ไม่ต้องรีบหรอกนะเธอที่รัก
ฉันนั้นปักหลักอยู่นี่ไม่ไปไหน
ค่อยค่อยเขียนบรรจงลงความนัย
สื่อสารให้รู้ความตามทำนอง

แต่ถ้าหากเธอรีบให้ปล่อยผ่าน
ฉันไม่ว่ากล่าวขานให้สยอง
เพราะรู้ดีเป็นตัวจริงใช่สำรอง
ยังไงเธอต้องมองหันกลับมา

เพราะฉะนั้นเธออยากทำอะไรทำ
อยากจะรำแก้บนฉันไม่ว่า
แต่อย่ารำแก้ล่างอุจาดตา
เดี๋ยวจะโดนกล่าวหาคนพิเรนทร์

คนที่ได้ที่หนึ่งต้องทำดี
เธอก็รู้อยู่นี่บอกหลานเหลน
เพราะฉะนั้นหากทำดีไม่สร้างเวร
ถึงเวลาขึ้นสู่เมรุสบายใจ

เพราะฉะนั้นสิ่งที่พึงกระทำ
คือสร้างกรรมดีไว้ให้สดใส
เพราะสิ่งนี้จะติดอยู่ในหัวใจ
ของผู้ให้ผู้รับตลอดกาล...