มันเป็นเรื่องที่น่าประทับใจมาก ๆ จนอยากจะระบาย
เอ้ย บรรยายให้คนอื่นได้รับทราบโดยทั่วกัน
ว่าป้าจะอิ๊บ "จะเข้าไปกินที่นี่อีกแน่นอน"

แต่.... คงจะเข้าไปกินแบบไม่มีความสุขซักเท่าไหร่
ออกแนวจองล้างจองผลาญล่ะมั้ง   เพราะสุดจะทนกับสาขานี้แล้ว
กรูจะจับผิดกับพวกเมิงให้ถึงที่สุดเลย
ให้คราวหน้าเมิงแปะป้ายห้ามกรูเข้าเลย คอยดู

.

.

ดูซิ ว่าป้าทำอะไรกับความประทับใจครั้งนี้บ้าง ยาวและหยาบหน่อย
แต่อารมณ์มันพาไปก็งี้แหละ

โอเค๊ โอเค๊ จะเล่าให้ฟังก็ได้

• ความประทับใจนี้เกิดขึ้นเมื่อวานคับ 12 มิ.ย. 50
  ด้วยความหิว อยากกินอะไรยำ ๆ แซ่บ ๆ .. อ้อ.. ก็ยำแซบไง

เข้าไปกะเจ๋ 2 คน ไปถึง อยากกินปอเปี๊ยะทอดมาก ๆ
สั่งก่อนเลย เป็นอย่างแรก!!!!

• เจ๋สั่งยำมาม่า (เผ็ดน้อย)
  และป้าก็สั่งลาบวุ้นเส้นทะเล
  นอกนั้นก็น้ำเปล่า และมะพร้าวปั่น

.... ยำมาม่ากับลาบมาก่อนเลย ดีใจ
ได้กินแล้วววว อ้ามเข้าไปคำแรก อืม...
เปรี้ยว กับเค็มนิด ๆ
ชิมของยำของเจ๋ อืม.. หวาน ๆ เค็ม ๆ นะ

ไม่เป็นไร กินไปเรื่อย ๆ

• ทำไมมันเค็มขึ้นเรื่อย ๆ วะ เค็มแบบ สาดเอ้ยยยย
  เค็มชิบหาย!!!!!

แบบว่ารสชาติอื่นหายไปไหนหมดวะเนี่ย
จนขนาดนั่งคุยกะเจ๋ ว่าถ้าอาหารเค็ม ต้องใส่อะไร
แล้วถ้ามันหวานต้องใส่อะไร

แล้วก็เอะใจ ... ทำไมปอเปี๊ยะทอดยังไม่มาอีกวะ

กินกันจนจะหมดอยู่แล้ว โมโหขึ้นมาตะหงิด ๆ หน้าเริ่มคล้ายตูดนิด ๆ แล้วเรา

มีเด็กเสิร์ฟผู้หญิงผ่านมา เลยเรียก ป้าก็บอกว่า "น้อง ช่วยตามปอเปี๊ยะทอดให้หน่อย"

เด็กมันก็เดินไป ตะโกนบอกในครัว "มีปอเปี๊ยะทอดโต๊ะ 22 ด้วยนะ"

...........

• เวลาผ่านไป จนพวกเราเริ่มเขี่ย ๆ อาหารบนโต๊ะ เพราะมันเค็มสาด ๆ
  เจ๋กินเส้นหมด ป้าก็กินเกือบหมดเหมือนกัน เจ๋บอกว่า
  ถ้าเราสั่งเส้นมาม่าเปล่า ๆ มาคลุกมันคงจะหายเค็มละมั้ง

เลยสั่งมาอีก 1 จาน

พร้อมกับป้า comment ไปข้างหลังว่าอาหารเค็มมาก ๆ

ก็มันไม่มีใบแสดงความคิดเห็นหนิ เลยเขียนมันบนนี้แหละวะ

• .... ซักพักมาม่าเปล่า ๆ ก็มาเสิร์ฟ พวกเราก็เอามาคลุก ๆ กับของเดิมที่มี
  อืม.. ก็จืดขึ้นหน่อยนึง แล้วกินไปซักพัก .... เชื่อมั้ย ไอ้ปอเปี๊ยะทอดแม่งยังไม่มาเลย!!!

จากหน้าคล้าย ๆ ตูด ทีนี้มาทั้งตูดทั้งขี้เลย
สุดจะทนแล้วนะ!!!!!!

มองหาพนักงานที่อยู่ไกล ๆ หน่อย จะได้แหกปากให้แม่งลั่นร้านเลย
อ๊ะ เห็นแล้ว เด็กเสิร์ฟคนเดิม (รึเปล่าไม่รู้) หันมาสบตาอิป้าพอดี เมิงซวยไป

ป้าตะโกนเรียก "น้อง น้อง มานี่หน่อยเด๊ะ!!!"
เด็กขยับจากจุดเดิมมาได้สองสามก้าว ยังไม่ถึงโต๊ะป้า

• "ไปดูปอเปี๊ยะทอดเด๊ะ ว่าได้ยังอ่ะ
  หรือว่ายังไม่ทำ ไม่งั้นก็ไม่ต้องเอามาแล้ว
  ขี้เกียจจะรอแล้วนะ!!!!"

เด็กมันก็หน้าตื่นเหมือนกันนะ "ค่ะ ๆ พี่รอแป๊บนึงนะคะ"

หายเข้าไปห้าวินาที แล้วรีบเดินออกมา

"พี่คะ เค้ากำลังทอดอยู่เลยค่ะ แป๊บเดียวก็ได้แล้วค่ะ"

ป้ามองหน้าเด็กแบบตาหาเรื่องสุด ๆ พร้อมกับพูดว่า

"ปัญญาอ่อนว่ะ!!!!" เสียงดังเหมือนกันนะเรา

..... เด็กมันก็อึ้ง ๆ แล้วยืนรอว่ากรูจะด่าอะไรมันอีกมั้ย
เมื่อเห็นว่าอิจอมหาเรื่องนี่ไม่ด่าแล้ว ก็เดินไป

ที่โมโห และด่าเนี่ย เพราะอะไรรู้มั้ย

• เพราะกรูสั่งเมิงไปเป็นอย่างแรก ตั้งแต่กรูยังไม่เปิดเมนูเลย!!!
  แม่งเสือกลืม ไอ้เชี่ยเอ้ย  .... แล้วพอกรูตามเมิงครั้งแรก
  เมิงไม่ทำใช่มั้ย  ถ้าหากว่าเมิงทำตั้งแต่กรูตามครั้งแรก
  ป่านนี้เมิงเอามาเสิร์ฟกรูแล้ว!!!!!!!!!

แล้วไอ้ตามครั้งที่ 2 เนี่ย ห่างจากครั้งแรกนานแค่ไหนพวกเมิงรู้มั้ย

แล้วเมิงกลับมาบอกกรูว่า "กำลังทอด" เนี่ยนะ สันดานชิบหายเลย

ทำให้กรูโมโหมันเป็นยังไงรู้มั้ย กรูไม่ด่ายิ่งกว่านี้ก็บุญแล้ว

แม่งจะด่าให้ไม่ได้ผุดได้เกิดเลย .....

------------- ผ่านไป 2-3 นาที -----------

เด็กคนเดิมเอามาเสิร์ฟ ป้าไม่มองหน้าด้วยซ้ำ
พอเด็กเอามาวาง ป้าก็เขี่ย ๆ จานมาไว้ข้างใน

อีตอนแรกว่าจะไม่เอาแล้วนะ แต่กรูทนความเค็มของยำกะลาบเมิงไม่ไหวว่ะสาด

• ป้าเลยเขียนด่าตรงหัวกระดาษเลยว่า "ไม่ได้เรื่องซักอย่าง *"

.....

ตอนเดินไปจ่ายตังค์

อิป้าก็ทำเก๋าสุดริด มือข้างนึงถือบิล มืออีกข้างยืนเท้าสะเอว
เชิดหน้า ตาจิกสุดริด (เลวอ่ะ รู้ตัว)

พอจ่ายตังค์ ตอนแรกว่าจะด่าอีกรอบว่า "มีดีตรงเช็คบิลเร็วอย่างเดียวสินะ"
แต่คิดไปคิดมา ไม่เอาดีกว่า ให้มันอ่านอย่างเดียวพอ

  พอเค้ารับบิลไป ก็อึ้ง ๆ อ่าน ๆ ซักพัก แล้วก็กดเครื่องเงียบ ๆ

"ทั้งหมด 205 บาทค่ะ"

ป้ากำลังหยิบตังค์ในกระเป๋า พนักงานก็พูดเบา ๆ ว่า

"ทำไมเหรอคะ อาหารเค็มมากเหรอคะ"

....   "เค็มมากๆ!!! ค่ะ" เน้นเสียงว่ามากกกกกก

"แล้วทำไมไม่บอกให้เด็กเอามาเปลี่ยนล่ะคะ"

.... "ไม่เป็นไรอ่ะค่ะ ขี้เกียจรอ" ((ถ้าเมิงเอาไปเปลี่ยน คิดว่ากรูจะได้รสชาติไหนมาแด๊กเหรอ))

รับตังค์ทอนเสร็จ ปกติแล้ว พนักงานเค้าจะพูดว่า ขอบคุณค่ะ โอกาสหน้าเชิญยำแซบค่ะ

คราวนี้มันไม่พูดเว้ย 55555 แต่ไม่ต้องเชิญหรอก กรูมาอีกแน่ ๆ เมิงเตรียมตัวไว้เหอะ สาดดดดด

--------------------------------------------------------

นี่!!!!!! ยัง ยังไม่จบ

• อยากเล่าความประทับใจก่อนหน้านี้ แต่ไม่ได้เจอกับตัวป้าหรอกนะ

อีสาขาพระราม 2 นี่แหละ ถ้าใครเคยเข้าไปกินนะ จะเจอกับป้าแก่ ๆ คนนึง

แต่งตัวแบบแม่ครัวอ่ะ ชุดขาว คลุมผม ... คือ ชุดแม่ครัวอ่ะ

แต่ป้าแกชอบออกมารับลูกค้าว่ะ เป็นห่าไรวะ ... หรือโดนเค้าไล่ออกจากครัว ห๊ะ

แล้วไงรู้มั้ย ตอนแรกป้ากะเจ๋นี่แหละ เข้าไปปุ๊บ ป้าแกก็เดินมา เดินตามเจ๋อ่ะ
ให้ป้าตามตรูดเค้าต้อย ๆ แล้วเดินช้าชิบหาย ชั้นพยายามจะแซง พี่แกก็เดินขวางไปมาอยู่ได้

แอบเซ็งนิดหน่อย แต่ไม่เป็นไร ช่างมัน นิด ๆ หน่อย ๆ ปล่อยมันไป

--------------- แล้วพอสั่งอาหารเสร็จ ระหว่างรอ เจ๋ก็ออกไป B2S

• แล้วมีผู้หญิงออฟฟิศ 2 คนเดินเข้ามาในร้าน พร้อมกับพนักงานหญิงคนนึงเดินนำทางมา

พอ ญ 2 คนนั่งปุ๊บ .... ป้าแกก็เดินตามเข้ามาที่โต๊ะเค้า
แล้วพูดเสียงดัง จนป้านั่งห่าง ๆ คิดว่าใครทะเลาะกัน เสียงแบบหาเรื่องสุด ๆ

• "นี่!! แน่ใจนะว่ามา 4 คน ไม่ใช่มา 2 คนแล้วบอก 4 คนนะ
  พวกชอบนั่งโต๊ะใหญ่ แล้วบอก 4 คน สุดท้ายก็มา 2 คน
  พนักงานเค้าก็จัดจานให้ 4 ชุด สุดท้ายก็ต้องมาคอยเก็บ
  มันเปลือง ต้องมาล้างใหม่หมดอีก!!!"

โห พูดออกมางี้ได้ไง ตัวเฮีย!!! เข้าไปกัดหมาในปากเมิงเหรอ
จนทนไม่ได้ ต้องเห่าออกมาเงี้ยะ สันดานสุด ๆ

เมิงเป็นใคร แค่ลูกจ้าง ... ถึงแกจะเป็นผู้จัดการ แกก็ไม่มีสิทธิ์พูดกะลูกค้างี้เว้ย เปรด

.... แล้วป้าแก พูดไปก็เดินไป เหมือนพวกคนแก่ขี้บ่นอ่ะ พูดแม่งตลอดทางเลย

ป้าจะอิ๊บเอง แค่ได้ยินนะ ยังโมโหสุด ๆ .... ส่วนผู้หญิง 2 คนนั้นเหรอ .. จะอยู่เรอะ

เค้ามองหน้ากัน แล้วก็เดินออกจากร้านไปแบบรมณ์เสียสุด ๆ
แล้วเห็นไปหยุดอยู่ตรงแคชเชีย ไม่รู้พูดอะไร .. แล้วก็เดินออกไป

-------------- นี่เมิงเอาสมองส่วนไหนมาคิดวะ

ถึงแม้คนเค้าจะมา 2 คนจริง ๆ เค้าก็มีสิทธิ์นั่งโต๊ะใหญ่เว้ย ถ้าเค้าจะอยากจะนั่ง

• แล้วเมิงเอาส้นตีนมาคิดใช่มั้ย ว่าถ้าคนเค้าบอกว่ามากัน 4 คน
  แล้วเค้าเข้ามาก่อน 2 คน ... แสดงว่ามันโกหกว่ามากัน 4 คนงั้นดิ

แมร่งงงงงงงงงงงงง กรูอยากจะเอาลูกน้อยหน้าไปปาร้านมันจริง ๆ เลย

......... คิดแล้วยังโมโหไม่หาย จะบ้าตาย

..... เป็นไง ป้าหยาบคายใช่มั้ย แต่

ยำแซบ พระราม 2 ....หึหึ..

เมิงเจอกรูอีกแน่ ๆ สวดมนต์รอได้เลย

ลุงบอกว่า ทำไมตอนลุงไม่อยู่
ป้าชอบเจอเรื่องแบบนี้อยู่เรื่อย

แล้วลุงก็ว่าป้าด้วยอ่ะ "ซ่าใหญ่แล้วนะเราอ่ะ"

หง่ะ แล้วจะให้ทำไง ยอมมันเหรอ  

 เชอะ ฝันไปเหอะ