6-jul-'09: Final Interview!!!! ตื่นมาสิบโมง มีหลายสิ่งต้องทำมาก เริ่มจากการต้องไปพิมเรื่อง ทำไมถึงอยากร่วมงานกับการ์ตาร์ ก็ตอนแรกก็คิดว่าจะเขียนนิดเดียว แต่ไปๆมาๆ มันไม่พอ เพราะเค้ามีให้แค่ไม่กี่บันทัด ซักห้าบันทัดเอง เค้าก้อเขียนบอกในนั้นไว้ว่า ถ้าไม่พอก็ให้แนนบsheetมาด้วยได้เลย ก็เลยต้องพิมเพิ่ม...แต่อุปสรรคเยอะแยะมากมาย ดีว่าได้พี่ชายคนนึงมาช่วยไว้(อิอิ แอบเป็นco pilotด้วยน้า) พี่เค้าก็ไปส่งพิมและปริ้น แล้วก็ไปถ่ายรุปด้วย ถ้าไม่ได้พี่เค้าก้อแย่แน่ๆ เพราะไปเกือบไม่ทัน อิกอย่าง ดั้นนนนน แบบว่าเขียนในใบapplication เป็นหมึกสีน้ำเงิน แถมยังเป็นตัวเล็กด้วย ไม่ได้อ่านดูดีๆ แบบว่ารุสึกโง่มากๆเลยอ่ะ พลาดมากๆ พอไปถึงก็เลยขออันใหม่มาเขียน แต่เค้าดูไม่ซีเรียสเลยจิงๆ ถ้าเป็นคนไทยคงโดนตัดออกไปแล้ว เค้าบอกอย่าคิดมาก เรื่องเล็กๆน่ะ .....ก็พอเข้าไป แปลกว่าไม่รุสึกตื่นเต้นอะไรเลยยยย โดยสิ้นเชิง แบบว่าเหมือนเข้าไปนั่งคุยกันมากกว่า เค้าก็ถามเรื่องไปอยู่เมกาไปทำอะไรมาบ้าง แล้วมันแตกต่างกับที่นี่ยังงัย ก็ตอบไปว่า คนแตกต่างมาก คนที่นั่นดูเค้าจะfriendlyกะทุกคน เราไปที่ไหนก็เซย์ไฮกับใครก็ได้ บลาๆๆๆ แล้วเค้าก็ถามว่า ทำงานที่นั่นเป็นร้านของลูกพี่ลูกน้องเหรอ ขายอะไรบ้าง แล้วก็จะถามเรื่องการทำงานเยอะ แบบว่า ทำงานกับหลายชาติมั้ย ทำกับชาติไหนเป็นยังงัย แล้วเกิดปัญหาเรื่องmisscomunicateกันบ้างมั้ย ทำยังไงล่ะ ถ้ามันbusy ก็อคุย เม้าท์ๆไป หัวเราะกันไป สนุกดี เพราะเราจะเล่าแบบใส่อารมณ์ไปด้วย ฮาบ้าง สาระบ้าง จิงจังบ้าง ก็ไม่ได้ว่าอารมณ์เดียว จริงจังไปเรยอย่างเดียวก็ไม่ไหว เครียดพอดี เค้าก็เลยถามว่า รุสึกยังงัย ตอนนี้ เราก้อบอกว่า บอกตามตรงว่าเฉยๆ ไม่อะไร เค้าก็ถามอิกว่า ไม่ตื่นเต้นหรอ ก็แปลกจิงๆ ว่าไม่เลย เพราะคิดว่าถึงขั้นนี้แล้ว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ทุกสิ่งทุกอย่างมันมีเหตุผลของมัน ประมานนี้ เค้าก็ถามเรื่องงานอดิเรก พอดีเราเล่นเรือใบเป็นบ้าง เรือcatamaran เค้าก็ออกจะสนใจ เพราะคนเล่นเรือนี้ได้จะหายาก ก็ต้องยกเครดิตให้เลอ เมอริเดียนไป ที่ให้เราไปได้ไปอยู่water sport ได้ทำอะไรบึกบึนหลายสิ่ง เค้าก็เลยสนใจ ก็เลยถามเรื่องwind surf เล่นยากมั้ย เหมือนกับจะลองดูด้วยว่าเราเล่นเป็นจิงหรือโกหก เราก็ตอบๆไป ตามที่เราเล่นมา เพราะเราเล่นทุกอย่างจิง ไม่มีตัวแสดงแทน!! แล้วเค้าก็ชวนคุยเรื่องเจ้าชายวิลเลี่ยมบ้าง อะไรบ้าง เรื่องทำอาหาร ยูทำอาหารด้วยเหรอ ทำอะไร อร่อยมั้ย ตอนแรกเรเชลถามคนเดียว แต่พอคุยเรื่องนอกเรื่องมาบ้าง มิเชลก็แจม้วย เพราะเค้าทำอาหารเหมือนกัน ก็เลยคุยกันไปเรื่อยๆ จนเรเชลบอกว่าเอาล่ะ ยูมีปัญหาเรื่องการไปอยู่โน่นมั้ย อยู่คนเดียวนะ แต่พอเค้าถามไม่ทันจบเค้าก็พูดงึมๆงัม ได้ยินว่า เออ ชีเคยอยู่เมกามาก่อนคนเดียวหลายเดือน ไม่น่ามีปัญหา เค้าก้อเลยเปลี่ยนเป็นคำถามอื่น ว่า จะไปได้เดือนไหน ต้องใช้เวลาลาออกจากที่เก่ามั้ย แต่เราไม่ได้ทำงานก้อเลยบอกว่าไม เมื่อไหร่ก้อได้ เค้าเลยคุยกับอิกคนนึงว่า ใส่ไปในนี้ว่า asapเลยมั้ยย เราก้อเชียร์บอกว่าใส่ไปเล้ยย ที่บ้านอยากให้ไปจะแย่ ยิ่งเร็วยิ่งดี ก็เลยถามแบบว่า เออที่นั่นมีครัวมั้ย ทำอาหารเองได้รึป่าว ประหนึ่งว่าจะได้ไปแน่ๆยังงัยยังงั้น เค้าก็บอกว่า อู้ยยยยย อยากทำอะไรทำได้เลย มีอย่างงั้นอย่างงี้ ที่เที่ยวที่กิน อากาศร้อนนะ ยูต้องใช้taxiนะ บลาๆๆ ดีมากๆเลย ใช้เวลาทั้งหมดก็สามสิบนาทีเต็ม ในการสัมภาษณ์ แล้วเค้าก้อบอกว่าเช็คเมลล์บ่อยๆนะ จะส่งข่าวไป แล้วเราก็นั่งtaxiกลับมา แล้วกลับเชียงรายเลย เหนื่อยมากๆๆๆ แต่อยากกลับบ้าน ก็กลับด้วยใจเบิกบาน แล้วรอผลต่อไป........ Create Date : 14 สิงหาคม 2552 Last Update : 14 สิงหาคม 2552 22:14:25 น. 0 comments Counter : 3033 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก