เมื่อก่อนนี้เวลาอ่านหนังสือก็มักจะมีอะไรๆ
สอดคั่นหน้าหนังสือตลอดค่ะเพราะว่าไม่ชอบพัก
หน้าหนังสือ เกลียดอย่างแรง ... ทีนี้พอหนังสือเก่าๆ
ที่เก็บไว้แล้วเราไม่ได้อ่านก็ต้องจับยัดกล่อง
นี่เพิ่งย้ายบ้านมา หนังสือทั้งหลายก็ต้องออกมา
ปัดกวาดกันใหม่เปลี่ยนจากกล่องกระดาษมาเป็น
กล่องพลาสติก ..ก็เลยได้เปิดหนังสือเก่าๆ เหล่านั้น
ที่เจอมาก .. ก็เป็นตั๋วหนังน่ะค่ะ แล้วก็ต่อมา
เป็นตั๋วรถไฟ ... บางใบก็เกือบ 15 ปีได้เลยล่ะค่ะ
ก็เลยกลายเป็นของเก็บคอลเล็กชั่นใหม่ไปเลย
ได้เหมือนกันนะค่ะ

  

เค้าชอบสอดตังค์เอาไว้อ่ะ สอดไว้จนลืม พอเอามาอ่านอีกทมีแบบเอ็ย เจอสมบัติ คือมาเจอตอนเงินหมดพอดี ฟ้าช่างเป็นใจ

  

อืมม์...แปลกดีเหมือนกันนะคะ

ของเราเนื่องจากไม่เคยเอาหนังสือตัวเองไปขาย ก็เลยคิดว่าคงยังไม่มีใครได้เจออะไรที่ตัวเองคั่น (ของเราก็หลากหลายค่ะ ที่คั่นโดยตรง ตั๋วรถเมล์ (อ่านเฉพาะตอนรถติดค่ะ เลยไม่มึนหัว) แบงค์ยี่สิบ ฯลฯ)

แต่เล่มเดอะช็อคนี่ เอ่อ...

  

555+ ไม่เคยเจอนะ
เพราะไม่ค่อยได้ซือหนังสือมือสอง

แต่ปกติ ถ้าเป็นหนังสือตัวเอง
ถ้าไม่มีที่คั่นหนังสือ..เราจะชอบใช้อย่างอื่น
เช่น..ป้ายน้ำหอมขนาดทดลอง,ป้ายเสื้อผ้า(ที่บางๆ)

  

เราเคยซื้อหนังสือเก่า ...แล้วก็เจอกระดาษจดโน้ตนิดๆ หน่อยติดมาด้วย
ยังไม่เคยได้เห็นอะไรแปลกๆ นะ

ส่วนตัวเองนั้น ใช้ที่คั่นหนังสือค่ะ แต่ก็ยังอุตส่าห์สอดตั๋วรถเมล์ ตั๋วเรือด่วนไว้กับปกพลาสติกบ้าง

นี่ถ้าเราตัดใจขายหนังสือ คงต้องเคลียร์ให้ดี เกิดมีแบงค์ร้อยแบงค์พันติดไปล่ะยุ่งเลยนะเนี่ย