|
V ผู้กวาดล้าง
เหตุการณ์เริ่มบานปลาย การปะทะเริ่มเกิดขึ้น พวกเราส่วนใหญ่เป็นพี่น้องของเหล่าคนยากไร้ เว้นเสียแต่ผู้บังคับบัญชาที่อยู่ชั้นบนขึ้นไปที่มาจากชนชั้นคนมั่งมี พวกเราถูกกดดันให้มาจัดการกับกลุ่มผู้ก่อการปฏิวัติด้วยจิตใจลุ่มๆดอนๆ หนึ่งคือหน้าที่ อีกหนึ่งคือพี่น้อง แล้วพวกข้าควรเลือกทางใด
เมื่อเกิดการปะทะขึ้น ก็เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องทำตามคำสั่งของนาย เพราะนี้คือผลประโยชน์ส่วนรวมของสังคม พวกนี้ต้องถูกจัดการไป เมื่อพวกเขากรีดร้องด้วยความทรมาน ยิ่งกระตุ้นให้อีกใจที่คำนึงถึงพี่น้องเติบโตขึ้น ข้าละทิ้งความพยายามทำตามหน้าที่แล้ว แต่เหลือมมองไปที่สหายของข้าที่ยังใช้อาวุธทำร้ายผองพี่น้องอยู่ ข้าเห็นเช่นนั้นจึงรีบไปห้ามปรามเขา แต่แล้วเขากลับตวาดว่ากำลังขัดคำสั่งนายเจ้ามีโทษ แล้วเขาก็นำอาวุธมาเล็งที่จุดตายของข้าพลางกล่าวต่อไปว่า ถ้าเจ้าไม่ทำหน้าที่ต่อ ข้าจะจัดการเจ้าเองด้วยข้อหาก่อการกบฏ!
Create Date : 25 พฤษภาคม 2553 |
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 1:26:55 น. |
|
0 comments
|
Counter : 447 Pageviews. |
 |
|
|
| |
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
กาลเวลาร่องลอยคอยร่วงโรย น้ำค้างโปรยปรอยทั่วทุกหัวระแหง ดังความสุขทุกข์มิหลงจงสำแดง จำต้องแปลงเปลี่ยนเรื่องเพราะเตือนความ
วันเวลาอยู่คู่ความทรงจำ ไม่ว่าทุกข์หรือสุขเพียงใด วันเวลาเหล่านั้นจะค่อยเข้ามาสู่ความทรงจำของเราเอง
|
|
|
|
|
|
|
|