ได้ยาครั้งแรก

และแล้วก้อถึงวันให้ยา 555 ก่อนให้ยาคุณหมอก้อนัดไปตรวจก่อนอีก 1 วัน ตรวจทุกอย่างที่หมอต้องการ

ตรวจจนเหนื่อยไปหมด ทั้งคนไข้และคนไปเป็นเพื่อน ( ก้อคุงสามีนั่นเอง น่าสงสาร ขับรถไป-กลับ คนเดียว เหอ เหอ )

ก่อนวันให้ยาก้อมีเพื่อนโทรให้กำลังใจมากมาย บางคนอยู่ใกล้ก้อมาถึงบ้าน เพื่อนแนะนำให้กินยานอนหลับ ( กลัวเราตื่นเต้น แต่ก้อมะได้กินเพราะหลับตั้งแต่ละครยังมะจบ คนที่นอนมะหลับคือคนที่นอนข้างๆเรานั่นเอง แต่เรามะรู้หรอก มารู้ก้อเย็นอีกวัน )

ออกจากบ้านตั้งแต่ ตี 4 เพราะกลัวว่าจะไม่มีที่จอดรถใน รพ. ( ก้อ รพ.ใหญ่ในเมืองก้องี้แหละ 555 ) ไปถึง รพ. หกโมงก่าๆ ก้อไปทานข้าวใน รพ. อร่อยและถูก แล้วไปยื่นบัตรนัดตอน เจ็ดโมงนิดๆ เราว่าเราไปเร็วแล้วนะ แต่มีคนเร็วก่าเรา นั่งรออยู่ 10 กว่าคน เหอ เหอ

คุงพยาบาลให้ชั่ง น้ำหนักอีกแย้ววว ( น้ำหนักขึ้นมาด้วยอ่ะ 555 )

8 โมงคุงหมอก้อมาทำงาน ตรงเวลามั่กๆ แต่กว่าจาถึงคิวเรา ก้อ 9 โมงก่าๆอีกแย้วววว หมอก้ออธิบายเยอะมากกกก ( จดมะทัน คราวหน้าคงจาอัดมาฟังด้วยดีก่า)แล้วก้อให้เราถาม 555 อย่างเรามีเหรอจาจำได้ ก้อบอกหมอว่าที่หมอบอกจำได้มะหมด เด๋วสงสัยแล้วจามาถามอีกทีนะ ( หมอคง งง คนไข้อารายหว่า ) จากนั้นก้อให้ไปรับยาได้ที่อีกห้องนึง ยาเคโมที่ให้ เป็นการให้ทางสายน้ำเกลือ ให้เสร็จก้อกลับบ้านได้ มะต้องนอน รพ.

โชคดีมากเลยที่มะถามนาน เพราะว่าได้เป็นเตียงสุดท้ายของตอนนั้นพอดีเลย ห้องที่ให้ยาก้อเป็นเก้าอี้ปรับเอนนอนแสนนุ่ม มีเก้าอี้ให้ญาตินั่งใกล้ๆเป็นกะลังใจ 555 มีทีวีให้ดู แอร์ก้อเย็นกำลังดี ผ้าห่มก้อสบายน่าหลับจิงๆ คุงสามีบอกว่าคราวหน้าจะเอาหมอนมาด้วย 555 มานอนรอ ระหว่างรอยาก้อฟังคุณกาละแมร์ นีน่า ป้าปุ้ย ป้าไก่คุย พอเพลินๆ คุงพยาบาลก้อมาเปิดเส้นให้น้ำเกลือไปพลางๆ

ก่อนให้ยาเคโม เค้าก้อให้พวกยากันอาเจียนก่อน แล้วก้อเริ่มให้ยา ยาตัวแรกก้อมาขวดเล็กๆ สีแดง พอหมด ก้อให้ขวดที่ 2 ต่ออีก 1 ขวดเล็กๆ ระหว่างที่ให้ยา คุงพยาบาลก้อจะมาวัดความดันเป็นระยะ ๆ ( พยาบาลที่นี่น่ารักดีค่ะ ) พอให้ยาครบก้อเอาสายน้ำเกลือออก ให้รับยากลับบ้านได้ เร็วไหมนั่น มะถึง 2 ชั่วโมงเลย แล้วก้อไม่มีอาการแทรกซ้อนเลย จากนั้นก้อไปทานข้าวแล้วกลับบ้าน

ถึงบ้านตอนเย็น ก้ออาบน้ำ กินข้าว กินยา เข้านอน ทุกอย่างก้อยังดูปกติ มีแค่รู้สึกว่าใจมันเต้นเร็วนิหน่อยตอนเดินขึ้นบันไดเท่านั้นเอง อาการอื่นๆมะมี

วันรุ่งขึ้นนี่ซิ ก้อคิดว่าตัวเองมะเป็นไร ตื่นนอนก้อลุกไปเข้าห้องน้ำ เดินไปมา ซักพัก ก้อได้เรื่อง 555 ใจเต้นเร็วแบบไปออกกำลังกายมายังงั้นเลย 555แค่ไปอาบน้ำแล้วกลับมาเดินแต่งตัวแค่เนี้ย ดันเหนื่อย ( หมอบอกว่ายาจะมีผลต่อหัวใจนิหน่อย มานครืออย่างนี้นี่เอง )

ก้อเลยลงมาข้างล่างมานอนเล่น กินยากินข้าว ก้อมะเป็นไร มะมีคลื่นไส้อาเจียนอะไร แต่เกิดอยากได้ของบนห้อง เลยเดินขึ้นไปเอา เดินลงมา ก้อเป็นแบบเดิมอีกแว้ววว สรุปหลังให้ยาวันแรกทำไรต้องให้ช้าลงก่าเดิมครึ่งนึง มะงั้นจาเหนื่อย

วันที่ 2 ก้อคิดว่าน่าจาดีขึ้น แต่ก้อเหมือนเดิม สรุปคือ นอนไปอีกวัน แต่โชคดีที่ทานข้าวได้

วันที่ 3 ก้อมะค่อยเพลียแล้ว แต่ดันมี ผะอืดผะอม นี่สิ เซ็งเจรงๆ ขนาดทานยากันอาเจียนกันไว้แล้วนะเนี่ย 555 แต่ก้อยังกินได้

วันที่ 4 - 6 ก้อเป็นเหมือนวันที่ 3 นั่นแหละ ผะอืดผะอม แต่กินได้ 555 ( คุงสามีบอกว่า เหมือนจากินเยอะก่าเดิมนะ )

วันที่ 7 หลังให้ยา หมอนัดไปดูอาการพร้อมผลเลือด ก้อจดคำถามไปหลายอัน แต่ที่ฮาก้อคือ หมอคะ ยังผะอืดผะอม แต่กินได้ หมอก้อถามว่าทานยาแล้วก้อยังเป็นเหรอ เลยเอายาให้หมอดู บอกทานครบค่ะ เนี่ยยากันอาเจียนเหลือแค่นี้เอง

หมอดูยาแล้วก้อ อ้าวยานอนหลับทานด้วยป่าว เหอ เหอ มะได้ทานเลยค่ะ ก้อหลับได้อยู่แล้วนี่คะ

หมอบอกว่า ยานอนหลับที่ให้ ต้องการให้ไปเสริมฤทธิ์กับยากันอาเจียนครับ

( 555 ว่าแล้วเชียวตรู จำก้อมะค่อยได้ จดก้อมะทัน ได้เรื่องจนได้ )

อ้าวเหรอคะหมอ 555 เขินไป 5 ตลบ ดีนะที่หมอมะแซวต่อ เพราะ น้ำหนักเธอขึ้นมาด้วยอ่ะ

ก้อกลับบ้านมาตามระเบียบ คราวนี้ก้อทานยานอนหลับตามที่หมอสั่ง ก้อรู้สึกว่าดีขึ้นจิงๆค่ะ ทานข้าวได้ มะ ผะอืดผะอม แย้ววว ที่กำลังกัวตก้อคือ น้ำหนักจาขึ้นน่ะจิ เราคงเป็นคนไข้ที่ได้ยาเคโมแล้วตัวอ้วนนนนอ่ะ 555

Create Date : 11 เมษายน 2551 Last Update : 12 เมษายน 2551 7:19:41 น. Counter : 247 Pageviews.		0 comments
Share Tweet