|
|
[AF4 fan fiction] ของขวัญวันเกิด
มือใหม่หัดแต่ง ฝากด้วยนะค้า :D
++++++++++
ของขวัญวันเกิด
- วันที่ 8 มิถุนายน -
สาดอ่อนๆยามเช้าส่องเข้ามายังห้องนอนสีขาวสะอาด ผ่านหน้าต่างบานใหญ่ กระทบใบหน้าของหญิงสาวเจ้าของห้องที่กำลังนั่งเล่นอย่างสบายอารมณ์
นานมากแล้วที่ภคมนไม่ได้มีวันสบายๆแบบนี้ หลังจากเธอประสบความสำเร็จอย่างมากในฐานะนักร้องหญิงที่ไปสร้างชื่อเสียงไกลถึงต่างแดน กระแสความนิยมในตัวเธอก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากความสามารถด้านการร้องเพลงและบุคลิกที่โดดเด่น การเดินสายไปแสดงคอนเสิร์ตตามประเทศต่างๆทั่วเอเชียทำให้เธอแทบไม่มีเวลาว่างเป็นส่วนตัว แต่กระนั้นเธอก็พยายามจัดตารางตัวเองอย่างดีให้เหลือเวลาว่างสำหรับวันสำคัญของเธออย่างเช่นวันนี้
...จะไปเป็นดาวโดดเด่นบนฟากฟ้า จะไปไขว่คว้าเอามาดังใจฝัน...
เสียงเรียกเข้าจากโทรศัทพมือถือที่ดังขึ้นเป็นเพลงที่คุ้นเคย ทำให้รู้ทันทีว่าปลายสายเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมรายการ "AF" ซีซั่นเดียวกับเธอ หญิงสาวรีบลุกจากที่เดิมไปคว้าโทรศัพท์มารับอย่างตื่นเต้น
"ว่าไงยะแคท" ภคมนตอบรับด้วยความร่าเริง
"happy birthday to ลูกโป่งงงงงงงงงง!!" ปลายสายนั้นตะโกนอย่างสุดเสียงจนคนฟังต้องรีบเอาโทรศัพท์ออกห่างจากหูแทบจะทันที
"ขอบใจย่ะ เดี๋ยวชั้นก็ได้ไปหาหมอรักษาแก้วหูเป็นการฉลองวันเกิดกันพอดี" เจ้าของวันเกิดพูดกลั้วหัวเราะ อดขำในความรั่วของเพื่อนสาวคู่ซี้ไม่ได้
แคทเป็นเพื่อนสนิทมากที่สุดอีกคนของเธอที่ได้จากรายการ "Academy Fantasia" ด้วยบุคลิกสดใส ชอบสร้างเสียงเฮฮาให้คนรอบตัว ดูจะทำให้พวกเธอถูกชะตาและเข้ากันได้เป็นอย่างดีตั้งแต่วันแรกๆที่รู้จักกัน และยังคงคบหาสนิทสนมกันเรื่อยมา ถึงแม้ว่าชื่อเสียงของลูกโป่งหลังจากอัลบั้มเดี่ยวของเธอประสบความสำเร็จที่ต่างประเทศ จะนำพามาซึ่งงานที่หลั่งไหลเข้ามาไม่ขาดสาย คิวงานที่แน่นตลอดเวลา ทำให้ทั้งคู่มีโอกาสไปไหนมาไหนด้วยกันน้อยลง แต่มิตรภาพของทั้งคู่ไม่ได้จืดจางลงเลยแม้แต่น้อย
ภคมนนั้นเพิ่งจะกลับจากการทัวร์คอนเสิร์ตต่างประเทศไม่กี่วัน ทั้ทั้งคู่จึงคุยเม้าท์แตกกันออกรสออกชาติ ตามประสาเพื่อนที่ไม่ได้เจอหน้ากันนาน
บทสนทนาจบลงด้วยการนัดกันไปงานเลี้ยงวันเกิดที่เพื่อนๆร่วมรุ่น AF4 พร้อมใจกันจัดให้ และเป็นการฉลองความสำเร็จของลูกโป่งกับการโกอินเตอร์ของเธอไปด้วยในตัว
"โอเค บ่ายโมง แล้วเจอกันย่ะ บ๊ายบาย"
ลูกโป่งเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกา... เข็มสั้นนาฬิกาเพิ่งจะชี้เลยเลข 9 ไปนิดๆ...อีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึงเวลานัดของเธอและเพื่อนๆ
เธอหยิบเอาอัลบั้มรูปเก่าๆในลิ้นชักมาพลิกดูเพื่อนึกถึงภาพความทรงจำในอดีตที่ ช่วงเวลาที่น่าจดจำที่สุดช่วงหนึ่งในชีวิต...เวลาซึ่งเธอได้อยู่ร่วมกับเพื่อนๆอีก 19 คนในบ้านหลังใหญ่ ทำให้เธอได้พบกับมิตรภาพดีๆที่แสนประทับใจ
แม้จะเวลาจะล่วงเลยผ่านมานานหลายปี ภคมนก็ไม่เคยลืมที่จะขอบคุณในโชคชะตาที่ทำให้เธอได้ร่วมรายการ AF4 หรือ Academy Fantasia season 4 รายการ reality ยอดนิยม ซึ่งนับเป็นจุดเริ่มต้นของเธอในวันนี้ก็ว่าได้ สมกับคำว่า At First ที่ผู้ชายที่เธอนับถือมากที่สุดเป็นคนนิยามเอาไว้...
ตำแหน่งที่ 5 ของลูกโป่ง ถึงแม้จะเป็นที่เสียดายของคนมากมายที่ชื่นชมในความสามารถการร้องเพลงซึ่งเป็นที่ยอมรับของทุกคนจนได้ฉายาว่า "ภคมน คนพ่นไฟ" แต่เธอกลับรู้สึกพอใจอย่างมาก เพราะในวันตัดสินนั้นเธอได้แสดงอย่างเต็มที่และได้รับเสียงปรบมืออันยาวนานกึกก้องไปทั่วทั้งฮอลล์เป็นรางวัลแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การที่รางวัลชนะลิศของรายการนี้ตกเป็นของผู้ชายที่ชื่อ "ณัฐ ศักดาธร" ทำให้เธอมีความสุขมากที่สุดในคืนนั้นเลยก็ว่าได้
คิดดูแล้วก็น่าแปลกที่ความสามารถระดับเธอไม่ผ่านรอบคัดเลือกในซีซั่นที่ 3 แต่กลับผ่านและอยู่ได้ถึงรอบสุดท้ายในซีซั่นที่ 4 ซึ่งคนทั่วไปเห็นตรงกันว่าเป็นซีซั่นที่มาตรฐานความสามารถเฉลี่ยสูงที่สุดเท่าที่มีมาในขณะนั้น... มันคงเป็นโชคชะตาจริงๆ ที่ทำให้เธอได้มาพบกับเพื่อนดีๆมากมาย ได้น้องสาวที่แซุกซน พี่สาวที่น่ารัก และที่ขาดไม่ได้เลยคือ "พี่ชายที่แสนดี"ของเธอ...
หวนนึกถึงวันเก่าๆ ภายในบ้านแมคโนเลียส์ ที่เธอและเพื่อนๆเข้าไปใช้ชีวิตร่วมกันท่ามกลางสายตาของคนทั้งประเทศ เรื่องราวต่างๆมากมายที่เกิดขึ้น ทั้งเศร้าและสุข ทำให้เธออดรู้สึกคิดถึงความทรงจำเหล่านั้นไม่ได้
หลังจากจบรายการและออกอัลบั้มรวม "X-treme Army" ภคมนโชคดีที่ได้รับการสนับสนุนจากค่ายเพลงใหญ่ที่เห็นความสามารถ จึงไปได้ดีกับการร้องเพลง เพื่อนๆร่วมรายการหลายคนก็หันไปเอาดีด้านการแสดง บางคนก็กลายเป็น idol ขวัญใจสาวๆวัยรุ่น... ทุกคนก็ต่างมีเส้นทางที่แยกกันไป จึงไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก การนัดเลี้ยงวันเกิดให้เธอวันนี้จึงถือเป็นเรื่องตื่นเต้นของเธอมากทีเดียว... การแยกจากกันทำให้การกลับมาพบหน้ากันอีกครั้งมีความหมายอย่างที่ใครบางคนเคยพูดเอาไว้จริงๆ...
นิ้วเรียวสวยของภคมนพลิกดูรูปถ่ายจากคอนเสิร์ตที่คุณแม่ของเธอถ่ายเอาไว้ จนมาหยุดที่รูปถ่ายสัปดาห์เพลงคู่ ที่เธอได้ร้องเพลง "All I ask of you" รอยยิ้มน้อยๆก็เจือที่ใบหน้าของหญิงสาว พร้อมกับเรื่องราวที่เด่นชัดในความทรงจำ
++++++++++
...ภายในห้อง living room ของบ้านแมคโนเลียส์...
หนุ่มสาวนักล่าฝันผลัดกันกอดให้กำลังใจกันในคืนวันศุกร์ของสัปดาห์ที่ 7 ซึ่งเป็นคืนสุดท้ายของกลุ่ม "8เทพอสูรมังกรฟ้า" ก่อนที่จะถึงการแสดงคอนเสิร์ตประจำสัปดาห์ และตัดสินว่าใครจะเป็นคนต้องออกจากรายการไป เหลือเพียง "7ประจันบาญ" ตามที่ครูรัก ครูแอ้คติ้งประจำรายการตั้งฉายาไว้
"ฟู่วว์!! เรื่องเครียดๆจงหายไป"
พี่ชายคนโต (แต่ตัวเล็ก) ของบ้านทำท่าเป่าปากใส่น้องสาวบุญธรรม...ที่ได้จากรายการนี้แหละ
"พี่นัทเหมือนพ่อมดเลยอะ เสกให้หายเครียดได้ด้วย"
ลูกโป่งหัวเราะร่าเริงใหญ่ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่นานเธอยังคิดมากกับหลายๆเรื่อง แต่เวทมนต์ของพี่ชายสุดที่รักคนนี้ปัดเป่าเรื่องต่างๆออกไปจากใจเธอได้จนหมดสิ้น
"ก็พี่นัทเค้าเป็นพ่อมดจริงๆนี่นา"
เสียงของต้อลที่สวนขึ้นมาทันที ทำเอาทุกคนในห้องหันมามองด้วยความงง... มันจะมาปล่อยแป้กแบบไหนอีกล่ะทีนี้
"ก็เรียนจบจากฮอกวอร์ตไง"
"ฮาร์วาร์ดดดดดดดด"
เสียงทุกคนร้องพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ตามมาด้วยเสียงหัวเราะในความพยายามเล่นมุกของเด็กหนุ่ม...
"ต้อลอะดิ พ่อมด แฮร์รี่ พ็อตต้อล ดูดิ แฮร์รี่สมชื่อ คิ้วอย่างหนาเลย" พี่ชายใหญ่สวนกลับบ้าง พร้อมเอานิ้วจิ้มขนคิ้วดกๆของน้องชายตัวดี
ฝ่ายเจ้าตัวคนน้องยังไม่ยอมแพ้ รีบยิงสวนทันควันเช่นกัน
"เฮ่ย พี่ แฮร์รี่" พูดพลางชี้นิ้วไปที่ศีรษะตัวเอง
"ก็ยังดีกว่า เก้าแสนเก้า นะพี่" คราวนี้ชี้ไปที่ศีรษะอีกฝ่ายบ้าง
เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เพราะมุกที่หนุ่ม "(พยายาม)ฮาว่ะ" ยิงใส่หนุ่ม "ฮาร์วาร์ด" ทำให้เกิดศึกพี่น้องวิ่งไล่กวดกันเหมือนเด็กๆ เรียกบรรยากาศครึกครึ้นกลับมาสู่บ้านแมคโนเลียส์
รวมทั้งในใจของลูกโป่งด้วย…
++++++++++
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ภคมนก็อดยิ้มแก้มปริไม่ได้ คุณชาย "ณัฐ" ผู้ชายที่ดูจะ "ฮาร์วาร์ด" ไปซะหมดทุกเรื่อง จริงๆแล้วก็มีภาคที่เหมือนเด็กเล็กๆกับเขาเหมือนกัน
สำหรับ "ณัฐ" นั้น หลังจากทำตามความฝัน และได้มีอัลบั้มเดี่ยวของตัวเองแล้ว ก็กลับไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยชื่อดังที่เดิม เพื่อกลับมาดูแลสืบทอดธุรกิจใหญ่ของครอบครัว เพราะเข้าใจว่าชื่อเสียงและความสำเร็จที่ได้จากวงการบันเทิงเป็นสิ่งไม่มั่นคงเท่าไรนัก
แม้ว่าทัศนคติ และความคิดที่เป็นผู้ใหญ่ จะทำให้ลูกโป่งประทับใจในตัวนัทอย่างมาก แต่การที่นัทตัดสินใจกลับไปเรียนต่อนั้นทำให้ลูกโป่งใจหายอยู่ไม่น้อย เพราะนั่นหมายความว่าเขาและเธอจะไม่ได้เจอกันอีกนานทีเดียว
แต่กระนั้น นัทก็ไม่เคยลืมวันสำคัญของน้องสาว นัทจะส่งการ์ดที่ทำเองมาให้เป็นของขวัญวันเกิดทุกปี แต่ปีนี้ต่างออกไป เพราะเป็นปีที่นัทเรียนจบพอดี และมีกำหนดว่าจะกลับในอีกไม่ช้า เจ้าตัวจึงบอกว่าขอให้ของขวัญย้อนหลังด้วยตัวเองแทน
++++++++++
- เวลาประมาณบ่าย 2 โมง -
ทุกคนพร้อมหน้าพร้อมตากันในงานเลี้ยงที่บ้านของแคท ซึ่งเป็นตัวตั้งตัวตีในการชวนเพื่อนๆนักล่าฝันทุกคนมาร่วมสังสรรค์กัน งานเลี้ยงเล็กๆที่บรรยากาศเป็นกันเองแบบนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนวันที่อยู่ด้วยกันในบ้านแมคโนเลียส์เมื่อหลายปีก่อนไม่มีผิด
หลังจากจบรายการครั้งนั้น นานแล้วที่ทุกคนไม่ได้รวมตัวกันแบบนี้ แม้จะมีโอกาสได้เจอกันบ้างตามงานต่างๆอยู่หลายครั้งหลายคราว แต่ก็ไม่ได้พร้อมหน้ากันครบทุกคน รวมทั้งไม่เป็นส่วนตัวอย่างในวันนี้
ภคมนมองเพื่อนๆที่ห่างหายไปนานมารวมตัวกันด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความดีใจอย่างเห็นได้ชัด แต่ยังไม่วายแอบนึกเสียดายเล็กๆที่พี่ชายสุดที่รักของเธอไม่ได้มาร่วมด้วย
"เสียดายเนอะ ขาดพี่นัทไปคนนึง ไม่งั้นได้เป็นงานเลี้ยงรุ่นแล้ว"
เพื่อนคนอื่นๆได้แต่มองหน้ากันยิ้มๆ และพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการเห็นด้วย แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร จนกระทั่งแคทตะโกนขึ้นมา เรียกเพื่อนๆให้มารวมตัวกัน
"เอ้าๆๆ ได้เวลาสำคัญแล้ว เดี๋ยวก่อนที่จะเอาเค้กออกมาให้เป่า ต้องปิดตาอธิษฐานก่อนนะ"
เธอเอิ้อมมือไปปิดตาเพื่อนซี้ และนำเพื่อนๆร้องเพลงอวยพรวันเกิดอย่างครึกครื้น
"Happy Birthday to you... Happy Birthday to you..."
พอจบเพลงแคทก็เอามือที่ปิดตาเจ้าของวันเกิดเอาไว้ออก พร้อมกับที่เจ้าตัวค่อยๆเปิดตาขึ้นอย่างช้าๆ...
"พี่น้าทททททททททท"
ลูกโป่งร้องเรียกพี่ชายอย่างดีใจ ทั้งยังประหลาดใจแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง พี่ชายสุดที่รักของเธอกำลังถือเค้กวันเกิดรอให้เธอป่าอยู่ข้างหน้านี่เอง
"มาได้ไงเนี่ย ก็ไหนบอกจะกลับเดือนหน้าไม่ใช่หรอ"
"อ้าว ก็กลับมางานนี้ไง ไม่ดีใจหรอ งานเลี้ยงรุ่นจะขาดเดอะวินเนอร์ได้ไงล่ะ"
นัทตอบยิ้มๆ ดีใจปนขำที่ตัวเองหลอกเซอร์ไพรส์น้องสาวได้สำเร็จ
"แล้วนี่จะไม่เป่าเทียนหรอ พี่เมื่อยแล้วนะ"
"อือ นั่นดิ ต้อลก็อยากกินเค้กแล้วด้วย"
อีกเสียงดังขึ้นมาสมทบทันทีแบบไม่ต้องสืบ... ก็พี่นัทพูดอะไร น้องต้อลก็เออออเห็นด้วยทุกเรื่องนั่นแหละ ไม่ว่าจะห่างกันไปนานแค่ไหนพี่น้องคู่นี้ก็เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
"เป่าสิ เค้กพี่นัทถือมาให้นะ ไม่เป่าได้ไง" เจ้าของวันเกิดยิ้มหน้าบานก่อนจะเป่าเค้กที่พี่ชายถือไว้
และก็เป็นไปตามสูตรสำเร็จ... หลังจากเป่าเค้กกันเป็นที่เรียบร้อย ทุกคนก็พร้อมใจกันรุมกันจ้วงกิน...ต่อด้วยจ้วงป้ายเค้กก้อนโตอย่างเมามัน เลอะเทอะกันถ้วนหน้า
ระหว่างที่คนอื่นยังชุลมุนกับการเล่นวิ่งหนี วิ่งไล่ กันไม่เลิก หลายคนก็หมดสภาพจากการโดนรุมจนต้องหลบมานั่งพัก โดยเฉพาะสาวคนหนึ่งที่ดูจะโดนหนักเป็นพิเศษ โทษฐานที่เป็นเจ้าของวันเกิด...
"สุขสันต์วันเกิดนะ"
เจ้าของเสียงค่อยๆนั่งลงข้างๆ พร้อมกับยื่นการ์ดใบเล็กๆที่บรรจงทำอย่างสวยงามให้น้องสาวที่รีบรับเอาการ์ดไปด้วยความดีใจ ท่าทางที่ดูเหมือนเด็กน้อยได้ของเล่นนั้นทำเอาชายหนุ่มอดอมยิ้มไม่ได้
"ไหนๆๆ มีใครให้อะไรลูกโป่งบ้างอะ สู้ของขวัญที่พี่ให้ได้รึเปล่า"
เห็นพี่ชายแกล้งถามแบบนั้น น้องสาวมีหรือจะนิ่งเฉยได้ ใจจริงจะอยากจะตอบว่า "ไม่มีของขวัญไหนสู้ของพี่นัทของหนูได้ร้อก..." และโผเข้ากอดให้รู้แล้วรู้รอด เพราะสำหรับลูกโป่งแล้วของขวัญที่พี่นัทให้มาไม่น้อยหน้าของขวัญชิ้นไหนๆจริงๆ แต่ยังไม่ทันที่ลูกโป่งจะได้ตอบอะไร แคทก็แกล้งขัดจังหวะขึ้นมาก่อน
"โอ๊ยยยย พี่นัท อย่าไปถามเลย ยัยนี่ได้ของขวัญดีๆทั้งนั้นอยู่แล้ว นี่ใคร super star ระดับเอเชียนะคะ"
แม่สาวตัวฮาประจำรายการแกล้งแซว พร้อมโพสท่าสวยเลิศเชิดหยิ่ง เรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆยกใหญ่ รวมทั้งลูกโป่งซึ่งรับมุกเพื่อนซี้ ตามน้ำลุกขึ้นมาเล่นโพสท่านางแบบตามไปด้วย
"แต่โป่งเพิ่งได้ของขวัญที่ดีที่สุดมะกี้เองนะ ก็ได้เจอทุกคนพร้อมกันนี่ไง"
"โหยยยยยยยยยยยยยย"
เสียงโห่ของทุกคนดังขึ้นแทบจะพร้อมกัน และตามมาด้วยเสียงฮา...
ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าถึงจะฟังดูน้ำเน่าไปนิด แต่ก็ออกมาจากใจจริง เพราะไม่ใช่แค่ของขวัญที่ที่สุดสำหรับลูกโป่งเท่านั้น การที่ได้มาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันครั้งนี้เป็นของขวัญชิ้นเยี่ยมสำหรับทุกคนเช่นกัน
"ถ้างั้น พี่ให้ของขวัญอีกชิ้นนะ"
พูดไม่พูดเปล่า สองแขนของนัทโอบน้องสาวเข้ามาในอ้อมกอดของตัวเอง พลางถามติดตลก
"อันนี้สู้ของขวัญชิ้นอื่นได้รึยังเนี่ย"
ลูกโป่งถอนตัวออกมาขยิบตาให้เล็กน้อย ก่อนจะกอดพี่ชายแน่นอีกรอบ... อ้อมกอดของพี่ชายที่แสนดีของเธอยังคงเหมือนเดิม ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ยังอบอุ่นไม่เคยเปลี่ยน...
ส่วนคำตอบของคำถามนั้น เป็นที่ "รู้กันในใจ" ... ;)
-THE END-
+++++++++
| Create Date : 14 พฤศจิกายน 2550 |
| Last Update : 8 ตุลาคม 2555 11:37:26 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 417 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [