แอ้บแบ้ว!!!! IG@litaparis for live update ka^^

ตอนที่แล้วก้อพูดไปถึงแค่เริ่มboardingนะคะเนี่ยย. นี่ยังไม่ทันเริ่มจริงจังยังเรื่องยาวมากมายเยอะแยะ โดยสรุปหน้าที่คร่าวๆก่อนผู้โดยสารขึ้นเครื่องก้อคือการทำ security check และงานเตรียมพร้อมserviceหลังtake off ถ้าเตรียมพร้อมได้มากแค่ไหน หลังเครื่องขึ้นไปแล้วท่านผู้มีอุปการะคุณก้อจะได้ทานอาหารเร็ว แล้วได้หลับเร็วเท่านั้นค่ะ งานแอร์ที่หลายๆคนคิดว่าไม่ได้มีอะไรมาก แค่เข็นคาร์ทออกมา แจกๆๆๆ จบ เครื่องลงก้อช้อปปิ้ง เดินสวยๆในเมืองกับกัปตันหนุ่มรุปงาม สบายจะตายยย แต่เอาเข้าจริง ก่อนเครื่องขึ้นนี่เร่งกันหน้ามัน หน้างอ เครื่องลงก้อเหมือนโดนปลิดวิญญานออกจากร่างเลยเทียว เอาแรงที่ไหนไปเดินเล่น ในหนังมันโกหกค่าาาา อิชั้นก้อหลวมตัว เชื่อไปอย่างงั้น มาเจอไฟลท์แรก ช้อคเลยทีเดียว. ทำงานบนเครื่อง เหมือนจะไม่เหนื่อย เพราะเดินไปเดินมาใกล้ๆ ไม่ตากแดดด้วย แต่ความเป็นจริง บนเครื่องนั้นอากาศบางกว่าบนพื้นหลายเท่า เดินนิดเดียวก้อเหนื่อยๆเพลียๆแล้ว ขนาดนั่งเฉยๆเป็นผู้โดยยังรุสึกเพลียๆหลังจากลงเครื่องเลยค่ะ นึกสภาพที่เราต้องทำงานในท่ออัดความดันอากาศตลอดเวลา เครื่องขึ้นลงทีก้อเพลียแล้วค่ะ ลงเครื่องมาเลยไม่ค่อยมีแรงไปเที่ยวไหนเท่าไหร่
ช่วงboardingที่โดฮานี่ ถ้าหน้าร้อนนะคะ โอ้ เตาอบชัดๆ เพราะร้อนถึงขั้น50-57องศา ในช่วงกลางวัน แล้วเราก้อต้องยืนฉีกยิ้มงามๆ ในขณะที่จักแร้เปียกกันไปแล้ว คุณผู้โดยยืนรอในรถนานนิดหน่อยก้อโมโห (ขนาดรถแอร์นะยะ ชั้นยืนหน้าเตาอบ). พอขึ้นมาก้อจะโดนฟาดงวงฟาดงาใส่ประจำ ความอดทนต้องสูงมากกกกกกกก ช่วงหน้าร้อนนี่ มันร้อนนรกแตกจริงๆ (คิดดู ไปซาวน่าเค้าจะปรับที่ประมาน60องศาใช่มั้ยคะ ยืนหน้าประตูเครื่องฉีกยิ้ม ใส่หมวก เครื่องแบบเต็ม มันจะร้อนขนาดไหน).

note:photo not taken by person who wrote this blog credit as shown in the photo,example of boarding process only,none of the detail related to the airline shown in the picture

ถ้าเราซีเนียร์สุด ผลกรรมชาติใดที่ทำมาก้อจะมาส่งผลตอนนี้แหละค่ะ เพราะเราต้องยืนต้อนรับท่านๆขึ้นเครื่องมาและเช็คBoarding passคนต่อคนเลยทีเดียว ร้อนก้อร้อน มึนหัววิ้งๆแต่ก้อต้องเช็คดูหมายเลขไฟลท์ วันที่ ว่าถูกรึปล่าว ทุกคนเลยค่ะ เพราะสายการบินเราจะเช็คแล้วเช็คอีก ถ้าทำหล่นหายระหว่างทาง ก้อไม่ให้ขึ้นค่ะ เพราะเคยมีที่ว่าขึ้นเครื่องผิดแล้วแอร์ไม่ได้เช็ค ไม่รุว่าพลาดได้ไง เพราะเราเช็คกันตั้งแต่หน้าเกทหนึ่งครั้ง ก่อนขึ้นรถอิกครั้ง หน้าเครื่องอิก ทุกอย่างเกิดขึ้นได้จริงๆ
อยู่แถบประเทศนี้ต้องทำใจ ต้องอดทนมากๆเพราะคนที่นี่ อื้อหือออ สุดยอดแห่งความเห็นแก่ตัว ก้าวร้าว โลกทัศน์แคบ อีโก้สูง ช่วงบอร์ดดิ้งหน้าร้อนนี่ อย่างที่บอกว่าโดนฟากงวงฟาดงาใส่สุดริทเนื่องจากผู้โดยหงุดหงิดช่วงรอขึ้นเครื่อง ก้อมีชายแก่คนนึงเดินขึ้นมา เราก้อจัดการให้นั่ง แกก้อตะคอกมาเป็นภาษาอังกิดสำเนียงอาราบิกว่า จะให้วางกระเป๋าตรงไหน เอาไว้ในช่องเก็บบนหัวก้อไม่มีที่ เธอจะเอาให้ชั้นไว้ข้างหน้าๆชั้นจะเอาได้ยังงัย เวลาลงเครื่องทุกคนก้อยืนขวางกันหมด แบบว่าเสียงดังมากกกกก แบบชวนทะเลาะ แล้วตะคอกใส่หน้าแบบว่าใกล้มาก เราก้อตกใจ คนรอบข้างที่เป็นwestenerก้อมองแบบงงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น พอเค้าฟังๆดูเค้าก้อมองเราว่า อิแอร์จะทำยังงัย จะด่ากลับมั้ย ลุ้นกันสุดๆ เพราะฮีด่าแรงมว้ากกกก เราก้อโกรธมากก แบบเลือดขึ้นหน้า น้ำตาจะไหล เพราะความโกรธแต่ต้องควบคุมอารม ฮีก้อด่าๆๆเสียงดังไป เราก้อบอกว่า กระเป๋าน่ะ เอาไว้ที่วางเท้าหน้าที่นั่งก้อได้นี่ ที่บอกว่าให้เก็บข้างบนเพราะจะได้นั่งสบายและเวลาลงเครื่องก้อต้องเดินผ่านล้อคที่เก็บกระเป๋าข้างหน้าอยู่แล้ว ไม่เสียเวลาหรอก มันก้อไม่รุจะเถียงยังงัย ก้อวีนไปถึงเรื่องทำไมต้องให้รอนานในรถ แบบว่ายืนเถียงเสียงดังแล้วคนอื่นเค้าก้อเดินผ่านมาไม่ได้ เพราะยืนขวาง เราก้ออดไม่ไหวแล้ว จะเอาเรื่องบ้าง เลยปล่อยมันด่าเส็ด ก้อตะคอกไปว่า มึงด่ากูเส็ดแล้วใช่มั้ย R u finished?! เธอไม่มีสิทธิ์อะไรมาตะคอกชั้นแบบนี้ ถ้าไม่ฟังตามที่บอก ถ้ารับไม่ได้ ก้อลงไปเลย จะเรียกให้เจ้าหน้าที่มารับ แล้วถ้าตะคอกออกมาอิกซักแอะ ชั้นจะเรียกsecurity. ให้มารับที่ปลายทางฐานที่เธอข่มขู่ชั้น จะจบไม่จบ จะไปมั้ย?! ผู้โดยฝรั่งทั้งหลายที่ลุ้นกันอยู่รอบๆ ยิ้มชอบใจกันเลยทีเดียว เพราะเค้ารุกันว่าประเทศแถบนี้ชอบทำแบบนี้กับคนที่เค้าเห็นว่าอ่อนกว่า เอเชียจะโดนกดตลอดๆ ก้อเลยจัดไปดอกนึง สุดท้ายฮีก้อต้องมาขอโทษทีหลังเพราะกลัวโดนจับ ฮึ่มมม อารมเสีย
อ้ออิกอย่างนะคะ ขอเคลียร์ตรงนี้เลยว่าเราไม่ได้มีหน้าที่ยกกระเป๋านะคะ ถ้าคุนไม่ได้พิการหรือเป็นแม่และเด็ก ก้อกรุณายกเองค่ะ ยกมาจากบ้าน ยกลงจากรถ ยกแอบพนักงานตอนcheck inเพราะกลัวพนักงานจับได้ว่าcabin bagหนักเกิน7กิโล. แต่พอมาบนเครื่องอ่อนเปลี้ยยกไม่ขึ้น เรา"ช่วย"ค่ะ แต่ไม่ใช่ลากมาแล้วบอกว่านี่ๆ ยกให้หน่อย มีบ่อยๆยิ่งพวกนางอาหรับใส่ชุดดำทั้งหลาย ลากมาแล้วเอานิ้วชี้กระเป๋า แล้วชี้ที่overhead locker. บางทีก้อบอกว่าช่วยยกหน่อย พอเราช่วยกันยกขึ้นไป ชีก้อปล่อยเลยค่า หนักเลย เราก้อปล่อยสิค่ะ ร่วงเลย ต้องดัดนิสัย อิกรายมา บอกว่าช่วยยกหน่อย แล้วเค้าก้อไม่แตะเลยนะ เค้ากะให้เรายกเอง ทั้งๆที่ตัวใหญ่กว่าเราอิก เราก้อใช้ไม้ตาย บอกว่า เอ้ะ ยกไม่ขึ้นหรอ หนักน่ะสิ เกินเจ็ดโลแน่เลย ขอoffloadนะค้ะ ยิ้มๆๆๆๆ ทีนี้หละเบาขึ้นมาเลย รีบยกใส่เองทันทีบอกว่าไม่ เอาขึ้นได้ ไม่offloadดูสิ่ๆๆๆ เห้อะ ยกลังน้ำอัดลม ยกน้ำผลไม้ทีละ15โล หนูก้อจะหลังเดาะกันอยู่แล้ว นี่แต่ละคนมาจะให้ยกกันอิกทั้งๆที่ดูกำยำกันดี เห็นใจอิแอร์หน่อยเหอะค่าาาาาา
พอขึ้นมากันหมด เราก้อน่ารักกรุบกริบ มีแจกลูกอมกับผ้าเย็นในซองเล็กๆสีสวยงาม เครื่องtaxiแล้วก้อต้องแจก ต้องตั้งศูนย์ให้มั่นค่ะ เครื่องโงนเงนแค้ไหนก้อต้องเดินได้ ยิ่งชั้นธุรกิจ ก้อต้องเซิ้งเสิร์ฟแชมเปญให้มั่น ชั้น first classก้อต้องเสริฟ์ Arabic coffeeให้ได้ เป็นลูกเรือก้อเหมือนเล่นเกมค่ะ เพราชั้นEconomyเราว่าเดินแจกลูกอมตอนเครื่องเคลื่อนที่ยากแล้ว เพราะต้องถือตะกร้าให้มั่น หนักด้วย เพราะลูกอมเต็มอยู่ ดันมีหลายสี เด็กเอย ผู้ใหญ่เอย ดันเลือกสีลูกอมอิก จะเอาสีนั่นนี่ เราก้อเกร็งแขนด้วย เกร็งหน้า ขา ตูด โอยยย เมื่อยกันเชียว ชั้นธุรกิจเราก้อต้องถือถาดแชมเปญและแก้วให้ได้ แล้วแก้วแชมเปญมันก้อสูง ขวดแชมเปญก้อหนักค้อดๆ ก้อต้องทรงตัวกันไป แถมยังต้องtake. Ordeอีก อันนี้เครียดเลย เพราะต้องเดินถามก่อนเครื่องขึ้นในบางไฟลท์ ไม่งั้นไม่ทัน รู้ซึ้งถึงการเป็นพนักงานต้อนรับบนรถทัวร์เลยแต่เครื่องบินนี่หนักกว่าเพราะเครื่องกระชากแรงมาก แล้วเราต้องเดินจดออเดอร์ ถ้าสั่งเร็วก้อดีไป เพราะเรามีแค่ไม่ถึงสิบนาทีในการจดให้เส็ด ผู้โดยเต็มก้อตายๆๆๆ. จดกันยิกๆๆ พ่อเจ้าประคุนก้อไม่ได้ดูเมนู ก้อต้องยืนรอกันไป ล้มหัวหกก้นขวิดกันก้อมี--".เพระอยู่ๆเครื่องก้อกระชากตัวออก ส่วนชั้นfirst. Class หนักสุด เพราะต้องถือเหยือกอราบิก. Coffee. ต้องถือข้างซ้ายด้วย!!!กับอิกมือถือแก้วจอก หนักมว้ากกกก รองเท้ามีส้นอิก เครื่องก้อวิ่งเตรียมออกอิก จอกก้อต้องร้อน

 (เป็นทองเหลืองหนักมากค่ะ แบบนี้เลย จอกเซรามิกต้องร้อนด้วย)

โอยยย เหมือนอัพlevelมาเรื่อยๆ ถ้าคุณจ่ายแพง คุณก้อจะได้ดูกายกรรมที่ท่ายากมากขึ้น จากแจกลูกอม ยันกาแฟอราบิก ลูกเรือก้อเหมือนกัน ซีเนียร์ขึ้น ท่ายากเยอะขึ้น

เล่าไปเล่ามา เครื่องยังไม่ขึ้นซักที ตอนหน้าขอต่อแบบเห็นภาพกันอิกตอน แจกแจงว่าในแต่ละcabin ตั้งแต่economyยัน First class เราเล่นกายกรรมอะไรกันบ้างก่อนเครื่องขึ้นนะค้า^^

Remark:this blog is copy right, the content in here is for life story shraring only not refer to any airlines .photo are just for the example to describe the story of my own personal life. anyone who copied any photo or content in this blog for ANY purpose without informing the owner of this blog shall be sued for thai's copy right laws and regulation. 

Create Date : 22 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2555 16:57:46 น.		5 comments
Counter : 3359 Pageviews.
Share Tweet