นิยายอยู่ไหนเอ่ย เราอยากอ่านมั่ง อ่ะ

เราก็แต่งเหมือนกันได้ 5 ตอนเอง

ดูแฟนพันธุ์แท้คืนนี้ (6 กรกฎาคม) แล้วจะได้คำตอบครับ

ผลงานของจอมยุทธ์เนียร เรื่องแรก แป้งร่ำสารภี เรื่องสอง หมอกพรางดาว นามปากกาก็ เนียรปาตี ตอบได้แล้วจะให้อะไรเอ่ย และก็กำลังรอผลงานเรื่องสามอยู่นะจ๊ะ
ไม่รู้ว่าเกรซบอกป่าวว่าอยากได้แป้งร่ำเล่มใหม่ เห็นเกรซ
บอกว่าหนูเนียรยังมีหนังสืออยู่ที่บ้านอีก ถ้าไงซื้อกับคุณได้ป่าวแถมลายเซ็นต์มาด้วยก็ดีนะ

มาแวะเยี่ยมจ้า....

เถ้าแก่ขอเมนูหน่อยซิ...

55555....เมื่อคืนเจ๊ถ่างตาดูเราออกทีวี แถมยังร่วมลุ้นจน

แทบหายใจไม่ออก ขอบอกว่าเราน่ะขึ้นกล้องใช่ย่อย นอก

จากเขียนหนังสือแล้ว ลองไปเทสหน้ากล้องดู อาจได้เป็น

ดารานะ หุหุหุ....แซวขำขำนะ

ยินดีครับ เดี๋ยวส่งไปให้พร้อมลายเซ็น ขอย่างเดียวอย่าเพิ่งหมดรักนักเขียนคนนี้นา ส่วนค่าหนังสือ...มะเอาครับ เพราะเต็มใจให้แฟนพันธุ์แท้คนแรกของเนียรปาตี

ไม่เคยหมดรักเนียรปาตีเลยนะจะบอกให้ แต่อยากอ่านงานเรื่องใหม่เร็ว ๆ จังเลย แต่ที่อยากได้เรื่องแป้งร่ำใหม่ก็เพราะเล่มที่ซื้อครั้งแรกมันโดนจิกไปอ่ะ แถมยังเลอะอีกก็เลยกะซื้อใหม่ ตอนแรกตั้งใจซื้องานหนังสือครั้งหน้าจะได้ลายเซ็นต์คุณทั้ง 2 เล่มเลย

แล้วท่านจอมยุทธ์ไม่เห็นบอกเลยว่านิยายที่โดนหลอกให้อ่านแล้วมันสนุกคือเรื่องอะไร ?

แต่ถ้าจะให้ดีท่านจอมยุทธ์ต้องบอกด้วยว่านิยายในดวงใจคือเล่มไหน ? แล้วใครเป็นนักเขียนคนโปรดน๊า ?

ตอบคุณพิงค์กี้
นิยายเรื่องแรกในชีวิต ก็ไม่เชิงว่าถูกหลอกให้อ่านครับ ตอนนั้นรู้สึกเหมือนถูกบังคับเลยทีเดียว เพราะต้องอ่านสำหรับสอบเก็บคะแนน เป็นหนังสืออ่านนอกเวลา ที่ผมเองทำสำเนาย่อแจกเพื่อนไปทั้งชั้น...พอเดาได้หรือยังครับว่าเรื่องอะไร ผลก็คือต้องสอบใหม่ เหมือนในเรื่อง ฝากรักไว้ที่ปรายฝนนั่นแหละครับ

แต่พอได้เริ่มอ่านแล้วก็รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องเป็นราวที่เพลิดเพลินดี จากนั้นเล่มอื่นๆ ก็เลยตามมา อย่างเช่น แต่ปางก่อน-แก้วเก้า เงา-โรสลาเรน ล่า-ทมยันตี
โดยนักเขียนที่ชื่นชอบก็คือ แก้วเก้า (ว.วินิจฉัยกุล) และ ทมยันตี (กนกเรขา, โรสลาเรน, ลักษณวดี)

คุณเนียรคะ

ว่ามันคุ้นๆ ตั้งแต่คุณบอกว่าทำสำเนาย่อแจกเพื่อนทั้งชั้นแล้ว อืม...กามนิตนี่เอง

ส่วนของพี่จำไม่ค่อยได้ว่าเรื่องแรกที่อ่านเรื่องอะไร แต่จำได้ว่าเรื่องแรกที่อยู่ในความทรงจำและทำให้รู้ว่านิยายมันสนุก ก็คือ นิกกะพิม ของ ว.ณ ประมวลมารค เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาเหมือนกัน ตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมต้น แต่เรื่องที่ประทับใจตลอดมา ก็ยังเป็นคู่กรรมของคุณทมยันตี (เล่มนี้อ่านนอกเวลาตอนมัธยมปลาย)

ส่วนนักเขียนที่ติดตามผลงานเสมอ ก็ กิ่งฉัตร (อ่านครบหมดยกเว้นผลงานเล่มเล็ก) กับดวงตะวัน (ยกเว้นเล่มที่เกี่ยวกับเมืองสมมุติน่ะคะ) ส่วนที่ชื่นชอบคนอื่นๆ ก็มีอีกเยอะ แต่จะมีไว้ในครอบครองไม่มากเท่าค่ะ

อิอิ...ความลับแตกซะแล้ว เล่มแรกที่อ่านก็หนังสืออ่านนอกเวลาเรื่อง กามนิต ภาคพื้นดิน นั่นแหละครับ แล้วก็ตามมาด้วยข้างหลังภาพ ซึ่งต้องอ่านด้วยสาเหตุเดียวกัน แต่ก็ดีครับ ทำให้ค้นพบตัวเองว่า เราก็ชอบอ่านนิยายเหมือนกัน

แล้วนักเขียนรุ่นหลังๆ มีชอบคนไหนเป็นพิเศษบ้างมั๊ยคะ แต่คิดว่าคุณคงอ่านนิยายมาเยอะมาก ว่าแต่คุณเป็นแฟนพันธุ์แท้ของอะไรเหรอคะ (ที่เคยแข่งมาน่ะค่ะ)

ตอนแรกที่เคยถามว่าคุณมีนามปากกาอื่นมั๊ย เพราะเคยอ่านเรื่องปายฝันวันรักของเจ้าสำราญ ชอบค่ะ แนวเรื่องคล้ายๆ ของคุณ เป็นเรื่องที่เกิดทางเหนือเหมือนกัน พระเอกตายด้วย แต่อ่านนานแล้วเลยจำไม่ได้ว่าสำนวนการเขียนเหมือนคุณรึเปล่าน่ะค่ะ แล้วคุณเคยเจอตัวจริงเจ้าสำราญมั๊ยคะ เห็นอยู่สำนักพิมพ์เดียวกัน

พี่พิงค์กี้

นักเขียนรุ่นหลังๆ ที่ชอบเป็นพิเศษยังไม่มีครับ เล่มไหนน่าสนใจก็จะหยิบมาอ่านโดยไม่สนใจนามปากกาสักเท่าไหร่ (เหมือนกินอาหารตามความอยาก แต่ไม่รู้ว่าอร่อยไหม)

ผมเองอ่านนิยายจะว่าเยอะก็เยอะ แต่ก็คงไม่เยอะมากหากเทียบกับนักอ่านท่านอื่นๆ

แฟนพันธุ์แท้ที่เคยไปแข่ง คือ แฟนพันธุ์แท้ทมยันตี ครับ เข้าไปถึงรอบคำใบ้ 5 คำอ่ะครับ

นามปากกาอื่นไม่มีครับ มีแต่ เนียรปาตี อย่างเดียว

เจ้าสำราญ กับ นายตั๋ม เป็นคนเดียวกันครับ เคยเจอพี่เขาครับ เป็นพี่ชายใจดีและเรียบร้อยมาก น่ารักมาก นามปากกาเจ้าสำราญ จะออกกับ ณ บ้านวรรณกรรม ส่วนนามปากกา นายตั๋ม จะเป็นเรื่องแนวกุ๊กกิ๊ก ออกกับสำนักพิมพ์ยาหยี-ยาใจ (ในเครือ ณ บ้านฯ) ครับ ส่วนเรื่องสำนวนการเขียนจะคล้ายกันหรือไม่ อันนี้ไม่แน่ใจครับ แต่โดยส่วนมากแล้วนักเขียนจะมีลักษณะเฉพาะของตัวเองครับ