เธอ...แอร์โฮสเตสสาว ผู้เกลียดข่าวฉาวและผู้ชายสายพันธ์เจ้าชู้
เขา...ชายหนุ่มลูกครึ่งหน้าหยก ผู้มีคารมเป็นท่าไม้ตาย และมีข่าวฉาวจากความเจ้าชู้เป็นอาวุธ
เมื่อโชคชะตาขีดเส้นให้คนทั้งสองมาพบเจอกันบนเครื่องบิน
ความรักที่เกิดขึ้นบนเส้นขนานของผู้หญิงปากแข็ง..ที่หัวใจบอกว่ายังไงก็ไม่รัก
กับผู้ชายที่บอกว่า....รักไม่เคยมีหัวใจ...จึงทําปฎิกริยาต่อกัน
และที่สําคัญ เธอจะหนีเขาได้ยังไงในเมื่อเขาเป็นถึงหุ้นส่วนใหญ่ของสายการบินที่เธอทํา!!

สายการบินเสี่ยงรัก (เล่ม 1-2) -  Shayna  (สนพ.อินเลิฟ)

ก่อนซื้อเข้าไปดูเวบของสนพ.อินเลิฟมา เพราะอยากรู้ว่าเนื้อเรื่องเรื่องนี้เป็นแนวไหน เข้าไปดูถึงรู้ว่าเดี๋ยวนี้เค้าโฆษณาหนังสือกันในyoutubeแล้วเหรอนี่..เอ๊ หรือว่าเค้ามีมานานแล้วแต่จขบ.เพิ่งจะรู้หว่า เค้าตัดต่อใส่ข้อความเกี่ยวกับเนื้อเรื่องได้ดีน่ะ ทำให้รู้สึกอยากอ่านอย่างแรง แต่ว่านิยายเรื่องนี้ทำไมมันยาวจังมีถึงสองเล่มจบแน่ะ

ชื่อเรื่องมันก็บอกเกี่ยวกับการงานของพระเอกนางเอกแล้วล่ะน่ะ ว่าทำงานด้านสายการบิน พระเอกเป็นเจ้าของสายการบิน หล่อ รวย เพลย์บอย ครบสูตร ส่วนนางเอกเป็นแอร์โอสเตส ผิดหวังนิดหน่อยตรงที่ผู้แต่งไม่ได้โฟกัสไปในเรื่องการงานของนางเอกเลย ง่ายๆจขบ.เดาเนื้อเรื่องผิดไป มันกลายเป็นอีกแบบนึง แต่ก็หยวนๆอ่ะน่ะ ช่วงแรกพระเอกนางเอกต่อปากต่อคำกันเก่งดี แต่จขบ.ไม่ชอบนิสัยพระเอกในช่วงครึ่งแรกสักเท่าไหร่ ดูเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัวจัง ก็ตามนิสัยผู้ชายเจ้าชู้ แต่ครึ่งหลังยังพอให้อภัยได้บ้าง เพราะมีดีที่ทำตัวเป็นพ่อบ้าน ซักผ้า ล้างจาน ทำกับข้าวได้ ในขณะที่นางเอกไม่เอาเรื่องงานครัวเลย ส่วนนางเอก มีบุคลิกที่บางครั้งเหมือนจะอ่อนแอ แต่บางครั้งก็เข้มแข็งขึ้นมาซะเฉยๆ คนอ่านตามอารมณ์แทบไม่ทัน เรื่องราวในเรื่องมีหลายเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งสองคนโกรธกัน งอนกันบ่อยมากแต่แตกต่างสถานที่กันไป โลเกชั่นในเรื่องเยอะเหลือเกิน บางครั้งก็งงกับวันที่และเวลา ที่ผู้แต่งใส่ลงไปนั่นแหละ แต่พระเอกนางเอกในเรื่องขยันทำเซอร์ไพร์สกันจัง โดยเฉพาะพระเอก เซอร์ไพร์สแต่ละอย่างทำเอาคนอ่านอิจฉาน่ะนั่น

บทเลิฟซีนในเรื่องนี้ ก็เกิดขี้นบ่อยมาก ประมาณว่าเปิดไปสี่ห้าหน้าก็เจอคลุกวงในกันอีกแล้ว 555 แต่ไม่ใช่เลิฟซีนที่โจ่งครึ่มอะไร   จนพาลคิดว่าพระเอกนี่วันๆเอาแต่คิดแต่เรื่องใต้สะดืออย่างที่นางเอกว่าไว้จริงๆ เนี่ย..ถ้ามีมากกว่านี้อีกจขบ.คิดว่าต้องพาพระเอกเข้าสถานบำบัดโรคติดเซ็กส์แล้วมั้ง  อีกอย่างจขบ.คิดว่าถ้าผู้แต่งจะจบเรื่องตั้งแต่เล่มแรกเลยก็ได้น่ะ ตรงจุดที่ไปขึ้นดอย ตรงนั้นก็เป็นตอนที่ประทับใจแล้วล่ะ หวานกว่าตอนอื่นๆในเรื่องอีก ประโยคที่พระเอกพูดกับนางเอกจขบ.ชอบมาก ถึงจะเลี่ยนแต่ก็อยากให้มีคนพูดแบบนี้กับเรามั้งอ่ะ แต่ในเมื่อผู้แต่งเค้ายังไม่อยากให้จบเราก็ต้องอ่านเล่มสองกันต่อไป

จขบ.สรุปเอาเองว่าถ้าเปรียบเรื่องนี้เป็นอาหาร ก็คงเป็น 'ยำรวมมิตร' อ่ะน่ะ เป็นยำรวมมิตรที่รสชาติยังไม่จัดจ้านสักเท่าไหร่ แต่ก็ทานได้ระหว่างรออาหารจานหลัก ทำไมจขบ.ถึงเปรียบเหมือนยำรวมมิตรนั้น อาจจะเป็นเพราะพล๊อตนั่นแหละ โน้นนี่นิดผสมกัน ไม่รู้จะมีใครคิดอย่างเดียวกับจขบ.หรือเปล่า จขบ.ชอบปกเล่มนี้ด้วยสวยและเก๋ดีโดยเฉพาะเวลาเอาปกมาวางเรียงกัน