• 2020 blossom in its own time
• ●● จากคนนั้น ถึง 'เธอคนนี้' ●●
• 2019 delicate jottings
• 2018 at a time i was sure
• 2017 to live life completely
• 2016 wrapped around petals
• 2015 a little bit bitter
• 2014 keep flowers bloom!
• 2013 cup of coffee on table
• 2012 beginning of next level

ใดเลยจะเลยล่วง   Nothing – She supposed. This was real life. And real life was difficult at best. Hadn’t she learnt that when she was a little girl? Why did she think falling in love would make it easier? Why did she think.. falling in love.. would make it any.. easier?   ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งสูบบุหรี่อย่างเลื่อนลอย ผู้ชายคนหนึ่งเดินร้องไห้ ผู้ชายคนหนึ่งขี่รถอย่างอ้างว้าง ผู้หญิงคนหนึ่งก้มตัวซ่อนน้ำตา หญิงชราคนหนึ่งเดินมองต้นไม้อย่างว่างเปล่า ชายชราคนหนึ่งนั่งหน่ายกับชีวิต หญิงชราคนหนึ่งนอนรอวันตาย และ.. หญิงสาวคนหนึ่งเสียชีวิตอย่างเดียวดาย   Hurting – It hurts when we love somebody because loving is a painful thing. That is its nature. Today, even though we are not sure that the pain will pass, it has to be said.. that our loving is hurting us.   ผู้หญิงคนหนึ่งนอนเหม่อมองเพดานห้อง ผู้ชายคนหนึ่งขว้างโทรศัพท์มือถือลงพื้น ผู้ชายคนหนึ่งตะโกนกระแทกกำปั้นกับกำแพง ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งเหงาพิงกระจกรถ หญิงชราคนหนึ่งลูบนิ้วไปมาบนกรอบรูปเก่า ชายชราคนหนึ่งปล่อยใจตามเสียงเพลง หญิงชราคนหนึ่งหลับทั้งน้ำตา และ.. ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังฆ่าตัวตาย   หนังสวย.. ทึมหม่น บทหนังเนิบช้า บอกเล่าเรื่องราวความรักของแต่ละผู้คน อย่างมี ‘ชีวิต’ ที่เลือกกระเทาะเบื้องลึกของหัวใจ อย่างเหงาเศร้า อย่างไม่รู้วันจะเลยผ่าน.. อย่างที่ไม่มีรอยยิ้มใด ๆ จากตัวหนังเลย   ความรักมีช่วงเวลา – มีช่วงผ่านของการเริ่ม หลง ยึด เลิก หรือทิ้ง มีช่วงเปลี่ยนของความสุข และความทุกข์ วนเวียนไปมาอย่างที่ไม่รู้ว่า.. เราจะ มี อยู่ และจบ ในช่วงใด   เราไม่อาจรักใครแค่วันเดียว ทั้งเราไม่อาจลืมใครได้ในนาทีเดียว     ภาษาหนังโดดเด่น งดงามด้วยการผสมผสานระหว่าง ‘ภาพ’ และ ‘เสียง’ เป็นท่วงทำนองคล้ายลำนำ ‘บทกวี’ อย่างมีจังหวะ มีความรู้สึก มีความเหงา และมีความจริง     การบอกเล่าเรื่องราวด้วยภาษาของ ‘ภาพ’ และ ‘เสียง’ ทำได้อย่างมีมิติ ด้วยชั้นเชิงการถ่ายภาพมุมกว้างแบบ landscape หรือมุมกล้องระยะใกล้ จับรายละเอียดของตัวแสดง ไม่ว่าวงหน้า ดวงตา เส้นผม หรือนิ้วมือ แล้วแทรกเสียงธรรมชาติต่าง ๆ เข้าไปกับภาพ แล้วปล่อยให้ ‘ภาพ’ และ ‘เสียง’ ร้อยเรียงคำพูดกับคนดูแทน   ฉากหนึ่ง เป็นภาพมองผ่านกระจกในบ้านออกไปข้างนอก เงียบไม่มีเสียงใด ๆ เห็นแผ่นฟ้าหม่นผืนใหญ่ มีภาพเล็ก ๆ ของหญิงสาวยืนอยู่ข้างหญิงชรา -- ที่นั่งในรถเข็นบนลานดินกว้าง   พลัน ได้ยินเสียงลมพัดแรง ตัดสลับเห็นภาพหน้าหญิงสาวที่เลื่อนลอย ตัดสลับกับหน้าหญิงชราที่เหนื่อยล้า เห็นผม และเสื้อผ้าปลิวลู่ไปข้างหลัง เสียงลมยิ่งพัดแรงขึ้น ตัดสลับเห็นภาพใบไม้กำลัง ‘ขืน’ ตัวไม่ให้หลุดขั้วไปกับแรงลม   ใดเลย.. ความรัก จะรักใครสักคน ช่างง่ายนัก แต่ ‘เลิก’ รักใครคนนั้น – ไยยากยิ่ง Better Things – กำกับ: Duane Hopkins / อังกฤษ / 2008   [คำเตือน: หนังมีภาพการใช้ยาเสพติดอย่างชัดเจน] Create Date : 24 มกราคม 2563 Last Update : 24 มกราคม 2563 6:46:18 น. 1 comments Counter : 175 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณhaiku

ใช่เลยค่ะ เจิมเห็นด้วย โดย: อุ้มสี วันที่: 24 มกราคม 2563 เวลา:8:41:09 น.

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com