-- 5 พ.ย. 52 --ทนไม่ไหว.. ทนรอจนอ่านจบแล้วค่อยเอามาลง blog ไม่ไหวจริง ๆ ตั้งแต่อ่านมังงะมา จำได้ว่ายังไม่เคยเลยสักครั้งที่รู้สึกแบบว่า... ห ม่ า ย อ ย า ก จ่ า เ ลื อ ก ค ร า ย . . อ ย า ก เ ก็ บ เ ธ อ อ า ว ว้ า ย . . ท้ า ง ส อ ง ค น . น . . คือไม่รู้จะเชียร์ใครดี เคียว หรือ เคียวชิโร่ .. เอิ๊ก.ก.. (คุณสามีแอบค้อนเล็กน้อย)
Samurai Deeper KYO จริง ๆ มันจบไปนานแล้วตั้งแต่ปี 2549 แต่ตอนนั้นไม่อยากอ่านนี่นา ถึงได้อ่านตอนนั้นก็อาจจะไม่รู้สึกสนุกเท่าตอนนี้ก็ได้..
ของบางอย่างจะมีค่า ก็ต้องมาให้ถูกที่ ถูกเวลาด้วย..
เนื้อเรื่องหลัก ๆ (หลังจากอ่านไปได้แค่ 10 เล่ม) ก็คิดว่าน่าจะ็เป็นเรื่องของการตามหาร่างที่แท้จริงของ
เคียว นัยน์ตายักษ์ (จริง ๆ น่าจะเรียกว่า
เคียว นัยน์ตาปิศาจ มากกว่านะ..sound มันฟังดูดีกว่าอ่ะ และอีกอย่างภาษาอังกฤษเขาก็แปลออกมาว่า KYO Demon's Eyes) พร้อมไปกับการขัดขวางของผู้เสียผลประโยชน์และผู้ที่อยากเอาชนะเคียว ... Plot เนื้อ ๆ หลัก ๆ มีแค่นี้ แต่ sub plot เนี่ยสิ.. จุดประสงค์ของเคียวชิโร่ที่ผนึกร่างที่แท้จริงของเคียวเอาไว้ ปมปริศนาเกี่ยวกับตระกูลมิบุ การมีอยู่ของตระกูลมิบุ โรคแห่งความตาย ตัวตนที่แท้จริงของจักรพรรดิแดงรุ่นก่อน (ทำไมต้องมีคำว่า "รุ่นก่อน" พ่วงท้าย..สงสัยจริง ๆ)
เหมือนคณะเดินทางแสวงบุญยังไงอย่างงั้น ตอนแรกก็มีกันสองคน แล้วก็เพิ่มอีตาเบนิทาโร่ ยัยโอะคุนิ คุณชายเจ้าสำราญยูคิมุระ (แถมพ่วงอีก 10 ผู้กล้าซานาดะที่ตามมาแบบแอบ ๆ) เดินทางกันทีไปกันเป็นขบวน แล้วไอ้ที่อยู่ในขบวนเดียวกันเนี่ยก็ใช่ว่าจะจริงใจนะ ..แต่ที่ช่วยเนี่ย ก็เพื่อตัดคู่แข่ง หวังว่าตัวเองจะเป็นคนที่ฆ่า เคียว นัยน์ตายักษ์ ซะเอง ... อ่านไปก็ฮาดี เอาเป็นว่า อ่านเอาสนุกสนาน พร้อมไปกับชื่นชมความหล่อ - เท่ - เก่ง ของเคียว นัยน์ตายักษ์ และ เคียวชิโร่ ก็แล้วกัน
....
...
..
.
-- 8 พ.ย. 52 --ตอนนี้อ่านมาถึงเล่ม 20 แล้ว อยากบอกว่าเล่ม 1-10 น่ะ แค่สนุกแบบเด็ก ๆ ตั้งแต่เล่ม 11 เป็นต้นมา มีเจ้าขี้โม้บงเท็นมารุโผล่มา ไปหามุรามาสะ อาจารย์ของเคียว แล้วเจอแก๊งค์ห้าดารา แห่งตระกูลมิบุ มาขวางทาง เท่านั้นแหละ ความมันส์เพิ่มเป็นเท่าตัว... ตัวละครแต่ละตัวจะต้องมีปูมหลังเกี่ยวพันกัน อ.คามิโจ แกเก่งนะ ค่อยหยอดปริศนาทิ้งไว้ตรงนั้นนิด ตรงนี้หน่อย ทำให้คนอ่านอยากรู้และคอยลุ้นไปด้วย อ่านมาถึงตอนนี้ก็เลยสงสัยล่ะว่า ยูยะ เกี่ยวอะไรกับตระกูลมิบุ
....
...
..
.
-- 9 พ.ย. 52 --โอว..แย่ทีเดียว speed ตกลงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อวานอ่านไปได้แค่ 4 เล่มกว่า ๆ เอง ไม่ใช่ว่าเรื่องน่าเบื่อหรอกนะ แต่เป็นเพราะว่า "ปวดตา" มาก ๆ ตัวหนังสือเยอะมาก แล้วพอใส่ในบอลลูนไม่พอก็อัดซะตัวเล็กจิ๋ว จนทำให้คิดไปว่า... ทำไม VBK ไม่ทำเป็น Big Book ซะเลย(ฟระ) ตัวหนังสือจะได้ใหญ่ขึ้น.. หรือไม่ก็... ตอนวางขายน่าจะแถมแว่นขยายมาให้ด้วยท่าจะดี.. อ่านไป บ่น ๆ ๆ ไป จนคุณสามีหันมาบอกว่า เขาทำไว้ให้เด็ก ๆ อ่าน ไม่ใช่ให้ สว. (สูงวัย) อย่างเธออ่าน... ฮือ ๆ
อ่าน ๆ ไปก็มีอึ้ง ๆ ไปบ้าง แบบว่า ..คิดได้ไงเนี่ย?? หรือไม่ก็ ..อืมม ช่างคิดจริง ๆ .... ความสัมพันธ์ของตัวละครเริ่มอีรุงตุงนังกันมากกว่าเดิม แล้วก็แทรกมุกฮา ๆ ไว้มากกว่าเดิม แถม เคียว นัยน์ตายักษ์ ก็พูดมากกว่าเดิมอีกด้วย ว่าแต่ เมื่อไหร่จะเจอ "เคียวชิโร่" ซะทีนะ คิดถึงจัง
....
...
..
.
-- 10 พ.ย. 52 --ในที่สุดก็มาค้างเติ่งเอาที่เล่ม 37 ..ว่าแล้วเชียวว่าเล่มท้าย ๆ คงอ่านได้ไม่เร็ว เพราะปริศนาทั้งหลายจะได้รู้กันก็แถว ๆ นี้แหละ อ่านเล่ม 37 อยู่ครึ่งเล่มแรกมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ... ก็เล่นตีหน้าเศร้าเล่าความหลังกัน ..โฮ ๆ ๆ สงสารเคียวชิโร่
....
...
..
.
-- 11 พ.ย. 52 --จบซะที ..ตี 1 อย่างที่คาดไว้ ให้คะแนน สี่ดาวครึ่ง ... จริง ๆ ก็อยากจะให้ 5 ดาวนะ แต่มันติดอยู่นิดนึง..อิอิ แต่ก็ถือได้ว่าเป็นมังงะที่สนุกเลยล่ะ ทั้งความมันส์ ทั้งความฮา ความไหลลื่นของเนื้อเรื่อง ที่ชอบใจมาก ๆ คือ ลายเส้นที่คงเส้นคงวา "แทบจะ" ไม่ผิดเพี้ยนตลอดทั้งเรื่อง เมื่อลองไปเทียบกับมังงะเรื่องยาวเรื่องอื่น ๆ ถ้าตอนแรกวาดดี ท้าย ๆ จะรู้สึกว่าเพี้ยน ๆ ไป หรือถ้าตอนแรก ๆ วาดไม่ดี หลัง ๆ ก็จะวาดดีขึ้น
-- ที่ติดอยู่นิดนึงก็ตรงที่...
1) มุรามาสะ เป็นอาจารย์ของเคียวชิโร่ - แต่มุรามาสะพาเคียวหนีออกจากมิบุตั้งแต่เคียวยังเล็ก ๆ นี่นา อีกอย่าง จักรพรรดิแดงรุ่นก่อนก็บอกเองว่า สร้างเคียวชิโร่เพื่อแทนที่ "ลูกยักษ์" ที่ก้าวออกนอกเส้นทางและหันคมดาบใส่ตนเอง ก็เลยงง ๆ ว่า แล้วสองคนนี้ไปเป็นศิษย์-อาจารย์กันตอนไหน
2) อันนี้เห็นชัดมาก - ตอนที่ชินเมไปเอาดาบมุรามาสะ หมาป่าสวรรค์ แล้วฆ่าพี่สาวของมาฮิโระนั้น ตอนนั้นเคียวก็น่าจะอยู่ในร่างของตัวเองสิ ไหงวาดเป็นเคียวชิโร่ล่ะ..
3) ส่วนอื่น ๆ ก็เป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็คิดเอาไว้อยู่แล้วว่า ไม่ว่าจะเป็นมังงะเรื่องไหน ๆ คนเขียนก็ต้องคิด Plot เรื่องทั้งหมดไว้แล้ว ส่วน Sub Plot ค่อยมาต่อเติมเอา (ในกรณีที่เรื่องฮิตและคิดว่าไม่โดนตัดจบง่าย ๆ ฮ่า ๆ ๆ)
ปล. อีแตะคีบเนี่ย..มีต้นกำเนิดมาจากเหล่าซามูไรนี่เอง ฮ่า ๆ ๆ
-- ตัวละคร --เยอะมาก ต้องจดไว้ เดี๋ยวอ่าน ๆ ไปจะลืมว่าใครเป็นใคร
เคียว นัยน์ตายักษ์
มิบุ เคียวชิโร่ (องครักษ์กางเขนแดง อันดับ 4)
ชิอินะ ซาคุยะ - มิโกะผู้ล่วงรู้อนาคต
ชิอินะ ยูยะ - นักล่าค่าหัว ตามหาชายผู้มีแผลกลางหลังที่ฆ่าพี่ชายตัวเอง
โอะคุนิ แห่ง อิซึโมะ - นักค้าข่าว
เบนิโทร่า ผู้ใช้เงา - ชื่อจริง โทคุงาวะ ฮิเดทาดะ ลูกชายของ โทคุงาวะ อิเอยาสุ
ซานาดะ ซาเอมอนโนะสุเกะ ยูคิมุระ ขุนศึกเจ้าปัญญา
ซานาดะ โนบุยูคิ
โทคุงาวะ อิเอยาสุ พ่อของเบนิโทร่า
มาฮิโระ ผู้ใช้แมงมุม
มุรามาสะ อาจารย์ของเคียวและเคียวชิโร่ อดีตผู้นำ 4 ผู้เฒ่า
ชิโฮโด อาจิกิ 1 ใน 4 ผู้เฒ่ารุ่นแรก
ชิอินะ โนโซมุ - ชาแมนผู้หยั่งรู้อดีต พี่ชายชองซาคุยะและยูยะ
-: จตุรเทพ ผู้พิทักษ์เคียว
อากิระ มังกรสองหัว
บงเท็นมารุ (ดาเตะ มาซามุเนะ) มังกรตาเดียว
โฮตารุ (เคโคคุ 1 ใน 5 ดาราที่ถูกส่งมาสอดแนม)
อาคาริ (มิตะไร โทคิจิโร่) ผู้ชายนะยะ - ชาแมนผู้มีพลังในการรักษา
-: สี่องครักษ์กางเขนแดง
อันดับ 1 มิบุ เคียวอิจิโร่ - จักรพรรดิแดงรุ่นก่อน
อันดับ 2 มิบุ เคียวจิโร่
อันดับ 3 มิบุ เคียวซาบุโร่ - ควรจะได้เป็นจักรพรรดิแดงคนปัจจุบันแต่โดนเขี่ยออกซะก่อนเพราะสั่งให้มุรามาสะสร้างดาบปิศาจและสร้างเพลงดาบมุเมียวจิน
อันดับ 4 มิบุ เคียวชิโร่
-: สี่ผู้เฒ่า แห่งตระกูลมิบุ
ฟุบุกิ เพื่อนของมุรามะสะ อาจารย์ของชินเร
ฮิชิงิ
โทคิโตะ (ลูกของฟุบุกิกับฮิโทคิ น้องของมุรามาสะ)
ยุอัน (ยุนยุน อาจารย์ของ โฮตารุ)
-: ห้าดารา แห่งตระกูลมิบุ
ไทฮาคุ
ชินเร
เคโคคุ (โฮตารุ) น้องต่างแม่ของชินเร
ไซชิ และ ไซเซ (ท่านหญิงโทโมเอะ)
ชินเม (มิบุ เคียวจิโร่ องครักษ์กางเขนแดง อันดับ 2)
-: สิบผู้กล้า ซานาดะ
1 คิริคางุเระ ไซโซ
2 อานายามะ โคะสุเกะ (ผู้หญิงนะยะ)
3 โมจิซึคิ โรคุโร่
4 ซารุโทบิ ซาสุเกะ
5 ยูริ คามะโนะสุเกะ
6 เนซึ จินบาชิ
7 มิโยชิ อิสะ นิวโด
8 มิโยชิ เซไค นิวโด
9 คาเค จูโซ
10 อุนโนะ โรคุโร่
-: จอมปิศาจที่6 โอดะ คาซึสะโนะสุเกะ โนบุนากะ
-: สิบสองขุนพลเทพ
บาซาระ
ซันเทระ หนูแว่นผงวิเศษ
ชินดาระ ผู้เป็นอมตะ (อดีตหัวหน้าสิบผู้กล้า ซานาดะ)
อันเทระ
บิคาระ
อาจิระ (อากิระ จตุรเทพ ผู้พิทักษ์เคียว)
เมคิระ ศิษย์พี่ของเบนิโทร่า และโดนเบนิโทร่าสังหาร
คุบิระ มาริโอเน็ต มาสเตอร์ (ผู้ชักใย)
ไฮระ
มาโคระ หมาป่าเดียวดาย (โคทาโร่ เพื่อนเก่าของ ซารุโทบิ ซาสุเกะ)
อินดาระ
ชาโทระ
-: พี่น้อง "ครอบครัวโฮตารุ"
จูเลี่ยน - พ่อ อาจารย์ดาบของมุรามาสะ
อิอัน - แม่ อดีตสี่ผู้เฒ่า แห่งตระกูลมิบุ
อันริ - หัวหน้าองครักษ์ของมุรามาสะ สมัยที่เป็น สี่ผู้เฒ่า แห่งตระกูลมิบุ
ยุอัน - สี่ผู้เฒ่า แห่งตระกูลมิบุ
แอนนา
แอนโทนี่ - หัวหน้าองครักษ์ของยุอัน สี่ผู้เฒ่า แห่งตระกูลมิบุ
แองเจริก้า
ยูริอัน
คิริอัน
มาริอัน
ริริอัน
เอริอัน
คิดอีกทีความเป็นโชตะค่อนของเราโผล่มา..เลือกหนูน้อยซาสุเกะดีกว่า อ๊างง
ตกลงตอนนี้อ่านจบแล้วยังค่ะ เป็นการ์ตูนอีกเรื่องที่อป.ติดหนึบหนับไปพักนึงเลย ถึงช่วงหลังๆจะยืดไปบ้างก็ยังมันส์อยู่เนอะ
โดย: อป (apple_cinnamon ) 8 พฤศจิกายน 2552 17:32:22 น.
ยังอ่านไม่จบเลย อย่างที่จั่วหัวไว้ คือว่าไม่สามารถอดทนอ่านจนจบแล้วค่อยโพสต์ได้ ก็เลยทำการโพสต์แบบ real time ซะเลย อ่านไปโพสต์ไป..
ตอนนี้อ่านมาถึงเล่ม 23 เอง ปวดตามาก ตัวหนังสือเล็กเหลือเกิน..ตอนที่เขาขายน่าจะแถมแว่นขยายให้ด้วยเนอะ (คุณสามีบอกว่า เดี๋ยวเขาก็ตอบกลับมาหรอกว่า เขาเอาไว้ให้เด็กอ่าน ไม่ใช่ให้ สว. (สูงวัย) อ่าน)
ตอนนี้ชอบเหล่าจตุรเทพมาก ๆ โดยเฉพาะเวลาที่ทั้งสี่คนเถียงกัน .. แล้วก็ฮานายเป๋อโฮตารุด้วย.. เอ๋อได้ถ้วยจริง ๆ
โดย: เจ้าการเวกเสียงหวาน 8 พฤศจิกายน 2552 21:14:00 น.
โดย: Milk IP: 119.76.22.112 13 มิถุนายน 2557 22:05:03 น.