|
|
ผมรักแม่! แต่ผมทำได้แค่นี้
เรื่องเศร้า ซึ้ง มาอีกแล้วครับ เก็บไว้นานแล้วนะ
แต่กลับมาอ่าน ก็ยังกินใจอยู่ครับ
ลองอ่านกันดูนะครับ
ผมรักแม่ แต่ผมทำได้แค่นี้
มีครอบครัวหนึ่งอยู่กันมาอย่างรักใคร่กันเป็นที่สุด
ซึ่งเพื่อนบ้านต่างอิจฉากับความรักใคร่กันของครอบครัวนี้
ครอบครัวนี้มีด้วยกัน 4 คน มีแม่ และลูก ๆ อีก 3 คน
วันหนึ่งแม่ก็เกิดเป็นโรคร้ายแรงขึ้นมานั่นก็คือเป็นโรคหัวใจร้ายแรง
จำเป็นต้องผ่าดัดเปลี่ยนหัวใจโดยด่วน ลูกชายทั้ง 3 รักแม่มาก
และรู้ว่าตนเองนั้นต้องทำอะไรซักอย่างให้กับแม่บังเกิดเกล้าของเขา
คนโตเป็นนักธุรกิจพันล้านมีธุรกิจใหญ่โต
ได้รับผิดชอบในเรื่องของค่าใช้จ่ายในทุก ๆ ด้าน
ยอมสละเวลาในการเซ็นสัญญาเพื่อมาคอยเฝ้าไข้คุณแม่
คนรองเป็นนายแพทย์ชั้นนำของโลก รับผิดชอบในการรักษาคุณแม่
และทำการเรียกประชุมสมาคม แพทย์ทั่วโลกเพื่อหาวิธีรักษาคุณแม่ของเขา
คนเล็กนั้น ยังไม่มีงานทำ
เนื่องจากตนนั้นมิได้มีความเฉลียวฉลาดเหมือนกับพวกพี่ๆเขา
และก็สำนึกตัวอยู่ตลอดว่าตนเองนั้น
คงไม่มีกำลังพอที่จะช่วยแม่ที่เขาเทิดทูนได้อย่างที่พี่ ๆ ทั้ง 2ทำได้
แต่เขารู้ว่าตนเองต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อแม่ของเขา
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา การผ่าตัดหัวใจเป็นไปได้ด้วยดี
และ คุณแม่ก็ฟื้นขึ้นมาหลังจากหลับไปนานถึง 4 วันทีเดียว
คุณแม่ได้พบหน้าลูกทั้งสองคน คือคนโตและคนรอง
แต่กลับไม่ได้พบหน้าลูกคนเล็ก
คุณแม่จึงถามลูก ๆ ทั้งสองว่า
"น้องไปไหน" แต่คนโตกลับบ่ายเบี่ยงไปว่าคุณแม่พึ่งฟื้น
ให้ทานอาหารก่อน แล้วเขาก็ออกไปนำอาหารมาให้คุณแม่
คุณแม่ถามคนรอง แต่คนรองก็บอกกับคุณแม่ว่า
ผมต้องไปนำยามาให้แม่ทานหลังอาหาร
และก็จากไป คุณแม่สงสัย เพราะอาการของลูกทั้งสองนั้นไม่ธรรมดาเลย
เมื่อทุกคนอยู่พร้อมกันคุณแม่จึงถามขึ้นมาอีกครั้ง "น้องอยู่ไหน"
ทั้งสองอ้ำอึ้ง และไม่มีใครที่อยากจะตอบคำถามแม่ของเขาเลย
คุณแม่ย้ำ "บอกมานะ น้องอยู่ที่ไหนกัน"
คนโตตอบคุณแม่ด้วยน้ำตาคลอเบ้า "น้องอยู่ในหัวใจคุณแม่ครับ"
คุณแม่ งงกับคำตอบของลูกชายคนโตมาก!
จึงหันหน้าไปถามคนรองซึ่งกำลังร้องไห้อยู่เหมือนกัน
"หมายความว่าไงลูก"
คนรองตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
ดวงตาเอ่อล้นด้วยหยดน้ำที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหย่อน
"พวกเราสามคน พอรู้เรื่องว่าแม่ไม่สบาย
ก็กระวนกระวายใจเป็นอย่างยิ่ง
ผมและพี่ได้ทำในสิ่งที่ตนเองทำได้และควรกระทำแล้ว
และน้องก็ได้ทำสิ่งที่พวกผมไม่มีความกล้า พอที่จะทำได้ให้กับแม่
"
"แม่ไม่เข้าใจ ลูก"
"วันนั้นเป็นเวรของน้องที่จะมาเฝ้าไข้แม่
โดยที่พวกผมจะมาเปลี่ยนเวรกันในตอนเช้า 6 โมง
เมื่อผมเข้ามาถึงกลับไม่เห็นน้องอยู่ในห้องของแม่
แต่มีโน๊ตเขียนไว้ตรงเตียงแม่ว่า
'พี่รอง ผมอยู่ในห้องน้ำ และไม่ต้องตกใจสิ่งใดทั้งสิ้น'
ผมก็เดินไปที่ห้องน้ำ ปรากฏว่า
น้องได้ทำการฆ่าตัวตายโดนใช้มีดที่นำมาปลอกผลไม้ กรีดที่ข้อมือตัวเองในอ่างน้ำ
โดนให้เลือดไหลช้า ๆ เพื่อที่หัวใจจะยังสามารถทำงานและยังจะสามารถนำมาช่วยแม่ได้
น้องเขียนจดหมายไว้ในห้องน้ำว่า
'นำหัวใจผมไปช่วยแม่ ผมรักแม่ แต่ผมทำได้แค่นี้'
น้องเสียแล้วเพราะเลือดไหลมากเกินไป
และผมก็ได้นำหัวใจของน้องมาช่วยแม่ครับ"!
"ไม่จริงใช่ไหมลูก น้องออกไปหางานทำเท่านั้นใช่ไหมอย่ามาหลอกแม่เลย"
ลูกคนโตปลอบโยนคุณแม่ที่ทำท่าปฏิเสธทั้งน้ำตาว่า
"แม่ครับ พวกผมสองคน ให้แม่ยังไม่ได้ครึ่งของน้องเลยครับ
เราสามคนรักแม่มาก และผมก็เข้าใจน้องดีครับ แม่ทำใจนะครับ"
"พวกเรา จะยังคงอยู่ด้วยกัน 4 คนเหมือนเดิม
ไม่มีวันใดที่พวกเราจะแยกจากกันหรอกครับ
"
แม่สะอื้น แต่เริ่มทำใจได้แล้ว
"แม่รักลูก รักลูกทุกคน และลูกทุกคนจะอยู่กับแม่เสมอ และตลอดไป"
ทั้ง 3 คน ร้องไห้ และพร่ำเรียกหาน้องคนเล็ก
แม้เขาจะไม่มีโอกาสได้ยินเสียงของแม่และพี่ชายทั้งสองคนอีกครั้งก็ตาม
อีเมล์นี้ผมได้จากเพื่อนส่งต่อมาให้อ่านแล้วผมประทับมากเลยครับเลยนำมาให้เพื่อนๆได้อ่านกัน
| Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2549 |
| Last Update : 15 มีนาคม 2549 19:37:53 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 702 Pageviews. |
|
 |
|
|
| โดย: เต่ามะเฟืองโกอินเตอร์ IP: 82.93.41.239 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:28:19 น. |
|
โดย: Petit Patty  วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:14:37 น. |
|
| โดย: samranjai วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:08:36 น. |
|
| โดย: AUN_SAP วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:0:49:05 น. |
|
| โดย: L Lawliet IP: 222.123.99.123 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:21:49 น. |
|
โดย: จากคนที่ไม่มีแม่ (dooguza  ) วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:15:17:44 น. |
|
|
|
|
| AUN_SAP |
 |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]
|
"ภาพจากเมืองเก่าต้าหลี่ "
เพราะชอบท่องเที่ยวครับ แรกๆ ก็เข้า Pantip
มาหาข้อมูลท่องเที่ยวก่อนเดินทาง
นานเข้า ก็เลยหลงเสน่ห์ดาวเคราะห์สีน้ำเงิน
Blue Planet ไปแล้วอะครับ
|
|
 |
|
