|
chapter17
ในที่สุด ความรักอลเอวงของพวกเจ้าก็ลงตัวซะทีนะนางฟ้าบลูแองเจิ้ลเปรยขึ้น ทันทีที่ทุกคนกลับมาถึงที่ลานแสดง ณ ปราสาทเทวสถาน หลังจากผ่านการสยุมพรโดยองค์เทพตะวันออกตอนนี้พวกเจ้าก็ถือว่าเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ก็ต้องดูแลกันให้ดีล่ะนางฟ้าหันมาทางบุญยง บุญยง เจ้านี่โชคดีที่สุดในสามโลกเลยนะ แต่งงานทีเดียวได้ถึงสามนาง เทวดาอิจฉาเจ้าทั้งสวรรค์เลยรู้รึเปล่า เจ้าบ่าวหมาดๆอมยิ้มพลางมองเจ้าสาวทั้งสามของเขาด้วยสีหน้าอิ่มสุข
ข้าดีใจกับพวกเจ้าจริงๆ ดีใจมากๆเสียงของนางฟ้าสั่นน้อยๆ ชินเดอเรล่าสังเกตเห็นดวงตาของนางฟ้ามีน้ำเอ่อคลออยู่ จึงเข้ามากอด พลางเอ่ย
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ถ้าไม่มีคุณนางฟ้าคอยช่วย เราคงไม่มีวันนี้ น้องมินกับสโนว์ฮยอนก็เข้ามากอดนางฟ้าด้วย
พวกเจ้าเป็นเหมือนน้องสาวของข้า ข้าต้องช่วยให้พวกเจ้ามีความสุขสินางฟ้าบอกเสียงสั่นเครือ บุญยงมองสามสาวกอดนางฟ้าร้องไห้พร้อมรอยยิ้ม ครู่หนึ่งทั้งสามก็คลายกอดจากนางฟ้า
ในเมื่อทายาทผู้ถูกเลือกทุกสายจะใช้ชีวิตร่วมกันแล้ว ต่อไปนี้สายเลือดเทพศิลปินก็คงจะไม่ต้องพลัดพรากจากกันอีกแล้วนะ ความสุขของมวลมนุษย์ทั้งในปัจจุบันและอนาคต อยู่ในกำมือของพวกเจ้า จงทำหน้าที่ของเทพศิลปินที่ดีต่อไปนะบลูแองเจิลบอกพร้อมส่งยิ้มกว้าง ก่อนหันมาหาบุญยงอีก เจ้าบุญยง ดูแลทั้งสามนางให้ดีนะ พวกนางรักเจ้ามาก ถ้าเจ้าทำให้พวกนางเสียใจ ข้าจะมาสาปให้เขางอกกลางหน้าผากเจ้า
โห มุขนี้อีกแล้ว ขู่ตลอดอ่ะคุณนางฟ้าแล้วทุกคนก็หัวเราะพร้อมกัน คุณนางฟ้าไม่ต้องห่วงนะครับ นอกจากดนตรีแล้ว ชีวิตยงก็คงมีแต่สามสาวนี้เท่านั้นล่ะครับเพราะทั้งสามคนเป็นผู้ให้ชีวิตใหม่กับยง ยงต้องดูแลทุกคนด้วยชีวิตแล้วก็หัวใจของยง คุณนางฟ้าวางใจเถอะครับ นางฟ้าก็ยิ้มและพยักหน้าอย่างเชื่อมั่นในถ้อยคำนั้น ก่อนจะหายวับไป
วันนี้เป็นวันพิเศษของเรา มาฉลองกันเถอะค่ะน้องมินเอ่ย
ดีสิ ไม่ได้สนุกสนานกันนานแล้วนี่เนอะ สโนว์ฮยอนบอกพร้อมยิ้มกว้าง
พี่อยู่เป็นเพื่อนพี่บุญยงเถอะค่ะ เดียวฉันไปเตรียมอาหารเองชินเดอเรล่ารีบบอกพร้อมยิ้มกับน้องมิน
ใช่ค่ะ เดี๋ยวน้องเตรียมของเอง ไม่ต้องห่วงค่ะ น้องมินบอกก่อนหันไปหาชินเดอเรล่า ไปเตรียมกันเถอะจ้า ชินเดอเรลล่า แล้วสองสาวก็จูงมือกันจากไป "นี่ ชิน เธอว่าคุณพี่จะบอกรักบุญยงมั้ย" น้องมินถามขณะเดินลงมาด้วยกัน "ต้องบอกอยู่แล้วล่ะ โอกาสที่จะได้อยู่ด้วยกันสองคนหายากออกนี่"ชินเดอเรล่าตอบ เธอชั่งใจครู่หนึ่งก่อนหันมาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง "มิน เธอรู้สึกยังไงบ้างที่เห็นพี่ทั้งสองรักกัน บอกฉันมาตามตรงนะ ฉันอยากรู้จริงๆ" น้องมินคลี่ยิ้มบางก่อนตอบ "จริงๆแล้วมันก็เจ็บนิดๆหน่อยๆตามวิสัยของความรักนั่นล่ะ ทุกคนก็อยากเป็นหนึ่งในใจของคนรักทั้งนั้นนี่" น้องมินหันมามองชินเดอเรล่าแวบหนึ่ง "แต่ฉันรู้สึกดีนะ เพราะอย่างน้อยมันก็ช่วยชดเชยความรู้สึกผิดในใจฉันกับการที่ฉันมาเป็นรักซ้อนของคุณพี่ได้ แล้วเธอล่ะ" "ฉันก็ไม่ต่างจากเธอมากหรอกจ้า มันเป็นความเจ็บที่ฉันยินดีที่สุด เพราะพี่สโนว์ฮยอนเป็นคนที่ฉุดฉันขึ้นมาจากขุมนรกที่เจ็บปวด ถ้าฉันไม่มีพี่ฉันคงไม่มีชีวิตที่งดงามแบบนี้ แล้วการที่พี่ยอมให้พี่บุญยงรักเราด้วย มันก็คงเจ็บปวดมากเหมือนกัน" น้องมินพยักหน้าก่อนพูดเสริมอีก "สิ่งที่คุณพี่ทำ มันทำให้ฉันเข้าใจแจ่มแจ้งเลยล่ะ ว่าความรักที่แท้จริงเป็นยังไง มันไม่ใช่การไขว่คว้าให้ได้มาครอบครอง แต่มันคือการเสียสละ การยอมรับในความรักของคนที่เรารักมากกว่า" สองสาวยิ้มให้กันอย่างเข้าใจในความรู้สึกที่มี ก่อนจะแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตนอย่างมีความสุข
Create Date : 12 ตุลาคม 2553 |
Last Update : 12 ตุลาคม 2553 12:39:51 น. |
|
0 comments
|
Counter : 174 Pageviews. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
ขอนแก่น Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เป็นเพียงคนที่รักในอักษร แม้บางอ่อนด้อยความรู้อยู่แค่ไหน จินตนาการความฝันหล่อเลี้ยงใจ เดินต่อไปอย่างเป็นสุขทุกคืนวัน
|
|
|
|
|
|
|
|