*** ความสุขเล็ก ๆ ของ ๆ คนหนึ่ง ไม่น่าเชื่อเลยใช่ไหม ว่ามันจะเป็นเพียงแค่การได้อยู่ ได้มอง ได้เห็น และสัมผัส สิ่งมีชีิวิตเล็ก ๆ ที่เรียกว่าลูก เติบโต ตามวัย คืน และวัน โดยไม่จำเป็นต้องมีสิ่งประกอบใดอีก ***
นิทานเรื่องเก่า

นิทานเรื่องเก่า..
โหยหาอดีตสักสามสิบปี
ในตอนที่ฉันเป็นเด็กประถมตอนปลาย ๆ มีอยู่ช่วงหนึ่งเป็นลมบ่อยมาก เป็นทุกวันเป็นเรื่องปกติของทุกวัน

แม่ของฉันผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง
ผู้ไม่เคยยอมแพ้ต่ออะไรทั้งสิ้น
พาฉันเดินเท้าออกจากบ้านบนเขาแต่เช้ามืด เพื่อมารอรถบัสสีแดงที่ถนนใหญ่ เพื่อเดินทางไปรพ.สุราษฏร์ธานี สมัยนั้นรถบัสเยอะรอไม่นาน 

เมื่อหมอรู้ว่าบ้านฉันอยู่ไกลต้องใช้เวลาในการเดินทางลำบาก หมอคุยกับแม่ขอให้นอนรพ.สักสองสามวันเพื่อตรวจทุกอย่างและรอผลตรวจที่ต้องใช้เวลา

นั่นเป็นการนอนรพ.ครั้งแรกของฉัน แน่นอนละใครจะไปนอนหลับ เพราะไฟเปิดสว่างไม่รู้วันรู้คืน แถมเตียงนยังมีคอกกั้นไปไหนไม่ได้อีก  พัดลมมีรึยังนะตอนนั้น แต่ดีที่รพ.มีชั้นหนังสือให้ไปหยิบอ่านได้ซึ่งฉันเป็นคนที่อ่านหนังสือได้ทุกประเภทเรื่องสั้นเรื่องยาวเกร็ดความรู้ กีฬางานบ้าน การเมือง..อ่านจนหมดชั้นนะแหละ..
ส่วนแม่ก็เมาท์กับญาติผู้ป่วยเตียงข้าง ๆ แบบแทบจะรู้จักกันหมด สลับกับออกไปซื้อของกินมาให้ฉัน

รพ.สุราษฏร์ไม่ว่าสมัยไหนจะมีแม่ค้าเดินมาขายของตลอด กินได้ทั้งวันให้พกตังค์ไปเยอะ ๆ 

แล้วเรื่องตื่นเต้นไม่ทันข้ามวันก็มาถึง
พยาบาลเข็นรถดังเกร้ง ๆ มาที่เตียงฉัน
..ไหนคนไข้ค่ะ..
ฉันผู้นั่งกินอาหารอยู่บนพื้นข้างเตียงเงยหน้าขึ้น
..กินได้นี่งั้นไม่ต้องให้น้ำเกลือ..
แล้วหมอก็เข็นรถเข็นจากไป
นี่เป็นการนอนรพ.สองคืนโดยไม่ได้น้ำเกลือ ก็แค่มากินกะนอนรอผลตรวจอะนะ..ตรวจไรมั่งจำไม่ได้
รู้แต่ผลออกมาว่า..ฉันเป็นโลหิตจาง..
นี่คือสาเหตุที่ทำให้เป็นลมบ่อย เมารถบ่อย ไม่ทนแดดทนฝน ..หึหึ
ผลเนื่องจากผลเลือดไม่แข็งแรง
รับยามาหอบนึงหมอนัดรับยาตามอาการทุกสามเดือน หกเดือน หนึ่งปี  จนไม่ได้ไปหาหมออีก

เขียนมาทั้งหมดเพื่อจะบอกว่า
ในวันที่ฉันป่วยแค่เล็กน้อย
แม่ป้าเหมียของฉันไม่เคยนิ่งนอนใจพยายามหาสาเหตุและรักษาฉันจนหาย

หาคนที่เก่ง เข้มแข็งและไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ แบบแม่ฉันยากนะพวกเทอ
ปีนี้ 73 แล้ว ช่วยข้ามพ้นไป74 75 76 77 ถึง 90 ไปกับฉันหน่อยนะ..

..ถ้าเธอไม่ไหวฉันก็ไม่ไหวนะ
ฉันอ่อนแอแค่ไหนเธอต้องรู้สิ..


Create Date : 28 มกราคม 2566
Last Update : 28 มกราคม 2566 6:25:22 น. 3 comments
Counter : 551 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtoor36, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณnewyorknurse


 
แม่รักลูก..ลูกก็รู้อยู่ว่ารัก
คนอื่นสักหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน

เป้นกำลังใจให้ทั้งคุณลูกและคุณแม่ค่ะ



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 28 มกราคม 2566 เวลา:9:53:51 น.  

 
เป็นเรื่องราวของคุณแม่นะ ขอให้ท่านสุขภาพแข็งแรงนะครับ

ยินดีต้อนรับกลับมานะครับ หายไปนานเลย


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 28 มกราคม 2566 เวลา:19:38:13 น.  

 


โดย: sasi IP: 125.24.206.121 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:13:20:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปันฝัน
Location :
สุราษฏร์ธานี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




ตัวเล็ก เป็นแม่ของอาเดียวคะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เป็นแม่ที่ไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่ แต่มีความตั้งใจ ที่จะเลี้ยงดูลูกชายคนเดียว ที่เกิดจากความรักของคนสองคน แม้ว่าหัวใจคนอีกคนจะสั้นนักก็ตาม

ลูกไม่ใช่ภาระ ลูกคือความสวยงาม เป็นสิ่งที่แสนดี ชีวิตเราในขณะนี้ ลูกคือทุกอย่าง

มาเอาใจช่วยแม่ตัวเล็กพาอาเดียวไปตลอดรอดฝั่งด้่วยนะคะ

เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวไม่ง่ายเลย ใครอย่ามาเลียนแบบนะ บอกเอาไว้ก่อน มันลำบากมากจริง ๆ โดยเฉพาะในวันที่ลูกป่วยและเราตัวคนเดียว


**ลูกโตขึ้นทุกวัน เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ทุกวัน กับโลกว้าง สู้ ๆ เค้านะูลูก

แม่ไม่หวังอะไรปมากกว่าการเห็นลูกเติบโตขึ้นมาเ็ป็นลูกที่น่ารักและเป็นคนดีของสังคม..**
แล็กกราวน์ กล่องเมนท์ กลุ่องเมนท์ กล่องเมนท์ เฟชบุ้ค Mommy's A Deaw

คลิกหาอาเดียวในเฟชบุ๊ค

หน้าอาเดียว

A DEAW

ตามไปกดไลท์ที่เพจของอาเดียวได้ครับ

เพจเอสโอเอส

SOS ANIMALS Thailand

รับปรึกษาและช่วยเหลือสัตว์เลี้ยง/a>
New Comments
Group Blog
 
 
มกราคม 2566
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
28 มกราคม 2566
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ปันฝัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.