ฝ่าหิมะไปปฏิบัติธรรมเดือนกุมภา ตอนที่ 2
พอปิดบล๊อก ความคิดก็โดนบล๊อกไประยะหนึ่ง วันนั้นกับวันนี้ไม่เหมือนเดิม ทั้งคนทั้งความคิด อิ อิ แฝงปริศนาธรรม มาเขียนต่อกันอีกหลายๆตอนดีกว่า เขียนแบบไม่ต้องรีบจบ ถือโอกาสฝึกการเขียนเล่าเรื่องไปด้วย คำชี้แจงอีกนิดส์นึง..ยกเว้นถ้ามีธรรมะที่ไม่เสี่ยงโทษ ขออนุญาตหลีกเลี่ยงเนื้อหาละเอียดของการภาวนาเพราะเราต่างคนต่างจริตกัน ถ้าเกิดการวิจารณ์ในใจของผู้อ่าน จะเกิดอกุศลเสียเปล่าๆนะคะ ต่อจากตอนที่แล้ว...ข้าพเจ้าได้โทรคุยกันกับคุณ Donna นัดเวลาเจอกันวันที่ 14 กุมภาคุณมาถึงเที่ยงกว่าๆ เลยทำผัดไทยปูให้รับประทานกันก่อนเดินทางสัมภาระของ จขบ. วางเต็มที่นั่งตอนหลังจริงๆ ต้องเข้าใจว่าหน้าหนาวอย่างนี้อุปกรณ์หลายอย่างจึงจำเป็นไปหมด มีแถมถุงนอนกับผ้าห่ม2ผืน เบาะรองนั่งสมาธิ เสื้อผ้ากันหนาวตัวหนา ฯลฯ...จะไม่ยอมป่วยระหว่างอบรมเด็ดขาด-กฎเหล็กก่อนออกเดินทาง น้อง "มะเส็ง" มารอส่ง ถ่ายรูปเราไว้เป็นหลักฐานที่ลานจอดรถมีเรื่องตลกน่าเอ็นดูตอนนี้ น้องๆเค้าเป็นห่วงพี่วุด เลยโทรมาย้ำว่าจะไปไหนกับคนแปลกหน้ารู้จักเค้าแค่ไหน มีชื่อ ที่อยู่จริงไหม บลา ๆ ๆ...เลยต้องให้มะเส็งมาถ่ายรูปไว้ คุณน้องปุ๊กกี้จะได้วางใจเพราะเธอบอกพี่ตั้งแต่การเช็คอุปกรณ์ยังชีพ กรณีรถเสียท่ามกลางหิมะถล่มไปจนถึงทางหนีทีไล่ ถ้าเกิดป้าดอนน่าเป็นมิจฉาชีพแฝงมาพาพี่ไป"ตกเขียว"ต้องขอบคุณน้องๆค่ะ ที่ดูแลพี่เป็นอย่างดี ยังไงพี่ก็ยังโก๊ะ ทำถุงมือคู่อุ่นตกตรงลานจอดตั้งแต่ยังไม่ออกจากหมู่บ้านเลยล่ะ รู้ตัวก็กลางทางเข้าไปแล้ว นึกว่าจะต้องทนหนาวต่อไปโชคดีที่คุณดอนน่าติดมาสองคู่ เลยให้ยืมตลอดคอร์ส เป็นชนิดเล่นหิมะได้ด้วย อุ่นหนากว่าของเดิม...เธอมาช่วยชีวิตจริงๆ ตามกำหนดการ เราต้องไปลงทะเบียนภายในเวลา 5 โมงเย็น ของวันที่ 14 กุมภาเมื่อไปถึง ขณะนั้น บ่ายสามโมงกว่าแล้ว เข้าไปโผล่หน้าทักทายป้าขิงที่กำลังง่วนเตรียม light supper ต้อนรับผู้อบรมห้องลงทะเบียน คืออาคารชั้นเดียว ติดกันกับครัวหลังจากเปิดคอร์ส ห้องลงทะเบียนก็จะกลายป็นห้องรับประทานอาหารที่กั้นแบ่งเป็นโซนหญิง-ชาย กลับมาอีกครั้งก็ได้บรรยากาศเดิม เพราะครั้งที่แล้วก็มาหน้าหนาวคุณดอนน่าตื่นเต้นที่ได้เห็นหอพักใหม่ (จขบ. มาครั้งแรก หอพักเสร็จแล้ว ปี 2005)พอทักทายคุณป้าขิง กับคุณ Kate จนท. ลงทะเบียน เราก็รับ assigned ได้ห้องหมายเลข 118 A คุณดอนน่าอยู่ตรงข้ามโถง คือ119 Aคูณดอนน่าต้องจอดรถในพื้นที่ที่จัดไว้ การจัดการคอร์สที่นี่เป็นระบบระเบียบทุกคนรู้วินัย ถามอะไรได้คำตอบ ทำตาม ไม่วุ่นวายเลยลานจอดรถจะอยู่ในเขตของ men เราจึงต้องจัดการขนของให้เสร็จก่อน 5 โมงขับรถไป unload สัมภาระ ด้าน men entranceของหอพักในห้องพัก มีเตียงไม้มีฟองน้ำแผ่นบางๆ ถ้าอยู่เมืองไทยคงนอนพื้นกระดานความสบายที่ตัดออกไปคือ นอนพอดีไม่เกิน 6 ชั่วโมงสักวันนอนหมอนแฟบๆ- ปกติบ้าหมอน คราวนี้มาถือศีล 8 ทุกอย่างพอดี ไม่ให้เกิน และไม่ใช่การบังคับทรมานตนห้องพัก...หัวนอนอยู่ทิศตะวันตกก็หลับสบายดีทุกวัน ก่อนไปรวมกับเพื่อนๆที่ห้องลงทะเบียน ต้องถ่ายรูปไว้ก่อนเพราะเดี๋ยวต้องฝากของมีค่า อุปกรณ์อิเลคทรอนิกส์ และสมุดปากกาไว้ที่ จนท.ระหว่าง 10 วันนี้ เราจะไม่ส่งจิตออกนอกให้วุ่นวาย กฏมีไว้ช่วยผู้อบรมอย่างนี้ เดินจากลานจอดรถไปยังห้องปฐมนิเทศน์ เก็บภาพวิวโพล้เพล้ของศูนย์อบรม (สี่โมงเย็นกว่าๆ) อีกสิบวันจะเป็นยังไงหนอ...