12 พ.ย. 51 วันเพ็ญเดือนสิบสอง เจ้าแคทจากไปอย่างสงบ (รึเปล่า)

เจ้าแคท หมาเพศเมียที่ตัวเป็นหมา แต่ชื่อเป็นแมว อายุราว ๆ 5 ปี พันธุ์..ไม่ระบุสัญชาติ ตาโต น่ารักน่าเอ็นดู

เจ้าแคทเกิดมาได้ยังไงไม่รู้ แต่พวกเราพบเมื่อประมาณ 2 ปีก่อนที่โรงงานบางบอน (ก่อนที่จะย้ายมาสมุทรสาคร) เจ้าแคทถูกพบที่ข้าง ๆ โรงงาน มีคนใจร้าย   เอาเชือกมัดขามัดปากแล้วนำมาทิ้งไว้ คนงานเห็นเข้าก็สงสาร เลยจับแก้มัด แล้วให้อาหาร หม่าม๊าผู้รักหมาเยี่ยงลูก (เผลอ ๆ อาจจะมากกว่า) ก็เลี้ยงเอาไว้ เห็นว่าเป็นผู้หญิงคงไม่กัดกับเจ้าเขี้ยวสุนัขพันธุ์บางแก้วเพศผู้ที่เลี้ยงไว้อยู่ก่อนแล้ว

เจ้าแคทเป็นหมาที่เชื่อง ไม่เคยมีปากเสียงกับพวกเรา รักเจ้านาย โดยเฉพาะหม่าม๊า

เมื่อสองวันก่อนแคทยังมายืนดูป้ากินน่องไก่ทอด ป้าก็แกล้งหลบหลังประตูไม่ให้มันเห็น ละก็โผล่หัวมาจ๊ะเอ๋กะแคทบ่อย ๆ (เล่นเป็นเด็กๆไปได้เรา)

นอกจากเจ้าแคทจะชอบหม่ำกระดูกแล้ว ของโปรดของเจ้าแคทอีกอย่างนึงก็คือ “โค้ก” ใช่… เจ้าแคทชอบกินโค้กมาก ที่ประจำของเจ้าแคทก็คือหน้าตู้โค้ก เวลาหม่าม๊าเดินไปเปิดตู้ เจ้าแคทก็จะมอง และแน่นอน หม่าม๊าก็เทโค้กให้เจ้าแคทกินก่อนเสมอ แต่สำหรับพวกเรา ถ้าโค้กเหลือนั่นแหละ เจ้าแคทถึงจะได้กิน

เมื่อวานตอนเช้า เจ๋แจน msn มาบอกว่า “ไอ้แคทตายแล้ว ออกมาดูเร็ว”

ยังงงไม่หาย แต่ก็วิ่งออกไปดู คราวนี้ไม่เอากล้องไป เพราะไม่อยากเก็บภาพตอนเจ้าแคทตาย

ภาพที่เห็นคือ หม่าม๊ากำลังเขย่าตัวเจ้าแคท “แคทเอ้ย แคท แคท…”  โดยมีเจ๋แจน พี่น้อย(แม่บ้าน) และยาม ยืนมุงดูกันอยู่

ป้าน้ำตาแทบไหลแต่กลั้นเอาไว้

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคือแคทกับเขี้ยวกำลังวิ่งเล่นกันอยู่แถว ๆ ที่จอดรถของโรงงาน แล้วมีรถมาส่งของ รถถอย และทับเจ้าแคท … เจ้าแคทนอนหงาย นิ่ง ลิ้นห้อย ไม่ขยับตัว … ม๊าบอกว่าตอนนั้นไม่รู้ ม๊ายังคุยกับพี่นักร้องว่า “ดูไอ้แคทมันนอนสิ น่ารักดี”

แต่หลังจากนั้น ยามก็เดินมาบอกว่า รถส่งของบอกยามว่าเค้าทับหมา แต่รถเจ้ากรรมก็ไม่แยแส ขับออกไปเลย (แกมาส่งของคราวหน้า โดนแน่)

ตอนนี้ศพเจ้าแคทถูกฝังอยู่ใต้ต้นไม้อะไรซักต้นในโรงงาน

…….. ขอให้เจ้าแคทไปสู่สุขคติ ……..