All Blog
ว่าด้วยเรื่อง ไอคิว 180


จะเข้าบล็อคเก่าตัวเองโดนปิดซะงั้น..เออนะ..คือไม่ได้เข้าไปนานแล้ว..ไปอับเดทข้อมูลอยู่นะ..แต่ทำไมปิดของเราอ่ะ…แต่ก็ช่างมันเถอะคะ..มาสิงอยู่นี่ตามเดิมก็ได้..(ย้ายมาอยู่นานแต่ไม่มีเวลาปรับปรุงบ้านเลย)

หลังจากที่เล่าเรื่องไปงานหนังสือแบบรีบ ๆ ครั้งก่อนก็ยังเหลือค้างเรื่องบูธหลายที่เหมือนกันที่ได้รับความประทับใจจากคนขาย...?..แต่คนเขียนก็เหน็ดเหนื่อยเหลือเกินที่จะเขียนออกมาได้อีก..(ฮ่า ๆ)แต่วันนี้อยากเล่าเรื่องก่อนที่จะเดินทางไปงานหนังสือซักหน่อย รู้สึกว่าตัวเองถูกเอาเปรียบจากเพื่อนอย่างแรง!!

คือ....เรื่องมันเกิดจาก...เพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย(ซึ่งตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่)...มันโทร.มาหาถามเรื่องลงวินโดว์ใหม่(แบบล่าสุด) อืม...เราก็เลยบอกไปร้านข้าง ๆ เขาซ่อมคอมฯอยู่ คือฉันขี้เกียจน่ะเข้าใจไหม..ทีนี้มันก็เอาไปซ่อมลงวินฯใหม่เพราะต้องตัดต่องาน..แต่แล้วก็ไม่เป็นอย่างที่คิด..ต่อเน็ตมือถือไม่ได้?...

กรรม?...เอามาแก้ที่ร้านก็ทำไม่ได้..น่าสงสารเพื่อน เนื่องจากซื้อมือถือเป็นหมื่นเพื่อต่อเน็ตทำงาน(ที่บ้านสายโทรศัพท์เข้าไม่ถึง?..บ้านนอกมากแก) เออ..ฉันช่วยก็ได้..ก็เลยลงให้มันใหม่หมด..เออ..เรียบร้อยก็คิดอยู่ว่าปัญหาเกิดจากวินโดว์และต้องต่อเน็ตเคเบิลเสียก่อน(จริง ๆ ทดลองทั้งสองอย่างก็ได้ทั้งสองนะ) อาจจะเกิดจากความซวยของมันเอง..สมน้ำหน้า(มันเข้าตัวเองยังไงไม่รู้)

ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เรื่องนี้..แต่อยู่ที่วงสนทนาที่สำนักงาน...(ซึ่งฉันไม่ได้อยู่ด้วยแต่มีคนเล่ามาให้ฟังอีกที)..เขาเรียกง่าย ๆ ภาษาพื้นบ้านว่า.. “นินทา”
อัมพรพูดขึ้นมาว่า..
“พี่ ๆ รู้ไหมว่าไอสไตน์ ไอคิว 160 ตอนนี้มีเด็กไอคิวนี้แล้วที่ต่างประเทศ..” ไอ้แจ็คก็ดันถามขึ้นมาว่า
“แล้วจะมีคนไอคิว 180 ไหม”
“มี..แต่อยู่รพ.นั่งพูดคนเดียว ชี้นกชี้ไม้ไป..”พี่กี้เสริม
“เออ..ไอ้ตาไง...”..อืม!!.ตรูไปเกี่ยวอะไรด้วยมิทราบ
“เอาคอมฯไปให้มันซ่อม..อยู่ดี ๆมันก็ลุกขึ้นมาชี้คอมฯแล้วพูดว่า..กูว่าแล้ว!!ว่ามึงต้องเป็นแบบนี้”...ทุกคนขำจนน้ำตาไหล..โดยที่ฉันนั่งอยู่ร้านจามฟุดฟิด..เออ..ไม่เคยนั่งบ่นให้คอมฯมั่งเหรอวะ....อย่างน้อยก็ฉลาดกว่าแกแหละไอ้แจ็ค..คนไอคิว180อย่างตรูเนี่ยก็แก้ปัญหาให้แกได้ไม่ต้องเสียเงินกับคอมฯแล้วก็โทรศัพท์อันแพงของแก..ฮ่า ๆ ..

จริง ๆ คือ ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับปัญหาคอมฯอีกแล้ว ที่ลาออกเนี่ยก็เพราะเรื่องนี้มีส่วน เบื่อการทำงานเทคนิค..ท่าทางก็เหมือนผู้ชายอยู่แล้ว..แถมมาทำงานเทคนิคอีก..มันจะหาแฟนไม่ได้อยู่แล้วนะ..แต่พอมีปัญหาทีไรมันก็ส่งมาให้ฉันแก้ให้ทุกทีเลย!!..คิดถึงคำพูดหนึ่งใน..รถไฟฟ้ามาหานะเธอ..
“ฉันไม่มีแฟนก็เพราะมีเพื่อนอย่างพวกแกนี่แหละ”.........ฮือ...จริง~~~

พูดกันตามตรง...ฉันเรียนมาห้องเดียวกันกะแกนะเพื่อน ๆ ...เรียนสาขาเดียวกันด้วย..ทำไมฉันต้องมาทำงานคอมฯ...ฉันเรียนนิเทศศาสตร์มานะเว้ย..(เอ่อ..จริง ๆ ฉันก็เลือกเปลี่ยนเอาทางนี้เองแหละนะ)

เริ่มแรกที่เจ้านายถามว่า..ยังสมัครใจที่จะทำงานข่าวอีกหรือเปล่า..ตอนนั้นคิดว่าอยากช่วยทำงานอับเดทข่าวในเว็บไซต์..ไม่ได้คิดว่าจะเปลี่ยนเป็นคนทำเว็บไซต์เสียหน่อย..แต่แล้วก็ดันเปลี่ยนไปเลย..แสดงว่าฉันพูดไม่เข้าใจใช่ไหม?

ปลงในชีวิต...ไม่เป็นไร..อย่างน้อยมันก็ว่าฉันฉลาดแหละ..ถึงจะ180ซึ่งคนปกติเขาไม่เป็นกันก็ตาม....

* ปล.แบบขำ ๆ ..ชีวิตจะได้ยิ้มออกนะคะ..



Create Date : 30 ตุลาคม 2552
Last Update : 30 ตุลาคม 2552 12:08:44 น.
Counter : 381 Pageviews.

1 comments
  
มาทักทายค่า (^^')
โดย: onedermore วันที่: 30 ตุลาคม 2552 เวลา:12:19:38 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดนตรีในสายลม
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



ฟังดนตรีไม่มีเสียงร้อง..บ่นเป็นตัวหนังสือมากกว่าพูด..