|
VII ผู้เท่าเทียม และผู้ถูกเท่าเทียม
พวกเรามีชีวิตที่ดีขึ้น ไม่ลำบากเพียงอย่างเดียวเหมือนเมื่อก่อน หลังการปฏิวัติแล้ว พวกเรามีโอกาสที่จะเข้าถึงทรัพยากรมากขึ้น ทั้งด้านการดำรงชีวิตและการศึกษา เราไม่รู้สึกน้อยหน้าใครอีกแล้ว เหล่านักปฏิวัติวางระบบเอาไว้ได้เป็นอย่างดี แต่สังคมก็ไม่สงบสุขนักจากกลุ่มอำนาจเก่า ทำไมพวกเขาไม่รู้จัดยอมรับความพ่ายแพ้แล้วมาอยู่ร่วมกันอย่างสงบเสียที การที่พวกเราทุกคนเท่าเทียมกันนั้น เป็นสิ่งที่สมควรแล้วไม่ใช่เหรอ หรือว่าพวกเขาต้องการเห็นคนบางกลุ่มสบาย และคนอีกกลุ่มต้องทุกข์ทรมาน
พวกเรามีชีวิตที่ต่างไปจากเดิม สิ่งที่เรามีไม่ได้เป็นเอกลักษณ์อีกต่อไป แล้วสิ่งที่พวกเราเพียรพยายามไป จะให้ได้เท่าเทียมกับผู้อื่นหรอกหรือ แล้วพวกเราจะทำสิ่งต่างๆไปเพื่ออะไรกัน ในเมื่อแต่ละคนทำอะไรก็ได้เท่าๆกัน มันคือตลกร้ายที่ทำให้เราไร้ซึ่งแรงดลใจในชีวิต ทั้งๆที่ข้ามีความพยายามมากก็ต้องได้มากไม่ใช่เหรอ สังคมเดี๋ยวนี้เป็นอะไรไปแล้ว คนดีไม่ได้ดี แต่คนชั่วกลับครองเมือง
Create Date : 25 พฤษภาคม 2553 | | |
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 13:19:33 น. |
Counter : 770 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
VI ผู้ครองอำนาจใหม่
แน่นอนว่าชัยชนะต้องตกเป็นของพวกเรา กลุ่มผู้ปฏิวัติ แม้ว่าต้องสูญเสียผู้คนไปเป็นจำนวนมาก แต่ผู้ครองอำนาจคนเก่าก็ถูกขับไล่ออกไปในที่สุด เนื่องจากเหล่าผู้กวาดล้างต่างยอมจำนน เพราะไม่ต้องการให้พี่น้องเสียเลือดเนื้อไปมากกว่านี้ ถึงเวลาแล้วที่ศักราชย์ใหม่แห่งเสรีภาพที่แท้จริงของเรา
แต่กลุ่มผู้มั่งมีเก่าดูจะไม่พอใจนักที่พวกเรากุมอำนาจเอาไว้ได้ พวกเขายังต่อต้านพวกเราอยู่แต่ก็ทำได้อย่างดีก็แค่ การปฏิวัติที่ไร้พลัง และการก่นด่า ถึงอย่างไรก็ตามข้าก็เข้าใจดีว่าพวกเจ้าจะลำบากใจเพียงใด ที่ความพยายามทั้งมวลถูกสั่นคลอนไป แต่พวกเราก็ต้องก้าวต่อไป ให้โอกาสแก่ผู้ยากไร้ในความเท่าเทียมกันกับพวกเจ้า ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยมีมาก่อน ทั้งสิทธิและเสรีภาพในการเข้าถึงทรัพยากร
Create Date : 25 พฤษภาคม 2553 | | |
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 1:28:29 น. |
Counter : 471 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
V ผู้กวาดล้าง
เหตุการณ์เริ่มบานปลาย การปะทะเริ่มเกิดขึ้น พวกเราส่วนใหญ่เป็นพี่น้องของเหล่าคนยากไร้ เว้นเสียแต่ผู้บังคับบัญชาที่อยู่ชั้นบนขึ้นไปที่มาจากชนชั้นคนมั่งมี พวกเราถูกกดดันให้มาจัดการกับกลุ่มผู้ก่อการปฏิวัติด้วยจิตใจลุ่มๆดอนๆ หนึ่งคือหน้าที่ อีกหนึ่งคือพี่น้อง แล้วพวกข้าควรเลือกทางใด
เมื่อเกิดการปะทะขึ้น ก็เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องทำตามคำสั่งของนาย เพราะนี้คือผลประโยชน์ส่วนรวมของสังคม พวกนี้ต้องถูกจัดการไป เมื่อพวกเขากรีดร้องด้วยความทรมาน ยิ่งกระตุ้นให้อีกใจที่คำนึงถึงพี่น้องเติบโตขึ้น ข้าละทิ้งความพยายามทำตามหน้าที่แล้ว แต่เหลือมมองไปที่สหายของข้าที่ยังใช้อาวุธทำร้ายผองพี่น้องอยู่ ข้าเห็นเช่นนั้นจึงรีบไปห้ามปรามเขา แต่แล้วเขากลับตวาดว่ากำลังขัดคำสั่งนายเจ้ามีโทษ แล้วเขาก็นำอาวุธมาเล็งที่จุดตายของข้าพลางกล่าวต่อไปว่า ถ้าเจ้าไม่ทำหน้าที่ต่อ ข้าจะจัดการเจ้าเองด้วยข้อหาก่อการกบฏ!
Create Date : 25 พฤษภาคม 2553 | | |
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 1:26:55 น. |
Counter : 439 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
IV ผู้มั่งมี
ข่าวการปฏิวัติลุกลามอย่างแพร่หลาย ทำไมกันพวกนี้จึงไม่รู้จักพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีเสียบ้าง การมีฐานะของพวกข้าก็มาจากน้ำพักน้ำแรงทั้งหมด ข้าไม่ได้งอมืองอเท้ารอคอยโชคชะตาเหมือนพวกผู้ยากไร้ ที่หวังลมๆแล้งๆว่าจะมีใครบางคนดึงพวกเขา ออกมาจากหลุมแห่งความทุกที่พวกเขาขุดลงไปเอง พวกข้าไม่ได้ตั้งใจดูถูกพวกเจ้าเลย แต่ข้าสมเพชคนที่ดูถูกตัวเอง แล้วนำพาชีวิตเข้าสู่วงจรผิดๆ ซึ่งมันก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอที่พวกเจ้าจะต้องรับสิ่งที่เจ้าทำลงไป แล้วเจ้าจะมาเรียกร้องหาอะไรกัน
แล้วพวกนักปฏิวัติ พวกนี้จะเรียกร้องเพื่ออะไรกันแน่ ที่เจ้ามีอยู่มันไม่พอสำหรับเจ้าหรืออย่างไร เสรีภาพอะไรกัน ที่เรามีมันก็เสรีภาพไม่ใช่เหรอ เรามีอิสระที่จะทำอะไรต่างๆนานา แต่ก็ต้องอยู่ในสิทธิและหน้าที่ของเรา โดยพวกเจ้าจะต้องไม่ระรานใคร แล้วเจ้าคิดว่าจะสู้เพื่ออะไร จะก่อความวุ่นวายให้พวกเราหรือไร พวกเราไม่ยอมอยู่แล้ว เพราะเราเชื่อมั่นว่าเราอยู่ภายใต้การปกครองที่ดี และผู้ครองอำนาจก็พร้อมที่จะมอบความสงบสุขให้กับพวกเรา ชีวิตของคนเราไม่ต้องการอะไรมาก คือทำในสิ่งที่ตนชอบ โดยไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร แค่นี้ข้าก็มองว่ามันคืออิสระแล้ว ส่วนคนที่เป็นผู้ยากไร้ พวกเขาเลือกที่จะไปทางนั้นเอง พวกข้าก็ไม่รู้ว่าจะช่วยอะไรได้ เพราะพวกเขาน่ากลัวจนเกินไป
ดังนั้นถ้าพวกแกเหล่านักปฏิวัติ และผู้ยากไร้ จะมาปลุกระดมให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว พวกเราก็ยินดีที่จะสนับสนุนให้ผู้มีอำนาจจัดการพวกแกอย่างเด็ดขาด
Create Date : 25 พฤษภาคม 2553 | | |
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 1:51:15 น. |
Counter : 459 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
III ผู้ยากไร้
เหตุใดสิ่งที่ข้ามีจึงไม่เหมือนผู้อื่น ข้าต้องใช้ชีวิตอย่างไร้ความหมาย นอกเสียจากความสุขเล็กๆน้อยๆที่ได้จากการสวนเสเฮฮา กินเหล้าเมายาไปวันๆ เพื่อบรรเทาความเครียดที่ประดังเข้ามาในชีวิต แน่นอนว่าข้าติดสุรา ยิ่งทำให้พวกคนที่อยู่ชั้นบนรังเกียจพวกเรามากขึ้น บ้างก็ว่าพวกใช้แรงงาน บ้างก็ว่าพวกติดสุรา กลัวว่าข้าจะไปปล้นจี้ใคร ก็ใช่น่ะซิพวกข้ามันคนเลว พวกข้านี้แหละที่ต้องทำงานรับใช้พวกเจ้า คนที่มีฐานะทั้งการเงินและการศึกษา ชีวิตข้ามันลำบากยิ่งนัก แต่ข้าก็ตั้งความหวังไว้ว่าลูกๆของข้าจะตั้งหน้าตั้งตาเรียนหนังสือ ให้เป็นเจ้าคนนายคนกับเขาบ้าง แต่มันก็ไม่เอาไหน ทำตัวสำมะเลเทเมาเหมือนข้า ทำไมกันหรือว่าเจ้าอยากจะลำบากเป็นลูกจ้างเหมือนพวกข้า ไม่อยากได้ดีเหมือนอย่างคนอื่นเขาหรืออย่างไร
แต่แล้วห้วงเวลาหนึ่งก็เข้ามาถึง มีนักปฏิวัติมาป่าวประกาศว่าจะทำเพื่อชีวิตที่ดีขึ้นของพวกเรา ข้ายินดีเป็นอย่างมากที่จะมีการเปลี่ยนแปลงชีวิตที่ข้าไม่ต้องการได้ ด้วยการขับไล่ผู้มีอำนาจออกไปแล้ววางระบบใหม่ ระบบที่ทุกคนจะได้อยู่กันอย่างเท่าเทียมกัน ข้าได้ยินเช่นนั้นก็ไม่รอช้า รีบไปบอกมิตรสหายให้เข้ามาร่วมการชุมนุม ด้วยความตั้งใจว่าจะมีชีวิตใหม่ที่มีคุณค่าในอนาคต
Create Date : 25 พฤษภาคม 2553 | | |
Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 1:06:58 น. |
Counter : 469 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
กาลเวลาร่องลอยคอยร่วงโรย น้ำค้างโปรยปรอยทั่วทุกหัวระแหง ดังความสุขทุกข์มิหลงจงสำแดง จำต้องแปลงเปลี่ยนเรื่องเพราะเตือนความ
วันเวลาอยู่คู่ความทรงจำ ไม่ว่าทุกข์หรือสุขเพียงใด วันเวลาเหล่านั้นจะค่อยเข้ามาสู่ความทรงจำของเราเอง
|
|
|
|
|
|
|
|