ค่ำแล้วในฤดูหนาว

ประพันธ์-ขับร้อง ล้วน ควันธรรม

พอย่างเข้าเขตหน้าหนาว
ลมหนาวก็โชยพัดกระหน่ำ
สายลมเอื่อยมาในเวลาค่ำฉ่ำชื่นกว่าทุกวัน

น้ำค้างพร่างพรมลมเย็นรำเพย
หนาวโอ้อกเอ๋ยหนาวจนสั่น
เสียงเรไรร้องก้องสนั่นทำให้ฉันเป็นสุขใจ

เสียงเพลงค่ำแล้ว ค่ำแล้ว ค่ำแล้ว
ดังแว่วมาแต่ไกล
นี่ใครนะใครช่างประดิษฐ์คิดเพลงค่ำ ๆ

หนาวลมยิ่งทำให้ใจคนึง
คิดถึงแต่รักที่หวานฉ่ำ
หารักอื่นใดไหนจะหวานล้ำฉ่ำเท่ารักเราไม่มี

สวนลุมพินีถิ่นที่เคยไป
เขาดินถิ่นไกลก่อนนี้เคยชื่น
เดี๋ยวนี้ผ่านไปเห็นแล้วขมขื่นไม่ชวนชื่นเหมือนก่อนนั้น

นภาสะอาดดูงามสดใส
ฉันรักจับใจสะอาดนะนั่น
หนาวลมเยือกเย็นนั้นทำให้สั่นจิตใจฉันเลื่อนลอยไป

เสียงเพลงค่ำแล้ว ค่ำแล้ว ค่ำแล้ว
ดังแว่วมาแต่ไกล
ติดเตือนหัวใจให้คิดถึงยามค่ำ ๆ

คิดถึงร่วมทางเคยเที่ยวด้วยกัน
ทุกคืนก่อนนั้นหวานชื่นฉ่ำ
ทุกทีที่ไปฝังใจยังจำไม่ลืมคำที่ได้ฝากกัน