|
เมื่อฉันกลับมาบ้านอีกครั้ง---->พริกแห่งชีวิต
กลับมาแล้ว เฮ้อ....เหนื่อยสุดๆ ขนาดเหนื่อยแค่ไหน ก็ยังไม่นอนหรอกนะ ต้องมาอับบล๊อคก่อน คริๆๆๆ
ถ้าสรุปโดยรวม ฉันเองก็ขัยรถไปทั้งสิ้น 1200 ไมล์ล เฮ้อ....เหนื่อยมั่กๆ
เริ่มวันแรก ก็ขับตรงจาก เวกัส ตรงไป Santa Ana ซึ่งก็ยิงตรงรวดเดียว (แวะเติมน้ำมัน 1 ครั้ง) ระหว่างทางก็เพิ่งทราบว่ า วันนี้แม่จะมี 2 ปาร์ตี้ ( โอ้โหว อะไรจะขนาดนั้น) ไปถึงก็เป็นวันเกิดของแม่ของเพื่อนแม่ (ขณะที่นั่งกินไป ก็อยากจะหลับไป คริๆๆ)
พอร่ำลากันเสร็จ ก็เดินทางตรงไปที่ San Diego (แม่จะรู้มั้ยเนี่ยว่ายังง่วงอยู่เลย) ซึ่งต้องไปให้ทันก่อนสามโมง คนขับรถก็ช่างเก่งเหลือเกินสามารถทำเวลาได้พอดิบพอดี (ขอชมตัวเองนิดนึงนะครับ) 
พอไปถึงแม่ก็ทำเซอร์ไพรส์อย่างแรง โดยการแนะนำลูกสาวเพื่อนแม่ (มารู้ทีหลังว่า แม่ผมกับแม่ของสาวน้อยนางนั้น ได้ตระเตรียมกันมาตั้งนานแล้ว)  แม่ของเราทั้งสองก็พยายามดันเต็มที่ จัดฉากให้เราคุยกัน ยิงโน่น หยอดนี่ เฮ้อ..อยากบอกแม่จริงๆเลยว่า ถ้าหัวใจคนเหมือนจิ๊กซอว์ ก็ดีสิ เจอใครที่คิดว่าเหมาะก็ใส่ลงไปเลย อยากบอกแม่อีกว่า แม่ครับ...แผลในใจผมยังไม่แห้งเลย คนที่แม่แนะนำให้ เค้าก็น่ารักนะ แต่ว่าผมยังทำไม่ได้ครับ
ดินเนอร์นั้น เราก็เลยกินข้าวกันสองคน ขณะที่ผู้ใหญ่ ไปไหนกันหมดก็ไม่รู้
ขณะที่คุยกัน ก็ได้คุยกันเรื่อง คนไทยชอบกินเผ็ด ตรงกับวันนั้นเรากิน ปลาดิบ และมีวาซาบิอยู่ ฉันก็ได้แนะนำเทคนิคเล็กๆ เวลากินวาซาบิ จะได้ไม่รู้สึกว่ามันร้อน ซึ่งฉันคิดว่า มันเป็นเทคนิคเดียวกันกับการกินอาหารร้อนหรือเผ็ดต่างๆ
แต่เจ้าหล่อนยืนยันเสียงแข็งว่ายังไงมันก็ไม่เหมือนกัน ซึ่งเจ้าหล่อนชอบวาซาบิมากกว่า เพราะมัน Hit and Run ขณะที่พริก Hit and Stay
ก็เลยมานั่งคิดต่อ ว่าจริงเนอะ ในชีวิตเรา มักเลือกความเจ็บปวดที่ Hit and Run มากกว่า Hit and Stay ไม่ว่าจะเป็นความผิดหวังในเรื่องของรัก การงาน หรือครอบครัว แต่ในชีวิตจริง ความผิดหวังส่วนใหญ่มักจะ Hit and Stay มากกว่า
ความเป็นจริง เมื่อเรากินพริกใหม่ๆ เราจะรู้สึกเผ็ดร้อน และยิ่งถ้าเราพยายามทำให้หายเผ็ดไวๆ ก็จะยิ่งรู้สึกแสบร้อนมากขึ้น แต่ความเป็นจริง ก็คือถ้าเราพยายามไม่คิดถึงมัน พยายามกินของหวาน หรืออะไรก็ตาม มันก็จะหายไปเอง ไม่มีความเผ็ดร้อนใดที่อยู่กับเราตลอดไป
เป็นกำลังใจให้คนที่โดนพริกในชีวิต ไ ม่ว่าจะเป็นจากรัก หรือการงาน อยากให้รู้ว่าไม่มีความเผ็ดใดที่จะทำร้ายเราได้ตลอดกาลครับ
ปล. ตอนหน้าจะมาเล่าต่อหลังจากเราร่ำลากลับบ้าน เพื่อไปอีก 1 ปาร์ตี้ คริๆๆๆ
ปล. รูปจะเอามาลงตอนหน้านะจ๊ะ แบบว่า แม่หนีไปเข้านอนแล้ว ไม่ได้เอากล้องออกมาจากกระเป๋าแม่อ่ะ
Create Date : 29 พฤศจิกายน 2548 |
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2548 22:22:17 น. |
|
59 comments
|
Counter : 849 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:10:07 น. |
|
|
|
โดย: เสียงซึง วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:12:40 น. |
|
|
|
โดย: นู๋โนริ วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:25:45 น. |
|
|
|
โดย: Candydolls วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:54:09 น. |
|
|
|
โดย: yokee (เนียนอ๋อง ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:13:13 น. |
|
|
|
โดย: Black Tulip วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:13:43 น. |
|
|
|
โดย: hunjang วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:44:58 น. |
|
|
|
โดย: keyzer วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:58:00 น. |
|
|
|
โดย: นู๋ส้มจุก วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:59:27 น. |
|
|
|
โดย: Qooma วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:12:45 น. |
|
|
|
โดย: ปปป IP: 61.91.130.227 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:30:15 น. |
|
|
|
โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:44:53 น. |
|
|
|
โดย: มีอมยิ้ม IP: 203.118.86.18 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:50:17 น. |
|
|
|
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:59:05 น. |
|
|
|
โดย: กุมภีน วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:00:49 น. |
|
|
|
โดย: tzippy วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:09:22 น. |
|
|
|
โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:34:29 น. |
|
|
|
โดย: ไม้ยมก&แหนมมัด IP: 86.139.121.126 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:43:50 น. |
|
|
|
โดย: rebel วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:46:18 น. |
|
|
|
โดย: Bee1st วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:41:06 น. |
|
|
|
โดย: พฤษภาคม 2510 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:11:30 น. |
|
|
|
โดย: diary_cs วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:31:23 น. |
|
|
|
โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:05:02 น. |
|
|
|
โดย: หนี่หนีหนี้ วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:22:29 น. |
|
|
|
โดย: คุณย่า วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:09:27 น. |
|
|
|
โดย: slamp_dr วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:38:09 น. |
|
|
|
โดย: mymemo (mymemo ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:45:33 น. |
|
|
|
โดย: run to me วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:16:30:49 น. |
|
|
|
โดย: nods วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:35:57 น. |
|
|
|
โดย: jan_tanoshii วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:20:09:56 น. |
|
|
|
โดย: Saeros (Saeros ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:27:28 น. |
|
|
|
โดย: -`๏'- MeIKha วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:02:08 น. |
|
|
|
โดย: mungkood วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:52:31 น. |
|
|
|
โดย: Ragazza วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:37:23 น. |
|
|
|
โดย: ตุ๊กตาไขลาน วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:0:01:11 น. |
|
|
|
โดย: Angel Tanya วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:1:04:11 น. |
|
|
|
โดย: Claire IP: 66.82.9.78 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:1:06:24 น. |
|
|
|
โดย: ปลาทอง9 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:2:00:09 น. |
|
|
|
โดย: tongdigy วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:2:24:02 น. |
|
|
|
โดย: may (Sunsweet May ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:7:14:56 น. |
|
|
|
โดย: โสมรัศมี วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:00:05 น. |
|
|
|
โดย: tiny IP: 68.68.29.123 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:8:19:59 น. |
|
|
|
โดย: Roliga วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:4:44:25 น. |
|
|
|
|
|
|
"ชอบเขียน หาคนรู้ใจมาชอบอ่านอยู่ บางทีก็เขียนแล้วไม่ค่อยจะตรงกับ ความคิดเห็นชาวบ้านเค้า แต่มันก็เป็นความคิดเห็นของเราเนอะ
ถ้าบางบทความที่เขียนไป สามารถเป็นกำลังใจให้ใครบางคน ก็ขอมอบคุณค่าที่ดีเหล่านั้น ให้กับผู้ที่โอบอุ้มเรามา และดูแลเรายามเจ็บช้ำ เพราะถ้าไม่มีคนคนนั้น ก็คงไม่มีโอกาสมานั่งเขียน อะไรที่มันไร้สาระแบบนี้
ถ้าข้อความใด ทำให้ใคร ขัดข้องหมองใจ ฉันก็ ขออภัย และกราบงามๆ ด้วยน้ำชาสามจอกตรงนี้นะ
บุญรักษา"
|
|
|
|
|
|
|
ชอบมาก จนมีแต่คนหาว่าติดพริกเหมือนติดยาเลยอ่ะ
ที่บ้านปลูกเองค่ะ ตอนนี้กำลังเขียวๆ เพราะมันเพิ่งจะเข้าหน้าร้อน
ว่าแต่สาวคนนั้น นี่แม่จับหมั้นหรือเปล่าค่ะ ก๊ากกกกกก