Bloggang.com : มาดามโรส - ต้นไม้หน้าโรงครัววัด

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Group Blog

All blogs

ต้นไม้หน้าโรงครัววัด

คุณยายหลีก นุชเนตร
46 ม.9 ต.คลองนครเนื่องเขต อ.เมือง จ.ฉะเชิงเทรา 24000

สมัยคุณยายยังสาวๆ มีอยู่คราวหนึ่ง วัดใกล้บ้านมีงานศพคนใหญ่คนโต และมีการแสดงลิเก ซึ่งคุณยายของฉันชอบลิเกมากๆ เพราะคุณตาก็เป็นลิเกเก่า คุณยายต้องเดินเท้าบนคันนาประมาณ 2 กิโลเมตร จึงจะถึงวัดชนะสงสาร (ปัจจุบันขับรถยนต์แป๊บเดียวถึง)
ระหว่างทาง จะมืดมาก แต่เพราะความอยากดู จึงต้องเดินไปให้ได้ มีเพื่อนร่วมเดินทางด้วยหลายคน ขณะนี้กำลังเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น เพื่อให้ทันกับเสียงรัวโหมโรงของลิเกให้สัญญานว่าบัดนี้ กำลังจะเริ่มแสดงแล้ว พลันสายตาคุณยาย มองเห็น ชายวันกลางคน ใส่เสื้อป่านสีขาวนวล กางเกงแพร เดินอยู่ข้างหน้าไม่ไกลนัก แต่เมื่อเดินใกล้ เข้าไปมากขึ้น ชายดังกล่าวกลับไม่มีอยู่ คุณยายเป็นคนไม่กลัวผี จึงเดินไปเรื่อยๆ ไม่สนใจ
เมื่อไปถึงที่วัดแล้วก็ต่างแยกย้ายกันไป ปูเสื่อจับจองที่นั่งดูลิเกกัน ประมาณ ตี2 ลิเกกำลังมัน เจ้าตัวโกงกำลังลักลอบเข้ามาปล้ำพระธิดาผู้เป็นนางเอก คุณยายรู้สึกปวดท้องมาก จึงแยกตัวออกมาเพื่อไปเข้าห้องน้ำวัด ซึ่งสมัยก่อนอยู่ข้างๆ โรงครัวชายน้ำ บรรยากาศวังเวงสุดๆ ด้านหลังห้องน้ำเป็นป่าไผ่ เวลาลมพัดเสียดสี ช่างชวนให้ขนลุกยิ่งนัก ระหว่างทางที่เดินไปเข้าห้องน้ำ จะต้องผ่านชายน้ำหน้าศาลาการเปรียญ มีต้นไม้น้อยใหญ่หลายต้นปลูกเพื่อให้ล่มเงาแก่ผู้มาทำบุญเนื่องจากเวลาเช้า บริเวณนี้จะรับแสงอาทิตย์โดยตรงเพราะเป็นด้านทิศตะวันออก
ขณะที่คุณยายกำลังเดินผ่านต้นไม้ต้นที่ 1 อยู่นั้น ประมาณสัก 5 เมตรได้ คุณยายเห็นชายวัยกลางคนคนเดิม ยืนอยู่ใต้ต้นไม้ ต้นที่ 3 สักพักก็เดินหายเข้าไปในต้นไม้อย่างหน้าตาเฉย ขณะนั้นคุณยายรู้สึกตกใจ แต่ไม่ได้กลัว ตกใจที่ ทำไมถึงต้องมาทำให้เห็นกันจะจะขนาดนี้ และคุณยายก็เดินผ่านไปเข้าห้องน้ำอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อทำธุระเสร็จก็เดินผ่านต้นไม้นั้นอีกครั้งเพื่อกลับไปดูลิเกต่อ
คุณยายบอกว่าเรื่องผีสางนางไม้ในสมัยก่อน เป็นเรื่องปกติที่พบเห็นกันได้ทั่วไป จึงเป็นความเคยชินที่ได้เจอ ไม่คิดว่าจะกลัวอะไร เพราะบางคืนคุณยายไปช้อนกุ้งฝอย เพื่อนำมาทำกะปิ ก็เจอบางสิ่งบางคลุมผ้าขาว อย่างยืนรออยู่ชายตลิ่ง ตลอด ถ้าไม่คิดว่าต้องหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง เลี้ยงครอบครัวก็คงจะกลัวและกลับบ้านนอนไปแล้ว แต่นี่มันจำเป็น จึงเป็นความเคยชินที่ได้เจอ จึงไม่คิดกลัวอะไร คิดว่าเค้าคงมาขอส่วนบุญ
ถ้าเป็นเราคงจะกลับตั้งแต่เจอที่คันนาแล้ว แต่ว่าทุกวันนี้เราไปวัด เรายังมองไปบริเวณที่คุณยายเห็นชายคนนั้นเดินเข้าไปอยู่เลยนะ แต่ตอนนี้ต้นไม้ไม่มีแล้วทางวัดโค่นทิ้งปรับปรุงให้เป็นพื้นที่เอนกประสงค์ใช้จัดงานบวช หรือตั้งบาตรพระรับบาตรในวันสำคัญต่างๆ

Create Date : 03 พฤษภาคม 2551

Last Update : 3 พฤษภาคม 2551 11:38:27 น.

2 comments

Counter : 207 Pageviews.