Bloggang.com : woodchippath : ฝ่าหิมะไปปฏิบัติธรรมเดือนกุมภา ตอนที่ 2

ฝ่าหิมะไปปฏิบัติธรรมเดือนกุมภา ตอนที่ 2

พอปิดบล๊อก ความคิดก็โดนบล๊อกไประยะหนึ่ง

วันนั้นกับวันนี้ไม่เหมือนเดิม ทั้งคนทั้งความคิด
อิ อิ แฝงปริศนาธรรม

มาเขียนต่อกันอีกหลายๆตอนดีกว่า เขียนแบบไม่ต้องรีบจบ
ถือโอกาสฝึกการเขียนเล่าเรื่องไปด้วย

คำชี้แจงอีกนิดส์นึง..
ยกเว้นถ้ามีธรรมะที่ไม่เสี่ยงโทษ ขออนุญาตหลีกเลี่ยงเนื้อหาละเอียดของการภาวนา
เพราะเราต่างคนต่างจริตกัน ถ้าเกิดการวิจารณ์ในใจของผู้อ่าน จะเกิดอกุศลเสียเปล่าๆนะคะ

ต่อจากตอนที่แล้ว...

ข้าพเจ้าได้โทรคุยกันกับคุณ Donna นัดเวลาเจอกันวันที่ 14 กุมภา
คุณมาถึงเที่ยงกว่าๆ เลยทำผัดไทยปูให้รับประทานกันก่อนเดินทาง
สัมภาระของ จขบ. วางเต็มที่นั่งตอนหลังจริงๆ ต้องเข้าใจว่าหน้าหนาวอย่างนี้
อุปกรณ์หลายอย่างจึงจำเป็นไปหมด มีแถมถุงนอนกับผ้าห่ม2ผืน เบาะรองนั่งสมาธิ
เสื้อผ้ากันหนาวตัวหนา ฯลฯ...จะไม่ยอมป่วยระหว่างอบรมเด็ดขาด-กฎเหล็ก

ก่อนออกเดินทาง น้อง "มะเส็ง" มารอส่ง ถ่ายรูปเราไว้เป็นหลักฐานที่ลานจอดรถ
มีเรื่องตลกน่าเอ็นดูตอนนี้ น้องๆเค้าเป็นห่วงพี่วุด เลยโทรมาย้ำว่าจะไปไหนกับคนแปลกหน้า
รู้จักเค้าแค่ไหน มีชื่อ ที่อยู่จริงไหม บลา ๆ ๆ...
เลยต้องให้มะเส็งมาถ่ายรูปไว้ คุณน้องปุ๊กกี้จะได้วางใจ
เพราะเธอบอกพี่ตั้งแต่การเช็คอุปกรณ์ยังชีพ กรณีรถเสียท่ามกลางหิมะถล่ม
ไปจนถึงทางหนีทีไล่ ถ้าเกิดป้าดอนน่าเป็นมิจฉาชีพแฝงมาพาพี่ไป"ตกเขียว"

ต้องขอบคุณน้องๆค่ะ ที่ดูแลพี่เป็นอย่างดี
ยังไงพี่ก็ยังโก๊ะ ทำถุงมือคู่อุ่นตกตรงลานจอดตั้งแต่ยังไม่ออกจากหมู่บ้านเลยล่ะ
รู้ตัวก็กลางทางเข้าไปแล้ว นึกว่าจะต้องทนหนาวต่อไป
โชคดีที่คุณดอนน่าติดมาสองคู่ เลยให้ยืมตลอดคอร์ส
เป็นชนิดเล่นหิมะได้ด้วย อุ่นหนากว่าของเดิม...เธอมาช่วยชีวิตจริงๆ

ตามกำหนดการ เราต้องไปลงทะเบียนภายในเวลา 5 โมงเย็น ของวันที่ 14 กุมภา
เมื่อไปถึง ขณะนั้น บ่ายสามโมงกว่าแล้ว
เข้าไปโผล่หน้าทักทายป้าขิงที่กำลังง่วนเตรียม light supper ต้อนรับผู้อบรม

ห้องลงทะเบียน คืออาคารชั้นเดียว ติดกันกับครัว
หลังจากเปิดคอร์ส ห้องลงทะเบียนก็จะกลายป็นห้องรับประทานอาหารที่กั้นแบ่งเป็นโซนหญิง-ชาย
กลับมาอีกครั้งก็ได้บรรยากาศเดิม เพราะครั้งที่แล้วก็มาหน้าหนาว
คุณดอนน่าตื่นเต้นที่ได้เห็นหอพักใหม่ (จขบ. มาครั้งแรก หอพักเสร็จแล้ว ปี 2005)
พอทักทายคุณป้าขิง กับคุณ Kate จนท. ลงทะเบียน เราก็รับ assigned
ได้ห้องหมายเลข 118 A คุณดอนน่าอยู่ตรงข้ามโถง คือ119 A

คูณดอนน่าต้องจอดรถในพื้นที่ที่จัดไว้ การจัดการคอร์สที่นี่เป็นระบบระเบียบ
ทุกคนรู้วินัย ถามอะไรได้คำตอบ ทำตาม ไม่วุ่นวายเลย
ลานจอดรถจะอยู่ในเขตของ men เราจึงต้องจัดการขนของให้เสร็จก่อน 5 โมง

ขับรถไป unload สัมภาระ ด้าน men entranceของหอพัก

ในห้องพัก มีเตียงไม้มีฟองน้ำแผ่นบางๆ ถ้าอยู่เมืองไทยคงนอนพื้นกระดาน
ความสบายที่ตัดออกไปคือ นอนพอดีไม่เกิน 6 ชั่วโมงสักวัน
นอนหมอนแฟบๆ- ปกติบ้าหมอน

คราวนี้มาถือศีล 8 ทุกอย่างพอดี
ไม่ให้เกิน และไม่ใช่การบังคับทรมานตน

ห้องพัก...
หัวนอนอยู่ทิศตะวันตกก็หลับสบายดีทุกวัน

ก่อนไปรวมกับเพื่อนๆที่ห้องลงทะเบียน ต้องถ่ายรูปไว้ก่อน
เพราะเดี๋ยวต้องฝากของมีค่า อุปกรณ์อิเลคทรอนิกส์ และสมุดปากกาไว้ที่ จนท.
ระหว่าง 10 วันนี้ เราจะไม่ส่งจิตออกนอกให้วุ่นวาย กฏมีไว้ช่วยผู้อบรมอย่างนี้

เดินจากลานจอดรถไปยังห้องปฐมนิเทศน์ เก็บภาพวิวโพล้เพล้ของศูนย์อบรม (สี่โมงเย็นกว่าๆ)
อีกสิบวันจะเป็นยังไงหนอ...