bloggang.com mainmenu search
░▓▒☼ ทะเลยามเย็น......ศรีราชาบ้านเรา ☼▒▓░


ฉัน......คนศรีราชา ที่ได้โลดแล่นออกจากบ้านเกิด
ไปผจญโลกกว้างมากว่า 40 ปี
บัดนี้ฉัน....คนศรีราชา ได้กลับมาสู่บ้านเกิดเมืองนอนแล้ว 
  ด้วยร่างกายที่อ่อนล้า และอัดแน่นไปด้วยประสบการณ์
ฉัน....ได้หยุดทุกสิ่งทุกอย่างลงแล้ว 
  และกำลังถ่ายทอดให้กับคนรุ่นหลังได้รับรู้....
และมุ่งมั่นในการดำรงชีวิตที่ดีต่อไป










ฉัน....เป็นลูกชาวประมง ชีวิตฉันกับทะเลนั้น
เป็นของคู่กันมาตั้งแต่เกิด
ฉันรักทะเล และจะมีความสุขทุกๆครั้งที่ได้เห็นทะเล 
  ไม่ว่าจะยามที่เธอสวย หรือยามที่เธอโกรธ
ฉันไม่เคยหวั่นไหวกับอาการของเธอเลยสักครั้ง
   เพราะฉันเห็นว่ายามที่เธออารมณ์ดีนั้น 
  เธอสวยงามตระการตามากมาย
















อาทิตย์ก็เช่นกัน เธอเป็นเพื่อนกับทะเลมานานแสนนานแล้ว
เธอปลุกทะเลจากหลับ ให้ตื่นขึ้นมาทุกวัน
ยามเช้าเมื่อเธอมาปลุกทะเล เธอจะสาดแสงทองส่องสว่าง
ให้ทะเลได้เห็น แสงเธอสวยเย็นตา น่าหลงไหลเชียวละ
และพอยามเย็นก่อนที่เธอจะลาจาก 
  เธอก็ยังฝากแสงทองผ่องอำไพไว้กับทะเล 
 เป็นประกายชวนฝันทีเดียว



























เธอเป็นกำลังใจให้เราเข้มแข็ง 
  แม้จะต้องลาจากไปพักผ่อน เธอก็ยังให้เราเห็นว่า
  เธอนั้นยังแข็งแรงอยู่เธอไม่ยอมให้สิ่งไม่ดีมาบดบังชีวิตเธอหรอก 
  เหมือนกับจะเตือนให้เราได้รู้ว่า "จงเป็นคนดี จงทำความดี"
ชีวิตจะได้รับแต่สิ่งดีๆ และจะส่องประกายสุกสว่าง 
 จนลาลับจากโลกอันศิวิไลนี้ไป 
 ทิ้งไว้แต่แสงสว่างกลางใจผู้คนที่ได้พบเห็น






















































แม้ความมืดจะเข้ามาครอบครองแทนที่เธอ 
   แต่เธอก็ไม่หวาดวิตกแต่อย่างไร
เธอยังคงแสงสว่างสาดส่องสะท้อนเล่นกับทะเลซะงั้น 
 แล้วเราล่ะคิดได้หรือยัง ว่าเราจะมีชีวิตเริ่มต้นอย่างไร
จะเริ่มต้นอย่างงดงาม และสุกสกาวไปตลอด 
  จนถึงเวลาที่เราจะจากไป 
 เราก็ยังจะฝากรอยประทับใจไว้ให้โลกได้รับรู้ หรือ
เราจะจบชีวิตอันศิวิไลของเราลงด้วยการกระทำที่เห็นแก่ตัว 
  ทำร้ายผู้อื่น ทำร้ายโลก และทำลายอนาคตของตัวเราเอง....ล่ะจ๊ะ 
 ลองเก็บไปคิดดู








Create Date :23 มกราคม 2555 Last Update :21 กุมภาพันธ์ 2558 19:23:20 น. Counter : Pageviews. Comments :4