Bloggang.com : Handmade : ตอนที่ 1 ตระกูลเอ็กซ์เซล @theexcel โดย ภูระริน

ตอนที่ 1 ตระกูลเอ็กซ์เซล @theexcel โดย ภูระริน

ความสนุก ความสุขในความติ่งและชีวิตจริงเริ่มขึ้นแล้ว

ตระกูลเอ็กซ์เซล @theexcel

FYI : Warm and Cozy ตลก เต็มไปด้วยความสุข บวก NC เอิ่ม......55555

อ่านฟรี 10 ตอน ที่เหลือขออนุญาตติดเเหรียญรายตอนนะคะ (: ขอให้มีความสุขในการอ่านนะคะ

ภูระริน

**********

1

กลิ่นขนมอบกรุ่นไปทั่ว เสียงเพลงไทยเดิมดังคลอขับกล่อม ‘บ้านแอทดิเอ็กซ์เซล’ แต่เช้า สีงาช้างของผนังห้องครัวให้ความอบอุ่น ทอดตัวโอบล้อมคนที่กำลังจัดขนมอบแบบฝรั่งหลายชนิดใส่ถาด

ชายหนุ่มร่างโปร่งสูง 187 ซม. ผิวขาวผ่อง ริมฝีปากงามเด่นชัด ดวงตาคมเข้ม มองผาด ๆ เหมือนนักแสดงตัวพระผู้งดงาม ในโขนงานสำคัญ ของชาติ “เหมือนอยู่กรุงศรีอยุธยา ไม่เอาลำโพงงานวัดมาเปิดเลยล่ะคุณพี่โปรด”

คนถูกทักหันหน้ามาดูคนประชดแล้วค้อนขวับ “ไม่โปรด ชอบธรรมดา ๆ”

เสียงหัวเราะของหญิงสาวที่กำลังยืนกอดอกถือแก้วนม ดังไปทั่วห้องครัว “ทีหลังตีฆ้องเลย เอาให้ลั่น อย่าใช้วิธีปลุกแบบนี้มันน่าเบื่อค่ะ คุณโปรดคะวันนี้เจ้าจะออกไปห้างสาย ๆ นะคะ เอาอะไรไหม ?”

“ไม่ล่ะ ดิฉันสั่งออนไลน์เอาก็ได้ คุณเจ้าน้องไปเถอะ อย่าลืมโทรกลับคุณเจ้าพี่ด้วย ดิฉันขี้เกียจฟังเธอเทศน์” คนพูดยักไหล่ จริตของเจ้าตัวผิดแผกจากเพศของตนค่อนไปทางสตรี กิริยานั้นดูน่ารักอ่อนหวานเกินธรรมดา

“ไม่เช่นกันค่ะ ดิฉันก็ยังไม่อยากสึกปางอวตารพระตอนนี้ รำคาญมาก เดี๋ยวเด็กหน้าร้านจะมาเปิดร้าน คุณโปรดตามสบายนะคะ วันนี้เจ้าไม่ทำงาน จะไปเพ่นพ่าน” หญิงสาวหัวเราะแล้วเดินออกไปจากห้องครัว

‘โปรดปราน อภิรมย์อศยทิตย์’ หยิบช็อกโกแลตบราวนี่ชิ้นใหญ่ในถาดมากัดหนึ่งคำ พลางมองตามหลังเจ้านายตัวน้อย ชายหนุ่มยิ้มเมื่อนึกถึงเรื่องราวของสตรีผู้งดงาม ที่เดินจากไปและครอบครัวของเธอ มันทำให้เขารู้สึกอบอุ่นเสมอ

เขาอยู่บ้านนี้มาตั้งแต่อายุ 11 ปี ในฐานะลูกบุญธรรม ที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณย่าปีบ ย่าของ ‘เจ้าพระยา’ เด็กกำพร้าคนนั้นและพี่ชายของเธอ ‘ฝั่งธน’ พวกเขาเป็นครอบครัวเดียวในโลกที่เขามีอยู่ เราใช้นามสกุลเดียวกัน แต่ไม่ใช่พี่น้องแท้ ๆ

โปรดปรานถูกคุณย่าปีบขอมาเลี้ยง จากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แม้ตัวเขาจะได้มรดกจากย่าปีบมาพอสมควร แต่เขาก็ยังอยากจะอยู่ที่นี่เสมอ เรามีกันแค่ 3 คนเท่านั้น ‘เจ้าพระยา’ อายุ 37 ปี เป็นน้อง ส่วน ‘ฝั่งธน’ พี่ชายของเธออายุ 40 ปีเท่ากันกับเขา ฝั่งธนถูกน้องสาวส่งออกนอกประเทศไปตั้งแต่อายุ 18 ปี แต่ก็ยังเดินทางไปมาได้สบายเพราะมีทรัพย์มาก ฝั่งธนถูกน้องส่งออกนอกประเทศ เพราะน้องสาวรำคาญที่เขาเกาะเธอแจราวกับเป็นคู่รักและลูก เจ้าพระยาหวังจะให้พี่ชายได้แต่งงานกับสาวต่างชาติ มีหลานที่มีดวงตาสีสวยให้เธอเล่นเป็นของเล่นที่ขยับได้ แต่ฝั่งธนรักน้องยิ่งกว่าชีวิตของตัวเอง จึงไม่ยอมมีใครเป็นตัวเป็นตนเสียที เขาสงสารน้องที่ต้องมากำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่อายุ 2 ปี เราทั้ง 3 คนยังโสดสนิท แม้จะขยิบตาให้เหยื่อที่หมายปองมาทุกพรรษา สองพี่น้องคู่นี้ได้รับการเลี้ยงดูจากคุณย่าปีบ ผู้มีลูกชายเพียงคนเดียว เมื่อรักและสงสารหลานสาวมาก ท่านจึงยกทุกอย่างให้เจ้าพระยา อำนาจทางการเงินทุกอย่างจึงตกอยู่ในมือเด็กผู้หญิงคนนี้ มาตั้งแต่อายุ 15 ปี ฝั่งธนหลานชายได้เพียงโฉนดที่ดินบ้านแอทดิเอ็กซ์เซลนี้เท่านั้น

‘บ้านแอทดิเอ็กซ์เซล’ เป็นชื่อที่เจ้าพระยาตั้งเป็นร้านกาแฟของเธอ แม้ป้ายชื่อบ้าน ‘อภิรมย์อศยทิตย์’ จะถูกติดอยู่หน้าประตูมาช้านาน แต่เจ้าพระยาไม่ชอบนามสกุลตัวเอง เธอคิดว่ามันยาวเกินไป จึงตั้งชื่อร้านเป็นภาษาอังกฤษและเรียกบ้านตามชื่อร้าน เจ้าพระยาเป็นเด็กที่เก่งเกินตัว คุณย่าเลี้ยงเธอให้เป็นนายคน และเป็นแม่คนได้ในเวลาเดียวกัน ธุรกรรมทางการเงินเมื่อยังไม่บรรลุนิติภาวะ มีคุณน้าดวงเดือนของเจ้าพระยาเป็นผู้ช่วยดูแล แต่ทุกอย่างต้องได้รับการลงนามโดยเจ้าพระยาเท่านั้น อำนาจของเธอล้นฟ้า เพราะย่าจงใจสร้างมาอย่างนั้น ส่วนเขาถูกแยกออกมาอยู่ในฐานะญาติทางย่า เขาจงใจสมัครงานกับน้องสาวต่างสายเลือดเพื่อเป็นพ่อบ้าน และเป็นลูกจ้างทำขนมในร้านของเธอ

บ้านนี้มีเพียงเจ้าพระยาและเขาอาศัยอยู่ ตัวร้านปลูกอยู่ห่างออกจากตัวบ้านไปไม่มาก ระหว่างทางที่เข้ามาถึงตัวบ้าน เต็มไปด้วยต้นไม้หลากหลายพันธุ์ที่คุณย่าปลูกไว้ ซุ้มไม้เลื้อยหนาแน่นสีเขียว กั้นตัวบ้านไว้เกือบมิด มีทางเดินทอดยาวไปหน้าบ้าน ซอยนี้ก็ใช้ชื่อว่า “ซอยย่าปีบ” ซึ่งเป็นชื่อของคุณย่าปีบนั่นเอง

พอออกมาพ้นรั้วบ้าน วิญญาณของเจ้าพระยา ก็เหมือนผีที่ได้รับการปลดปล่อย เธอไม่ต้องเป็นเจ้านายของเชฟเบเกอรี่ชื่อดังอย่างโปรดปราน ที่ชอบสถาปนาตัวเองเป็นลูกจ้างต่ำต้อย ทั้งที่จริงเขาเป็นญาติและโตมากับเธอ แถมเธอยังรู้ไส้รู้พุงหมดว่า นั่นมันเกย์ควีนระดับจักรวาล ! ความลับนี้ยิ่งใหญ่นักและเธอก็รู้ว่าควรดูแลมันอย่างไร จะว่าไปก็เหมือนพี่สาวกับน้องสาวกำลังเล่นขายของกันมากกว่า

เจ้าพระยาออกมาเพ่นพ่านข้างนอกเสมอ ๆ เมื่อมีคนดูแลร้านให้

“ซื้ออะไรไปให้เจ๊โปรดรีวิวดีน้า ? นางผู้แน่วแน่ในการทำสวย และสับสนในตัวเองของฉัน แต่งหญิงก็สวย แต่งชายก็หล่อระเบิดกว่าซีพียูเอ็กซ์อีก คนอะไรช่างเป็นของเล่นที่เหมาะสมกับชื่อโปรดปรานจริง ๆ” คนพูดกับตัวเองหัวเราะลั่นรถ

นักร้องต่างชาติสัญชาติเกาหลีใต้ ที่เธอโปรดปรานกว่าวงไหน ๆ คือวงซีพียูเอ็กซ์ มีนักร้อง 4 คน เป็นวงดนตรีที่เธอยอมถวายหัวให้ทีเดียว หญิงสาวกดปิดเสียงวิทยุในรถเมื่อกลายเป็นเสียงเล่าข่าว “เออ ! ข่าว ไหน ๆ ร้านก็ดังมาสักระยะแล้ว ฉันน่าจะทำให้มันดังระเบิดกว่านี้อีกหน่อยนะ ทำไงดีหว่า ?”

ไวเท่าความคิดเจ้าพระยาก็แวะจอดรถข้างทาง แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เปิดโซเชียลมีเดียที่กำลังเป็นที่นิยมชื่อล็อกแคนดี้ หรือ Logcandy ในภาษาอังกฤษ

“โทรไปไม่รับใช่ไหม ? ไม่เห็นก็ให้มันรู้ไป เว้นแต่แกจะอยู่กรุงศรีอยุธยาเหอะ”

เธอพิมพ์ลงในบัญชีส่วนตัวลับที่ตั้งชื่อว่า ‘secret_j’ สถานะของเธอตอนนี้คือ ‘Come on หมากสด อย่าให้ได้โกรธ !’ พิมพ์เสร็จเจ้าพระยาก็หัวเราะลั่นในความฉลาดปราดเปรื่องของตัวเอง เมื่อสบายใจก็ขับรถคันหรูพุ่งไปยังห้างสรรพสินค้าทันที วันนี้เธอต้องได้เครื่องสำอางใหม่ ไปฝากคุณโปรดปรานของเธอ

วันนี้วรรณศรรัชออกมาทำข่าวนักแสดงคนหนึ่งในกองถ่าย เมื่อสัมภาษณ์เสร็จเธอจึงได้เปิดโทรศัพท์มือถือและดูโซเชียลมีเดียที่ใช้อยู่เป็นประจำ เธอเป็นแอดมินเพจข่าวบันเทิงรายหนึ่ง บัญชีส่วนตัวที่เธอใช้ก็มีเพื่อนฝูงในวงการมากมาย เธอนั่งเลื่อนอ่านดูจึงเห็นสถานะของเพื่อนสนิท “นางเจ้าพระยาเล่นฉันแล้ว เล่นชื่อเก่าเลยนะแก อย่าให้ได้เจอ” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาพอดี ทำให้เธอต้องรีบรับสาย

“ค่ะ คริสตัลพูดค่ะ ได้ค่ะ ได้เสมอเมื่อเจอคนที่ใช่ค่ะ พรุ่งนี้ไปค่ะ ขอบคุณค่ะ” เธอวางสายเมื่อคุยงานเสร็จ

วรรณศรรัชมีชื่อเดิมว่า ‘หมากสด’ แต่คนในวงการเรียกว่าคริสตัล เป็นคนไม่มีชื่อเล่น บางคนเรียกหมาก บางคนเรียกสด แล้วแต่จะพึงพอใจ หากแต่ทั้ง 3 คนพี่น้องของเธอ มีชื่ออยู่ในตระกูลเชี่ยนหมากทั้งสิ้น “หมากสด ซองพลู ยาเส้น” เธอท่องชื่อพี่น้องวนไปวนมาราวกับคนกำลังใช้ความคิด “ไปหาอะไรกินกับแม่น้ำดีกว่า นางเจ้าพระยาที่ชื่อโบราณไม่แพ้ข้า” เสียงหัวเราะของเธอดังจนตัวเองก็ตกใจ เธอเอามือปิดปากตัวเองทันที

พอก้าวขาเข้าไปในร้านแอทดิเอ็กซ์เซล วรรณศรรัชก็นั่งลงที่โต๊ะประจำของเธอ พนักงานในร้านมี 3 คนที่เป็นลูกจ้างประจำของเจ้าพระยา เมื่อเธอมาก็มีคนออกมาต้อนรับทันที เด็กสาวยกมือไหว้ “พี่คริสตัลสวัสดีค่ะ หนูชงม็อคค่าเหมือนเดิมนะคะ”

“งั้นสิ ! แล้วก็ไปเชิญคุณโปรดมาให้พี่ทีนะ คุณเจ้ายังไม่มาใช่ไหม ?”

“วันนี้หนูยังไม่เห็นคุณเจ้าเลยค่ะ”

“เออ ไม่เป็นไร ฉันเห็นมันทางล็อกแล้ว ล่าสุดเห็นไปโผล่โชว์บอกที่ตั้งว่าอยู่ในห้างโน่น เดี๋ยวก็คงมา ห้ามโทรแจ้งนางนะ ไม่งั้นงอนยันลอยกระทง” พูดจบก็หัวเราะ

เธอพูดจริงเสมอแต่นิยมทำให้มันตลกเช่นกัน เพราะเธอเชื่อว่าโลกนี้น่าอยู่นัก เมื่อเปลี่ยนทุกสถานการณ์เป็นความบันเทิงเสีย

“ได้เลยค่ะ หนูไปตามคุณโปรดค่ะ”

“ขอบใจจ้ะเป็ด แล้วน้องหงส์ น้องไก่ไปไหนแล้วจ๊ะ ? เงียบจัง”

“ไปเอาของในโกดังค่ะ เดี๋ยวคงมาค่ะ หนูฝากหน้าร้านหน่อยนะคะพี่ เดี๋ยวมา” เด็กสาวยิ้มกระจ่าง “ได้เลยตระกูลมีปีก สบายมาก” เธอตอบแล้วหัวเราะร่วน

พอเป็ดจากไปเธอก็คิดว่าอะไรกัน ทำให้เจ้าพระยาต้องจิกเธอออกอากาศ ทั้ง ที่เธอก็รับสายหล่อนอยู่ แต่ว่าครั้งสุดท้ายคงสัก 2 เดือนที่แล้ว “มันช่างเป็นคนอดทนกับความว้าเหว่ได้เก่งจริง ๆ นับถือ” เธอส่ายหน้าให้ตัวเองด้วยความละอาย

เมื่อดื่มกาแฟและอาหารเสร็จแล้ว โปรดปรานจึงได้ออกมาพบเธอ เขาทำอย่างนี้ทุกครั้ง ชายหนุ่มจะไม่ออกมาหาเธอ จนกว่าเธอจะกินอาหารเสร็จ จะว่าเขาจะรอฟังผลการชิมรสอาหารก็ไม่ใช่ เพราะเขาไม่ได้ทำ เขาทำแค่ขนมเท่านั้น มีพ่อครัวอีกคนชื่อไก่เป็นคนทำ คุณโปรดคนนี้แค่ทำสนุก ๆ ไปอย่างนั้นเอง เพราะเขามีชื่อเสียง ออกทีวีบ่อย ๆ แถมมีเงินทองมากพอที่จะเรียกได้ว่าตายไปมีทรัพย์เป็นมรดกแน่นอน เขาได้ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกจ้างของเจ้าพระยาก็จริง แต่ก็เป็นลูกบุญธรรมของคุณย่าปีบด้วย

ชายหนุ่มเดินมาที่โต๊ะ เธอยืนขึ้นยกมือไหว้ด้วยความดีใจ

“แหม กินจนท้องกาง แทบจะลุกไม่ขึ้นค่ะ”

“ดีใจที่เห็นเรากินได้เยอะนะ นายไก่คงดีใจมาก มีอะไรให้พี่ช่วยไหมน้อง ? เออ เรียกอะไรดีนะ เราก็รู้จักกันมาตั้งแต่ยังเด็ก เอาชื่อไหนดีนะ ไม่ได้เรียกนาน” คนเย้าเล่นหัวเราะลั่น ปกติเขาก็เรียกเธอว่าคุณสดเหมือนพี่เลี้ยงที่บ้าน

“ตามสะดวกค่ะ เรียกสดเหมือนเดิมแหละดีแล้วค่ะ หนูก็ตั้งชื่อให้มันทันสมัยกับเขาไปอย่างนั้นเอง คุณโปรดสบายดีนะคะ” น้ำเสียงของวรรณศรรัชราบเรียบ หากแต่หัวใจของเธอเหมือนจะกระโดดไปกอดร่างตรงหน้าเสียให้ได้ มันเต้นถี่ราวกับกำลังเล่นเพลงร็อกทีเดียว อยากจะกลั้นใจตายในความหล่อและสมบูรณ์แบบของคนคนนี้จริง ๆ โปรดปรานสูงมาก ทั้งโปร่งและสมส่วน หน้าตางดงามราวกับรูปปั้น แม้ไม่ใช่พิมพ์นิยมอย่างไอดอลย่านเอเชีย ที่กำลังเป็นที่นิยม แต่เขาเกินคำว่าสมบูรณ์แบบ

“คิดถึง เอ๊ย ! ขอโทษค่า อย่าคิดมากค่ะ หนูโอเคหมด เรียกอะไรก็ได้ค่ะ วันนี้มาหายายแม่น้ำค่ะ นางประกาศสงครามหน้าล็อกเลย คงมีเรื่องจะคุยค่ะ หนูงานยุ่งก็เลยไม่ได้คุยกับนางเลย”

คุณโปรดพยักหน้ารับพลางยิ้มกว้าง รอยยิ้มนั้นแทบจะดึงวิญญาณของหมากสดที่ซ่อนอยู่ออกมาด้วย วรรณศรรัชเป็นเพียงเปลือกนอกของเธอ แต่ใจเธอคือหมากสด ผู้หลงรักผู้ชายคนนี้ตั้งแต่โกนจุก โบราณท่านเรียกอย่างนั้น แต่เอาจริง ๆ ก็คือ ตั้งแต่ถอดคอซอง เธอก็มีเขาคนเดียวในหัวใจมาตลอด

กลิ่นน้ำหอมคุ้น ๆ เดินมาคั่นกลางคนทั้งสองทันที “ตื่น ! ถอยไปแม่สด กินแล้วนั่งลงอย่าวอแว” เจ้าพระยาสั่งหน้านิ่ง ก่อนที่เธอจะดึงแขนโปรดปรานให้ออกไปจากวงสนทนา

“ของน้องอยู่ในรถเพียบเลยค่ะ ช่วยที” เธอสั่งนิ่ม ๆ แต่ตาจิกให้ออกไปให้พ้น ขืนอยู่ตรงนี้นาน ๆ ได้เสร็จนางหมากสดนี้แน่ ตาของมันตอนนี้เหมือนคนถูกเชื่อมด้วยน้ำตาลทั้งโรงงาน หากความแตกว่าโปรดปรานมีคุณลักษณะพิเศษ ก็จะเป็นข่าวดัง หลอนมันให้รักอย่างนี้แหละดีที่สุดแล้ว แม้จะเชื่อใจโปรดปรานในเรื่องความเนียนของเขา แต่เจ้าพระยาก็รู้ว่าเพื่อนตัวเองฉลาดเหมือนหมอ และทนายปั่นละเอียดรวมกันทีเดียว เพราะพ่อหล่อนเป็นศัลยแพทย์แม่หล่อนเป็นทนายความ

คุณโปรดหัวเราะขัน แต่ก็ยอมออกไปแต่โดยดี เขาแค่ยกมือลาหมากสดและยิ้มกว้างให้หญิงสาวได้ชื่นใจเป็นครั้งสุดท้าย เขารู้ดีว่าความในใจของหญิงสาวเป็นอย่างไร น้องสาวต่างสายเลือดตัวดีรายงานละเอียดยิบ จนเขาไม่กล้าเปิดเผยความจริง เพราะกลัวจะรับไม่ได้

หมากสดมองเพื่อนแล้วค้อนขวับ “เง้อ ! คิดถึงใจจะขาด”

“อย่ามามารยา เห็นควงอิตาเลี่ยนทั่วกรุง ฉันจะฟ้องคุณโปรดให้หมดพุง”

“มารหัวใจนะแก คนเรามันก็ต้องรู้จักร้อยก้นเอาไว้ใช้อย่างโบราณท่านว่า ก็เหมือนแกอัดแน่นผู้ชายเต็มหัวใจได้เป็นพัน ๆ เวลาดูซีรีส์เกาหลีเหอะ แล้วบอกรักเซจิน จะอ้วก ! เหมาทั้งวงซีพียูเอ็กซ์ไม่พอ ยังจะมาเก็บคุณโปรดไว้อีก นั่นพี่แกนะ ลูกคุณย่านี่เรียกพ่อหรือเปล่าวะ เอาดี ๆ อย่าหลงประเด็น หัดมีรักเดียวใจเดียวบ้าง”

เจ้าพระยากะพริบตาปริบ ๆ ฟังเพื่อนด่า เมื่อหมากสดหยุดยกแก้วน้ำดื่มจึงได้พูด “สด...แกว่าหน้าตาฉันเหมือนคนมักมากขนาดนั้นเลยเหรอ ?”

“เออสิ ไม่เชื่อแกไปเปิดดู External Hard Disk ของแกเลย มันบรรจุได้เท่าไรก็เท่านั้น แกมีหลายอันด้วยฉันรู้” คนพูดหน้าตึง หัวใจของหมากสดวิ่งตามคุณโปรดไปเหมือนสัญญาณไวไฟ ที่มีอยู่เต็มพื้นที่ในร้านนี้ทีเดียว เขาเดินเข้าไปหลังร้านแล้วก็ยังได้กลิ่นความสมบูรณ์แบบของเขาติดจมูก

“เรื่องเวิ่นเว้อไม่มีใครเกิน ต้องให้ขู่ถึงเสด็จมา อย่าให้ได้แท็กไปหา ไม่งั้นจะหนาว แกก็รู้ว่าฉันมีรูปตั้งแต่สมัยกรุงแตกของแกด้วย ชอบนักให้คนแท็กรูป ไม่รำคาญหรือไง ไปไหนใครก็รู้หมด”

“มันเป็นงานของฉันด้วยแก มันจำเป็น ว่าแต่ว่ามีอะไรคะนางแม่น้ำสายสำคัญของประเทศ แกจะพาฉันไปสมัยไหนได้หมดนะเพราะฉันก็มีรูปแกตั้งแต่ยังเป็นกรวดทาสสมัยสุโขทัย อยากให้คนรู้ว่าบัญชีลับตัวเองคืออะไรก็เอา”

เมื่อทั้งสองคนรบกันได้ถึงจุดที่แพ้ทั้งคู่แล้ว จึงจำเป็นต้องยอมละทิฐิ แล้วเจรจากันดี ๆ “คืองี้ ฉันอยากให้ร้านดังกว่านี้อีกหน่อย ตอนนี้คุณโปรดก็มีสาว ๆ มาหาทุกวัน ขนมก็ขายดี แถมอาหารก็ยังขายดีด้วย เจ้าไก่ดีใจแทบตาย ที่เรียนทำอาหารมาแล้วมีคนกินได้ ไม่สิ้นใจตายไปทันที ฉันอยากเป็นข่าวหน่อย ก็เลยจะขอให้แกช่วยไง”

“ถ้าจะเอาให้เป็นป้ายชื่อแอทดิเอ็กซ์เซลต้องถ่ายแบบหรือไม่ก็ละคร ไม่ก็ให้ดารามานั่งแล้วลงรูปในโซเชียลมีเดีย แต่ก็งั้น ๆ นะไม่ได้ยืนยาวอะไร แกก็รู้ว่าติ่งอย่างเราดูอะไรเป็นหลักในรูป”

“เห็นด้วย ส่วนเรื่องรูปคุณธนทำได้อยู่แล้ว มาไทยออกจะบ่อย” เธอหมายถึงฝั่งธนพี่ชายของเธอ ที่เป็นช่างภาพอิสระที่มีชื่อเสียงพอสมควร ทั้งในและต่างประเทศ เขาถ่ายรูปร้านและช่วยเธอโฆษณาเสมอ “ถ้าจะทำโฆษณาถ่ายแบบหรือถ่ายละครก็ได้นะ เอาเป็นร้านหลักไรเงี้ย เอาให้เห็นภาพบ่อย ๆ ฉันยอมจ่ายถ้าจำเป็น”

“เออ ก็เข้าท่า วันนี้ฉันไปสัมภาษณ์ดาราคนหนึ่งมา หล่อระเบิด ดังระเบิด แต่แกไม่รู้จักหรอก”

“ทำไมล่ะ ?”

“เพราะเขาแก่ระเบิดสำหรับแกไง แกไม่สนใจหรอก ทีวีเปิดเป็นหรือเปล่าคะคนดีตอบมา ช่องไหนอยู่ไหน แกรู้ไหม ฉันตอบแทนได้เลยว่าไม่รู้” หมากสดหัวเราะลั่น

ความโง่เขลาของเพื่อนเธอรู้ดี เจ้าพระยาเกลียดโฆษณา ดังนั้นเธอจะไม่มีวันอดทนดูทีวีเป็นอันขาด แม้แต่โฆษณาทางสื่ออื่น ๆ ในจอคอมพิวเตอร์ เธอยังไม่ทนดูแม้แต่วินาทีเดียว “ยังมีคนแก่กว่าคุณโปรดปรานกับคุณฝั่งธนอีกเหรอ ?”

“มีสิ ! สองคนนั้นแค่ 40 แต่ที่เล่าเนี่ย 47 ค่า แก่กว่าเราสิบปี เป็นพ่อแม่เราได้เลยมั้งนะ” เจ้าพระยากะพริบตาปริบ ๆ เธอพูดเบา “ความรู้สึกมีพ่อแม่เป็นยังไงยังไม่เคยได้สัมผัส ถ้าถามว่าไอดอลคนไหนอบอุ่นสุด นั่นรู้ดีถึงขั้นนิพพานค่ะ”

“แก... เจ้าพระยา เรา 37 กันแล้วนะ แกอย่าเศร้าสิ”

“ไม่ได้เศร้า แต่มันเป็นอย่างนี้จริง ๆ ช่างหัวคนแก่เถอะ ! ถ้าแกว่าเขาดังระเบิดฉันก็เอา มีทางไหนให้เขาช่วยเราได้บ้าง ? แกไม่รู้เหรอว่าฉันสายเปย์เลยนะ ทุ่มไม่อั้น”

หมากสดมองหน้าเพื่อนสนิทพลางส่ายหน้า ความรู้สึกบางอย่างซ่อนตัวอยู่แต่หญิงสาวไม่ได้เอ่ยมันออกมา แกเลือกเองนะเจ้าพระยา

Create Date : 30 มกราคม 2567

Last Update : 30 มกราคม 2567 19:43:16 น.

0 comments

Counter : 174 Pageviews.

(โหวต blog นี้)