คำสารภาพจากคนเขียน blog.........
สวัสดีเพื่อนๆทุกคน....วันนี้ 22 มกราคม 2552 เวลา 20.00 น. ดิฉันเข้ามาเปิดblog...เป็นครั้งแรกตั้งแต่ทิ้งไปเมื่อเดือนมิถุนายน 2552 โดยมีเหตุผลบางประการ... สิ่งแรกที่ฉันเห็นคือเพื่อนๆยังแวะมาเยี่ยมฉันไม่ขาดสายทั้งๆที่ฉันหลบหลี้หนีหน้าไปจากนานเกือบ 6 เดือน หรือครึ่งปี... นี้ไม่ใช่การแต่งเรื่อง...หรือเขียนเรื่อง... น้ำตา....แห่งความปิติไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ทำไมหรือ...ฉันรู้สึกเศร้าเหลือเกิน ทุกถ้อยคำทุกวลีแสดงถึงความเป็นห่วง รู้ไหม..ในโลกของblog.....นี้เราไม่เคยรู้จักตัวตนที่แท้จริงของกันและกันเลย...แต่การทิ้งไป 6 เดือนบอกอะไรฉันมากมาย ความรู้สึกของนักเขียนอย่างฉันตอนนี้บอกไม่ถูก...เขียนไม่ออกเอาดื้อๆ มีใครเคยเป็นเหมือนฉันบ้างละ.....
ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วง ขอบคุณมากมายค่ะ.... เคยไหมที่บางครั้งเราไม่กล้าหันกลับมาดูอดีต...หันกลับมามองความสุข ในช่วงเวลาหนึ่ง..เพราะบางสิ่งบางอย่างเมื่อเราหันกลับไปมองมัน... ทำให้เราคิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างในช่วงที่เรามีความสุข..หรือแม้แต่ความทุกข์ เราจึงพยายามจะลืมมัน...เป็นเพราะใจเราอ่อนแอใช่ไหม....แต่รู้ไหมยิ่งหนีก็ยิ่งเจ็บเจ็บอย่างบอกไม่ถูก...
ฉันจะกลับมากลับมาแบบคนที่แข็มแข็งอีกครั้ง... ขอกำลังใจให้ฉันเริ่มต้นใหม่จะได้ไหม...
มุกสีทอง
Create Date : 22 มกราคม 2552 |
|
33 comments |
Last Update : 22 มกราคม 2552 20:11:03 น. |
Counter : 3717 Pageviews. |
|
|
|
หนูเพิ่งเข้ามาเล่นบล็อก อ่านเจอแบบนี้แล้ว
ซึ้งใจจังค่ะ
งั้นหนูขอเป็น กำลังใจให้ด้วยคนนะคะ