ทำบุญกับคนยากคนจนด้วยค้าบ บ

คนการศึกษาดีมีกะตังเดินถนน ครั้นเห็นคนตาบอดร้องเพลงขวาง ฉับพลันฉันจึงรีบเดินเลี่ยงทาง สังเกตพลางบอดจริงไหมใจระแวง
หญิงคนนั้นถ่มน้ำลายรดถนน สัปดนน่าเกลียดขยะแขยง ฉันนึกด่าค่อนในใจไปรุนแรง ถนนแพงมาเปื้อนป้าย - อายแทนมึง
หญิงขายลอตเตอรี่เดินสวน หันหลังทวนเห็นตาบอดหยอดหลายสลึง เล่นเอาคนศึกษาดีละอายจึง นั่งรำพึงเราช่างร้าย อายแทนกู
เคยแต่งเอาไว้นานมากแล้วล่ะค่ะ พอเลื่อนลงไปอ่านบลอคอันล่าง ๆ แล้วนึกขึ้นมาได้
เราเป็นโรคอย่างหนึ่งเวลาที่เห็นคนตาบอดถือไมค์ร้องเพลง ถ้าเดินเคาะไม้ต๊อก ๆ มาละก็ เราจะเริ่มเอียงคอแอบมองทันทีว่าบอดจริงหรือเปล่า ( ดูชั่วเนอะ ) เพราะมีประสบการณ์ไม่ดีกับขอทานมาเยอะ เวลาให้เงินทีต้องสำรวจละเอียดหน่อย
ทีนี้มีอยู่วันนึงเดินแถวเวิร์ลเทรด มาแล้วค่าหนึ่งคน เดินถือกระป๋องมา สมองและสายตาเริ่มพิจารณาอย่างถี่ถ้วนทันที
ทำไมร้องลิปซิงก์ เปิดเทปเฉย ๆ นี่หว่า ... หักหนึ่งคะแนน เป็นผู้หญิงอายุมากแล้ว ... เพิ่มหนึ่งคะแนน เอียงคอดูแล้ว น่าจะตาบอดจริง .... เพิ่มอีกสองคะแนน เสร็จสรรพเรียบร้อยจึงล้วงมือไปหยิบเงินกระเป๋ากางเกง พอจะดึงขึ้นมาก็ต้องชะงัก
ขอทานคนนั้นถ่มน้ำลายรดถนนเฉยเลย !
มือที่ล้วงเตรียมหยิบตังในกระเป๋าจึงหยุดทันที ในใจก็นึกด่าไปหลายคำ ทำไมทำอย่างงี้ อย่างงู้น ทันใดนั้นคนขายลอตเตอรี่เดินสวนมา
เธอหยิบเงินจากกระเป๋าเสื้อหย่อนใส่ขันทันที ...
ยังความตกใจ อึ้งตะลึง รวมไปถึงละอายใจ แก่ดิฉันเป็นอันมาก เนื่องจากทราบว่าขายลอตเตอรี่ก็ไม่ได้มีกำไรมากมาย คู่นึงได้เงินไม่กี่บาทเอง
หลังจากนั้นเหตุการณ์นั้นก็ติดตา ( เรียกง่าย ๆ ว่าหลอน ) ในหัวอยู่เรื่อยมา ว่าทำไมฉันกลายเป็นคนแบบนี้ ...
เหตุการณ์ครั้งนั้นเปลี่ยนพฤติกรรมฉันจากการสังเกตว่าบอดจริงเปล่า เป็น ใครมาหย่อนเงินให้ขอทานบ้าง ( ชั่วน้อยลงรึเปล่า ... ไม่เลยเนอะ )
ยิ่งเดินสีลมหรือเวิร์ลเทรดที่มีขอทานเยอะ ๆ จะเห็นได้ชัด คนที่ให้เงินส่วนใหญ่จะเป็นแม่ค้าขายหมูปิ้ง หรือแผงลอย นิสิต นักเรียนประมาณนี้ ส่วนสาวออฟฟิศ หนุ่มออฟฟิศไม่ให้กันเท่าไหร่หรอก จนตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจสถิติอันนี้อยู่ดี พยายามคิดเอาเองว่า พวกแม่ค้าคงเข้าใจความรู้สึกว่าไม่มีข้าวจะกินเป็นยังไง ส่วนคนรวยก็คงเห็นว่า อาชีพขอทานเป็นธุรกิจไปแล้ว ไม่ควรสนับสนุนคนงอมืองอเท้า
อะไรก็ตามตอนนี้ก็ยังคงสังเกตอย่างละเอียดขะมักเขม้น ประหนึ่งว่าทำทิสิสเรื่องนี้ไปแล้ว แล้วเพื่อน ๆ เปนไงมั่ง ให้ตังคนเหล่านี้กันมั่งมั้ยคะ เราจะมีเรทการให้แบบนี้
ต้องให้ - อากง อาม่าที่แก่มาก ๆ / ขายของถูกใจ
บางทีก็ให้ คนขายลูกอมหรืออะไรก็ตาม / คนที่อายุประมาณ 40 ปลาย ๆ / คนที่เล่นดนตรี
ไม่ให้ บางแห่งรู้สึกว่าเป็นขบวนการต่างด้าวเกิน มีดักต้นสะพาน ท้ายสะพานเป็นครอบครัวเลย / พวกผู้ชายที่มือเท้าครบ ( ไม่ทำงานละโว้ย ) / พวกพิการปลอม ที่เอามือไปซุกในเสื้อทำทีว่าแขนขาด ( วัยรุ่นผู้ชายนี่จะน่า...มาก ) / หรือเด็กที่ย้อมหัวสีทอง ( มีตังย้อมหัว ทำไมไม่มีตังกินข้าว )
Create Date : 27 พฤษภาคม 2549 |
Last Update : 27 พฤษภาคม 2549 18:13:17 น. |
|
15 comments
|
Counter : 893 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 27 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:15:03 น. |
|
|
|
โดย: นายเบียร์ วันที่: 27 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:07:56 น. |
|
|
|
โดย: BAYROCKU วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:15:25 น. |
|
|
|
โดย: ป้อจาย วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:15:46:56 น. |
|
|
|
โดย: tongdigy IP: 125.24.86.220 วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:16:35:37 น. |
|
|
|
โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 29 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:10:44 น. |
|
|
|
โดย: mouse4006 IP: 58.147.4.202 วันที่: 2 มิถุนายน 2549 เวลา:2:56:29 น. |
|
|
|
โดย: BAYROCKU วันที่: 2 มิถุนายน 2549 เวลา:8:13:17 น. |
|
|
|
โดย: นายเบียร์ วันที่: 3 มิถุนายน 2549 เวลา:17:14:07 น. |
|
|
|
โดย: นายเบียร์ วันที่: 9 มิถุนายน 2549 เวลา:23:54:35 น. |
|
|
|
โดย: BAYROCKU วันที่: 16 มิถุนายน 2549 เวลา:6:07:28 น. |
|
|
|
โดย: markizawa IP: 58.64.106.232 วันที่: 20 มิถุนายน 2549 เวลา:14:43:27 น. |
|
|
|
โดย: นายเบียร์ วันที่: 22 มิถุนายน 2549 เวลา:21:44:18 น. |
|
|
|
| |
|
|