|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
"คาเวียร์" ในค่ำคืนอันประทับใจ
คนที่เคยอ่านบล็อกพลคงยังจำป้า "โดนเนลล์" เพื่อนบ้านชาวนิวซีแลนด์ของพลกันได้ ป้าโดนนี้ฝีไม้ลายมือในการทำอาหารของเธอนั้น เรียกได้ว่าเป็นหนึ่งไม่รองใครเลยเชียวละ
ล่าสุดเมื่อสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมาพลได้มีโอกาสไปดินเนอร์บ้านป้าโดนมาอีกแล้ว อาหารคราวนี้เรียกว่าทำเอาพลตื่นเต้นตั้งแต่ยังไม่ได้กิน เพราะแค่ชื่อแค่นั้น ก็ทำเอาพลตาโต ว่ากรูจะมีโอกาสได้กิน ไข่ปลาคาเวียร์ (Caviar) กับเค้ากันแล้วโว้ย
อานิสงส์คราวนี้ก็สืบเนื่องมาจากเพื่อนชาวสวิสเซอร์แลนด์ที่มาเยี่ยมพลและคุณคำรณ (ปีเตอร์) เธอใจดีซื้อหม้อสลัดมาฝากป้าโดนจากสวิส ตั้งแต่เมื่อครั้งที่แล้ว ที่พลเคยทำบล็อกพาเพื่อนเที่ยวปักกิ่งโน่นแหละ ป้าโดนแกเลยอยากตอบแทนน้ำใจ โดยการเลี้ยงข้าวสักมื้อ แต่คราวที่แล้วไม่สบโอกาสเหมาะ คราวนี้ได้โอกาส ว่างตรงกันทั้งแขก และ เจ้าของบ้าน เธอเลยจัดแจงนัดแนะวันมาเรียบร้อย ว่าวันศุกร์นะจ๊ะ
ก่อนจะเริ่มรายการอาหาร ทั้งกินเล่นและกินจริง มาดูรายนามผู้บริจาคหม้อสลัดกันก่อน นั่นก็คือ Mr.Peter Maurer ผู้ที่ป้าโดนนิยามว่า เข้ามาเปลี่ยนชีวิตเธอด้วยหม้อสลัด เธอว่า คิดดูสิว่าเราอยู่กันใน Hutong ชุมชนชาวจีน แต่เรามีหม้อสลัดสั่งตรงมาจากสวิสเซอร์แลนด์ เธอก็ว่าของเธอไปเรื่อยเปื่อย ตามประสาคนมีอันจะกินและมีอันจะคุย
แล้วก็ตามมาด้วยเชฟใหญ่ประจำค่ำคืนนั้น ป้าโดนเนลล์
ตามมาด้วยรูปคู่ระหว่างคนหิ้วหม้อมาฝาก กับคนรับหม้อกันสักนิด
ตามมาติด ๆ ด้วยแขกผู้มีอันจะกิน (ของฟรี )
บรรยากาศค่ำคืนนั้น แหม มันช่างแสนจะเป็นกันเอง ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส
การจัดโต๊ะของป้าโดนก็น่ารักกระจุ๋มกระจิ๋มเหมือนเดิม
คืนนั้นออเดิร์ฟเริ่มด้วย Foie Gras (ตับห่าน ตับเป็ดนะแหละ ) แต่รายการนี้พลว่าเคยเขียนไว้ทีแล้วนะ ว่าไม่ค่อยโปรดเท่าไร เลยไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูกันเลย เค้ากินกันไปก็อู้ อ้า อร่อย แต่พลว่ามันไม่อร่อยอะ โลว์เทสต์จริง ๆ
และแล้วก็มาถึงนางเอกของงานนี้ อันไข่ปลาคาเวียร์เนี่ย ไม่เค๊ย ไม่เคยนึกไม่เคยฝันมาก่อนเลยนะว่าจะมีโอกาสได้กิน เพราะเท่าที่รู้เนี่ย ราคามันแพงมากกกกกก แถมค่ำวันนั้นคุณคำรณเธอยังบอกเลยว่า จะให้ฉันซื้อให้เธอกินเองนะ ฉันไม่ซื้อหรอกเพราะมันแพงมาก (รูปสุดท้ายด้านบนนะ เห็นกระปุกเล็ก ๆ สีดำนั่นไหม นั่นแหละ คาเวียร์ เห็นกระปุกเล็ก ๆ อย่างนั้นแต่ราคาไม่เล็กด้วยเลยนะ ตกประมาณ 200-300 ยูโรเลยนะนั่น) คืนนั้นเลยเปรี้ยวปากอยากลองกินมาก คืออยากจะรู้ว่าทำไม เพราะอะไรมันถึงได้แพงนักแพงหนา อร่อยสักแค่ไหนกันเชียว กินแล้วจะชอบไหม หรือจะไม่ชอบเหมือน Foie Gras ถ้าไม่ชอบอีกก็คงสรุปได้ว่าอันตัวเรานั้น โลว์เทสต์สะเหลือเกิน หนอยแน่ ของแพง ๆ ไม่ชอบ ดันไปชอบ ส้มตำปูปลาร้าสะงั้น
แต่ก็เคยได้ยินมาเหมือนกันนะ ว่าบางคนกินแล้ว บอกว่าไม่เห็นจะอร่อยตรงไหนเลย เค็ม ๆ งั้น ๆ แหละ แถมไม่เข้าใจว่าทำไมมันแพงนักแพงหนา มา ๆ เดี๋ยวรู้กันว่าพลจะชอบหรือไม่ชอบ
แล้วก็ถึงเวลาที่ป้าโดนนำคาเวียร์มาเสริฟ โดยเธอนำคาเวียร์บรรจุลงในเปลือกไข่ผ่าค่อนลูก ส่วนใข่เธอนำไปปรุงอะไรยังไงไม่รู้ แต่เสริฟมาพร้อมกับคาเวียร์ เสริฟมาพร้อมขนมปัง น่ารักกระจุ๋มกระจิ๋มเชียวละ
ตอนที่เค้าเอามาเสริฟก็มัวแต่ถ่ายรูป คนอื่นเค้ากินนำหน้าไปหมดแล้ว ได้ยินแต่เสียงคุณคำรณว่าอร่อยจัง ๆ พอถ่ายรูปเสร็จ ก็เลยเริ่มกินกะเค้าบ้าง พอได้กินคำแรกกะขนมปัง มันจะบอกว่ายังไงดีอะ อร่อยไหม ก็อร่อยนะ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นอาหารที่อร่อยพิเศษมากมายอะไร ให้เลือกสองอย่างระหว่างคาเวียร์ กับ ส้มตำปูปลาร้า ก็ขอกินตำปูปลาร้าดีกว่า แต่ก็อร่อยอยู่นะ ชอบเลยละ ใช้ได้ ๆ กินแล้วก็อ๋อ คาเวียร์มันเป็นงี้เองหรอ ก็ไม่เห็นเค็มเหมือนที่เคยได้ยินนะ แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมมันถึงแพงนัก
สรุปว่าคืนนั้น ทุกคนกินกันชนิดที่เรียกว่า ไม่มีหก ไม่มีเหลือเลยนะ ด้วยความที่แพงมาก มีเหลือเม็ดสองเม็ดติดขอบจานขอบกระปุกอยู่ ต้องพยายามหาทางกินให้ได้อะ ถ้าได้กินอีกก็คงจะดีเหมือนกัน อร่อยใช้ได้ อันนี้คุณคำรณเธอได้ยินแล้วปาดเหงื่อเลยนะนั่น เธอว่า ฉันนึกว่าเธอจะไม่ชอบเหมือน Foie Gras
ของกินยังมีอีกอย่าง เป็นเมนคอร์ส เนื้อแกะอบ พร้อมด้วยพืชผักมากมาย ทั้ง มันฝรั่ง มันหวาน ฟักทอง แครอท หัวหอม กินกับน้ำเกรวี่ อร่อยเหมือนกัน (เรื่องเนื้อแกะนี่ เจอเจ้าของแดนแกะมาเอง เลยได้คุยกันว่าทำไมบางทีกินเนื้อแกะแล้วเหม็น บางทีกินแล้วไม่เหม็น ป้าโดนเลยอธิบายให้ฟังว่า เนื้อแกะที่มีกลิ่นเหม็นสาบนะ เป็นแกะแก่ เค้าเรียกว่า Mutton ส่วนเนื้อแกะที่ไม่มีกลิ่นเหม็นสาบนะ เป็นเนื้อแกะเด็ก เรียกว่า Lamb) แต่พวกเนื้ออบเนี่ย บอกตรง ๆ ว่าไม่ถูกปากพลเท่าไร กินได้แค่นิดหน่อย
ปิดท้ายดินเนอร์คืนนั้นด้วยเค้กช็อกโกแลตฝีมือคุณคำรณ เรียกได้ว่าคืนนั้นทุกคน ทั้งกิน ทั้งดื่ม ทั้งคุย กันตลอดคืน กลับบ้านกันดึกเลยละ เรียกได้ว่าเป็นค่ำคืนอีกค่ำคืนนึงที่สุดแสนประทับใจมาก นึก ๆ แล้วอยากให้มีค่ำคืนแบบนั้นอีกจังเลย
Create Date : 16 พฤศจิกายน 2552 |
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2552 5:49:45 น. |
|
32 comments
|
Counter : 1237 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Mega-Batt วันที่: 17 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:48:02 น. |
|
|
|
โดย: น้องมด IP: 209.107.217.16 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:59:55 น. |
|
|
|
โดย: ย่าชอบเล่า วันที่: 17 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:04:36 น. |
|
|
|
โดย: สาวอิตาลี วันที่: 17 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:27:18 น. |
|
|
|
โดย: SwissPe IP: 80.219.58.157 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:42:46 น. |
|
|
|
โดย: anchesa วันที่: 18 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:05:27 น. |
|
|
|
โดย: ป้าโซ วันที่: 18 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:53:28 น. |
|
|
|
โดย: Mega-Batt วันที่: 19 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:55:24 น. |
|
|
|
โดย: good-life kearaly IP: 85.167.239.202 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:40:05 น. |
|
|
|
โดย: Bananarumba วันที่: 20 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:49:50 น. |
|
|
|
โดย: ย่าชอบเล่า วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:59:12 น. |
|
|
|
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:13:24 น. |
|
|
|
โดย: แม่ปุ้มปุ้ย วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:41:58 น. |
|
|
|
โดย: แม่ปุ้มปุ้ย วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:09:53 น. |
|
|
|
โดย: ย่าชอบเล่า วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:11:23 น. |
|
|
|
โดย: Bananarumba วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:44:11 น. |
|
|
|
โดย: 309 IP: 221.222.234.133 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:13:20 น. |
|
|
|
|
|
|
|