เจนจิราไม่ใช่คนสวย แต่เธอก็ค้นพบปมเด่นของตัวเอง นั่นคือมันสมองและสองมือ ด้วยสายอาชีพพิเศษที่เธอรักและทุ่มเท หญิงสาวจึงรู้สึกว่าอยู่คนเดียวแบบนี้ก็มีความสุขดี จนกระทั่งวันที่โลกของเธอกลายเป็นสีชมพูเพราะเขาคนนั้น
ความรักทำให้คนเราลุกขึ้นมาปฏิวัติตัวเองเพื่อจะได้เข้าใกล้ชายในฝัน แต่เธอเป็นต้องติดอ่างทุกครั้งที่มีคนจ้องมาที่ริมฝีปากเจ่อบวม แถมหัวข้อให้พูดคุยยังมีแต่เรื่องตับไตไส้พุง ทำไงได้ เธอเป็น ‘เจ้าหน้าที่แผนกชันสูตร’นี่นา  แต่แล้วชีวิตเธอก็ตีลังกากลับหลัง เจนจิราจำต้องก้าวออกมาจากโลกในห้องเย็นเพื่อคลี่คลายปมคดีร่วมกับนายตำรวจหนุ่มมาดแมน และคุณชายนักสืบปากร้ายซึ่งเอาแต่เรียกเธอว่า ‘เจน โด’ที่มันแปลว่ายัยศพนิรนาม!  ว่าแต่ผู้หญิงอย่างเธอจะไปช่วยเขาคลี่คลายคดีเนี่ยนะ... เอ่อ... มันจะรอดมั้ยเนี่ย

Awesome! สืบ รัก หลอน  -  พราวพิรุณ  (สนพ.แจ่มใส)  ชุด Ugly Duckling

นิยายชุดนี้จขบ.ได้เรื่องนี้มาแค่เรื่องเดียว  ไม่เคยอ่านงานของคุณพราวพิรุณมาก่อน แต่อ่านจากปกหลังน่าจะสนุก  เลยลองสักหน่อย  นางเอกเรื่องนี้เป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง ตัวผอม ขาวซีด ปากเจ่อ ยิ่งเวลาถูกคนมองปากที่เจ่อ จะขาดความมั่นใจและจะพูดติดอ่างขึ้นมาทันที (ผู้เขียนจะเน้นเรื่องปากเจ่อของนางเอกมากทีเดียว  ตอนแรกนึกภาพไม่ออก  แต่ในเรื่องพระเอกบอกว่าปากนางเอกเซ็กซี่เหมือนนางเอกหนังซอมบี้ ภาพ มิล่า โจโนวิช ลอยเข้ามาเลยค่ะ)  นางเอกทำงานเป็นผู้ช่วยอาจารย์หมออยู่ในแผนกชันสูตร  ส่วนพระเอกเป็นนักสืบ  ถูกเพื่อนที่เป็นตำรวจเอางานมาให้ทำ  เป็นคดีฆาตกรรมผู้หญิงคนนึง  ที่ทำให้เหมือนเป็นการฆ่าตัวตาย  แต่ทางตำรวจถูกเบื้องบนสั่งให้รีบปิดคดีให้เป็นการฆ่าตัวตายเองของเหยื่อ  เมื่อตำรวจเจ้าของคดีทำงานไม่ได้  เรื่องจึงมาตกที่พระเอกให้สืบคดีแทน  โดยมีนางเอกมาเป็นผู้ช่วยในการสืบหาตัวฆาตกร  จากคนตายคนที่หนึ่ง  ก็มีสองสามตามมาจนกลายเป็นคดีฆาตกรต่อเนื่อง

การดำเนินเรื่องไม่ได้หนักหรือซับซ้อนอะไรเลย  ไม่ได้ปิดบังตัวฆาตกร  ศพแรกรู้เหตุผลว่าทำไมถึงต้องฆ่า  แต่สองสามตามมาเหมือนจะจิตไม่ค่อยปกติ แต่ผู้เขียนก็ไม่ได้ลงลึกเกี่ยวกับตัวฆาตกรมากไปกว่านั้น  จขบ.คิดว่าถ้าลงลึกเกี่ยวกับตัวฆาตกรน่าจะเพิ่มความน่าสนใจของเรื่องได้มากขึ้น  ผู้เขียนเล่าเรื่องให้เห็นถึงการสืบคดีของพระเอก  พระเอกนิสัยออกจะแปลกๆนิดหน่อย เหมือนงานนักสืบเป็นงานอดิเรก  จะรับงานเพราะน่าสนใจหรือว่าตัวเองรู้สึกเบื่อเท่านั้น  ผู้เขียนไม่ได้บอกว่าพระเอกมีความสมารถมากน้อยแค่ไหน  ทำไมเพื่อนที่เป็นตำรวจถึงมั่นใจเอางานนี้ให้พระเอกทำ  ทำให้มีหลายจุดที่จขบ.ยังขัดๆอยู่บ้าง  อ่านแล้วมีแย้งในใจ  สงสัยทำไมพระเอกไม่ค่อยปิดบังงานอาชีพตัวเอง  แม้แต่ตัวฆาตกรยังรู้ ปกตินักสืบเค้าจะไม่ค่อยเปิดเผยตัวตนหรือเปล่า??!!  พระเอกถึงจะแปลกๆแต่ก็น่ารักดีเวลาอยู่กับนางเอก  จขบ.คิดว่าทั้งพระเอกนางเอกก็ดูแปลกทั้งคู่แหละค่ะ  ปกติคุยไม่เก่ง  แต่ถ้าคุยถึงตับไตไส้พุงนี่คล่องเชียว  สรุปเรื่องนี้อ่านเอาเพลินได้ค่ะ  เพราะไม่ได้คิดอยู่แล้วว่าเรื่องมันจะสลับซับซ้อน ชวนให้ทายตัวฆาตกร  ชื่อเรื่อง สืบ รัก หลอน  สืบก็ใช่  รักก็ใช่  แต่หลอนนี่ไม่น่าจะใช่ มันไม่มีอะไรให้รู้สึกถึงความหลอนเลย  หยิบมาอ่านระหว่างรอดูบอลเตะแก้ง่วงได้เลยค่ะ