การเป็นแชมป์ว่ายาก ...แต่การรักษาแชมป์ว่ายากกว่า
ประโยคที่ว่าใช้ได้ดีกับหนังภาคนี้ คุณจะทำอย่าไรให้ผู้คนกลับมาตื่นตาตื่นใจกับภาพไดโนเสาร์เดิมๆได้อีก นั้นคือพี่ไดโนต้องดุขึ้น ต้องร้ายขึ้น ดูเป็นการตีโจทย์ง่ายๆยังไงไม่รู้ และปาร์คได้เปิดให้ใช้บริการได้จริงแล้ว หลังจากที่ 3 ภาคก่อนไม่เคยทำได้ นี่อาจเป็นสิ่งเดียวที่เป็นเอกลักษณ์ของหนังภาคนี้ พอเมื่อเรานึกถึงหนัง Jurassic ภาค 4 อ้อ! ปาร์คได้เปิดทำการแล้วนะ ...แค่นั่นแหละ

เพราะไม่เป็นการฉลาดเอาซะเลย ที่ปล่อยความล้ำสมัยไฮเทคของสวน ออกมาให้เห็นหมดแล้วในตัวอย่างหนัง และตัวหนังเองยังคงคอนเซ็ปต์มนุษย์เล่นบทพระเจ้า หวังเข้าครอบครองสิ่งที่อยู่เหนือการควบคุม เล่นเลยเถิดจากพี่ไดโนกลายเป็นอสูรกาย ...ซึ่งสุดท้ายธรรมชาติจะเยียวยารักษาสมดุลด้วยตัวของมันเอง (เอ๊ะ! ประโยคหลังนี่มันคอนเซ็ปต์ของพี่ Godzilla เค้านิ (ﾟ д ﾟ))

บทหนังไม่ค่อยลื่นไหล บทพูดแปร่งๆ ตรรกะแปลกๆ ดราม่าตัวละครก็ดูไม่ค่อยมีอิทธิพลต่อเนื้อหา ไม่จำเป็นต้องใส่มากะได้

สิ่งเดียวที่ยังทำให้ขนลุกขนพอง มีเพียง theme ประกอบสุดคลาสสิค ที่ใส่มาเพื่อคงความขลัง ว่านี่คือหนัง Jurassic (นะเฟ้ย)