Bloggang.com : woodchippath :

ย้อนอดีต - สวนโมกข์ ๑

จากสมุดบันทึกสวนโมกข์ ๑๙ ส.ค. พ.ศ. ๒๕๓๘ (ลายคราม)

สวนโมกข์ อ. ไชยา จ. สุราษฎ์ธานี

มีโอกาสไปทัศนศึกษากับมหาวิทยาลัย โดยฝ่ายแนะแนวเป็นผู้ริเริ่มโครงการ
แรกเริ่มเดิมที จะไปเปิดหูเปิดตา ไม่ได้คิดว่าต้องไปเรียนรู้ธรรมอะไร
แต่โปรแกรมจัดให้ครบรส สนุกสนานและเพลินธรรมกันทุกคน
เนื้อหาที่นำมาให้อ่านจะสั้นๆ เพราะจดมาแบบเล็คเชอร์
จริงๆสาระธรรมมีมากมาย แต่บันทึกไว้ได้แค่นี้
เปรียบไปแล้วก็เหมือน ไปวัดครั้งแรก
ได้ใบไม้มาไม่ถึงหนึ่งใบ(จากหนึ่งกำมือของพระพุทธเจ้า)ก็ยังดี...

๑๙ สิงหาคม ๒๕๓๘

๘.๐๐ น. ตักบาตรที่ลานหินโค้ง

...แนะนำ“วัด”
วัด คือ ศาสนวัตถุของทุกคน จึงควรช่วยกันดูแลทรัพย์ของตน
การได้ปฏิบัติดีนับได้ว่าได้อริยทรัพย์ และมั่นคงอยู่ในพระพุทธศาสนา
การทำบุญ ทุกคนที่ทำมีความสุข ความสุขทางใจคือบุญที่เราตั้งใจมาทำกุศล
ทำบุญเพื่อบำรุงพระพุทธศาสนา

๙.๐๐น.
...แนะนำ Information center มีหนังสือ สื่อธรรมะรวมไว้มากมาย

เจ้าอาวาสขณะนั้น คือ พระโพธิพุทธมมโม (อาจารย์โพธิ์)

๑๐.๑๕ น.
...“มาสวนโมกข์ อย่าเพ่งพรวดผู้อื่น”
ทำตัวเองให้ดี ไม่ต้องกังวลผู้อื่น แล้วจะมีความสุขที่ใจ
เตือนอย่างนี้ เพราะมาอยู่วัดนานๆ ออกไปเผชิญโลกข้างนอกมักจะคุมใจยาก
มักมองว่าตัวเองดีกว่าคนอื่น เผลอดูคนอื่น ลืมดูตัวเอง

๑๓.๐๐ น. เรียนหนังสือเพื่อให้เกิดความอยู่รอด ทั้งขั้นต้นและสูงสุด
ขั้นต้นคือ รอดจาดการไม่มีอะไรจะกิน รอดจากการตกงาน
ส่วนขั้นสูงสุดคือมีปัญญาจากการศึกษาหาความรู้ในธรรม จนได้ความหลุดพ้น

ความรอด ๓ ประการ
๑. รอดตาย – โดยสัญชาตญาณของทุกคนต้องต่อสู้เพื่อรอดตาย
เป็นการรอดพื้นฐานของสิ่งมีชีวิต ไม่ต้องมีคนสอน เป็นได้เอง
รอดตายและอยู่อย่างน่าดู ไม่ต้องกินหญ้ากันตายอย่างวัวควาย
มียา มีที่อยู่อาศัย
๒. รอดจากปัญหา ชีวิตเต็มไปด้วยปัญหา การศึกษาสูงขึ้นไปจะทำให้คิดอะไรเป็นเรื่องโลกย์
จึงต้องรู้ธรรมะมาประคองชีวิตที่มีอารมณ์ความรู้สึก บรรเทาจิตใจไม่ให้เป็นโรคประสาท
ซึ่งเป็นปัญหามากกว่าสัญชาตญาณ
(สิ่งที่จิต อารมณ์ ละเอียดกว่าสัตว์เดรัจฉาน ทำให้มีปัญหาในชีวิตมนุษย์)
ในชีวิตมีความก้าวหน้า สะดวกสบายในชีวิต หลุดจากความลำบาก
๓. รอดจากสังสารวัฏ – ไม่มีรายละเอียดในบันทึก คิดว่าฟังไม่เข้าใจและจดตามไม่ทัน

๑๓.๓๐ น.
ณ ลานทราย

ครัวธรรมะ ฉบับพึ่งตน พึ่งธรรม

“นั่งกลางดิน” – พระพุทธเจ้าประสูตี ตรัสรู้ เผยแผ่ และนิพพานที่พื้นดิน
ธรรมชาติ ในความหมายของธรรมะ ไม่เหมือนธรรมชาติวิทยาศาสตร์
ธรรมชาติของธรรมะกว้างกว่าเยอะ
การเรียนธรรมะ เป็นการเรียนการกระทำหรือปฏิบัติ โดยมีระเบียบวินัยแบบวิทยาศาสตร์
ไม่ใช่ Philosophy (Philosophy ยังไม่แก้ไข, ปรัชญา คือ หนึ่งเดียว,
Philosophy คือ ทรรศนะ ที่ยังไม่สิ้นสุดในความหมายของอินเดีย

๑๔.๐๐ น. หลวงปู่บอกว่า คนมากมายมาที่สวนโมกข์ ไม่ถึงสวนโมกข์ถึงแต่ส้วม
ส้วม คือ สิ่งสะดวกสบายที่ได้รับเมื่อมาสวนโมกข์
VIP - อ้างถึง คำพูดของผู้บริหารโรงแรมโอเรียนเต็ลที่คุยถึงบริการที่ดีของตน
แต่หลวงปู่ว่า VIP = Very Idiot Person = “ไอ้ชาติโง่”

การอดข้าวก็เป็นการทำlabอย่างหนึ่ง (ทดลองเพื่อให้ได้ผลสรุป)

ณ โรงมหรสพทางวิญญาณ (ดูเพิ่มเติมที่ //www.rosenini.com/spiritualtheatre/#)

ถ้าหากคนในโลก มีคนมีธรรม ๓๐๐ – ๔๐๐ คนก็พอแล้ว
คนที่จะรับอนัตตานั้นหายากแต่จำเป็น เพื่อตัวคนนั้นเอง
คนโง่ย่อมไม่รู้ว่าตัวเองโง่ ตราบจนขยับออกจากจุดนั้นจึงแลเห็น

“อย่าจริงจังตั้งแต่ไม่รู้อะไร ยิ่งจริงเท่าไรก็ยิ่งฉิบหายเท่านั้น”

โง่ = อวิชชา

...ณ โรงเรียนหิน ไหล่เขาพุทธทอง

อาจารย์ยุงเป็น factor สำคัญของท่านพุทธทาส
เป็นที่มาของสโลแกนวัด
กินข้าวจานแมว อาบน้ำในคู นอนกุฏิเล้าหมู ฟังยุงร้องเพลง
สมัยสวนโมกข์พุมเรียง ท่านฯอยู่รูปเดียว ท่านเรียนรู้ว่า
“ยุงกัด แต่ไม่ได้กัดกู” แปลว่า กำจัดตัวตนแล้ว
ถ้าจะตบยุงให้เอาอย่างควาย คือ ตบด้วยหางเบาๆ ไม่หวังทำร้าย

...ธรรมะจากหลวงพี่วชิระ (หลวงพี่ “ธรรมะโต้รุ่งสว่างคาตา”)
ฝากข้อคิดให้นักศึกษาผู้เริ่มเรียนธรรมไปตีโจทย์เอาเอง

๑. เรียนธรรมะ รู้ก็ได้ ไม่รู้ก็ได้
๒. รู้ธรรมะ มีธรรมะก็ได้ ไม่มีธรรมะก็ได้
๓. มีธรรมะ ใช้ก็ได้ ไม่ใช้ก็ได้
๔. ใช้ธรรมะ สำเร็จประโยชน์ก็ได้ ไม่สำเร็จก็ได้
เพราะฉะนั้น เรียน รู้ มี ใช้ ธรรมะ ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน

สรุปว่า หัวข้อหลักที่สวนโมกข์เน้นสอน คือ
๑. ปฏิจสมุปบาท
๒. อานาปาณสติ

คำคม "มีสติเมื่อผัสสะ หรือ ทำงานเพื่องาน" อะไรมากระทบก็รู้ปัจจุบัน

ทางเข้าสวนโมกข์ กับเพื่อนร่วมทาง

Create Date : 25 กรกฎาคม 2550

0 comments

Last Update : 28 กรกฎาคม 2550 14:52:54 น.

Counter : 1012 Pageviews.