|
|
II ผู้ครองอำนาจ
ข้าร้อนใจที่มีผู้คนต่อต้านข้า
ทั้งที่ข้าพยายามทุกวิถีทางที่จะรักษาอำนาจด้วยความประสงค์ที่ดี
เพราะถ้าหากไม่มีข้าอยู่แล้ว
ที่แห่งนี้จะเป็นเช่นไร
พวกเขาจะสู้รบต่อกรให้เสียเลือดเนื้อไปถึงเมื่อไหร่กัน
การกระทำที่พวกเขาประนามว่าป่าเถื่อนไร้ความเป็นมนุษย์
ยังน้อยเกินกว่าที่พวกเขาจะเจอในอนาคตหากไม่มีข้า
จริงอยู่ที่ข้าจะต้องทำประโยชน์เพื่อตนเอง
แต่นั่นก็เป็นประโยชน์ต่อผู้คนอื่นๆด้วยไม่ใช่หรือ
เจ้าพวกนักปฏิวัติจงลองตรึกดูไกลๆว่าถ้าไม่มีข้าปกครองแล้ว
ที่ๆเจ้าอยู่จะเละเทะถึงเพียงใด
แต่ดูเหมือนมวลชนส่วนหนึ่งจะไม่เข้าใจ
ข้านี้แหละคือผู้ที่หวังสันติภาพถึงที่สุด
และนี้คือหนทางของข้า
พวกเจ้าจะมาเรียกร้องอะไรจากข้าอีก
ข้ามอบให้ทั้งที่พักและการเป็นอยู่
ในเมื่อพวกเจ้าไม่รู้จักพอใจในสิ่งที่ตนเองมี
แล้วอะไรจะเพียงพอสำหรับเจ้า
เรื่องนี้ข้าก็ช่วยพวกเจ้าไม่ได้เพราะเจ้าไม่เสาะหามาด้วยตนเอง
แล้วเหตุใดเจ้าจึงมาเขม่นที่ข้าว่าเป็นผู้ก่อการทั้งหมด
ทั้งหลายทั้งปวงนี้เกิดจากพวกหัวรุนแรงที่ต้องการเปลี่ยนระบอบใหม่
พวกมันต้องการที่จะพยายามผลักดันให้คนที่ไม่พอใจในสิ่งที่มี
รู้สึกถึงความไม่เท่าเทียมกัน
และขยายวงให้กว้างขึ้น
พวกมันต้องการอะไรกันแน่
สงครามเช่นนั้นเหรอ
ได้เลยข้ายินดีตอบรับสงครามจากพวกเจ้าด้วยกำลังพล
เพื่อทำให้พวกเจ้าเข้าใจเสียว่า
การอยู่ในความสงบนั้นดีกว่าเป็นไหนๆ
| Create Date : 25 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 1:43:27 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 467 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
กาลเวลาร่องลอยคอยร่วงโรย
น้ำค้างโปรยปรอยทั่วทุกหัวระแหง
ดังความสุขทุกข์มิหลงจงสำแดง
จำต้องแปลงเปลี่ยนเรื่องเพราะเตือนความ
วันเวลาอยู่คู่ความทรงจำ ไม่ว่าทุกข์หรือสุขเพียงใด
วันเวลาเหล่านั้นจะค่อยเข้ามาสู่ความทรงจำของเราเอง
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
