ยินเช่นนี้บุญยงถึงกับหัวเราะร่วน เพราะไม่คิดว่าเธอจะรู้ แต่ก็แกล้งถาม
แล้วพี่บอกว่ายังไงน๊ะวันนั้น พี่จำไม่ได้แล้วสิ
พี่บุญยงบอกว่าพี่.. รัก พี่สโนว์ฮยอน
งั้นเหรอจ๊ะ แล้วตอนนี้ล่ะ น้องชินรักพี่เหมือนที่พี่่รักน้องชินบ้างไหม เขาถามตรงๆ
เอ่อ
.ก็ รักค่ะ
น้อง..รักพี่บุญยง..นะคะถ้อยคำแผ่วเบานี้ทำให้เขากระชับอ้อมกอดอีกครั้ง ก่อนเอ่ย
ชื่นใจพี่บุญยง
ป่ะ..เราลงไปข้างล่างกันเถอะ ป่านนี้สโนว์ฮยอนกับน้องมินคงรอเราอยู่ ทั้งสองคลายกอดแล้วจูงมือกันเดินไป
Create Date : 11 ตุลาคม 2553 |
Last Update : 11 ตุลาคม 2553 13:56:01 น. |
|
0 comments
|
Counter : 221 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
ขอนแก่น Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เป็นเพียงคนที่รักในอักษร แม้บางอ่อนด้อยความรู้อยู่แค่ไหน จินตนาการความฝันหล่อเลี้ยงใจ เดินต่อไปอย่างเป็นสุขทุกคืนวัน
|
|
|
|
|
|
|
|