คงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว
ถ้านับย้อนหลังไป 4-5 ปีที่แล้ว ช่วงวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ผมก็ยังจะคงอยู่บ้านตามปกติ แต่หลังจากปีใหม่ไปแล้ววันหรือ 2วัน จะเป็นวันที่ผมต้องเดินทางไปเชียงใหม่เพื่อรับใครคนหนึ่งกลับมากรงุเทพ ผมทำแบบนี้ตลอดทั้งไปส่งและไปรับทั้งในช่วงปีใหม่หรือสงกรานต์ แต่เรื่องแบบนี้มันคงไม่เกิดขึ้นอีกในชีวิตของผมอีกแล้ว หลังจากที่เธอบอกเลิกแต่เธอยังให้ผมไปส่งเธอกลับบ้าน ครั้งนั้นเป็นครั้งสุดท้ายมันผ่าน มา 3 ปีกว่าเรา และเราไม่เคยได้พบกันอีก ผมมั่นใจอย่างนึงว่าเธอลืมผมไปแล้ว แต่ผมยังแปลกใจอยู่ที่ว่าทำไม ผมไม่เคยลืมเธอ ยอมรับว่าทุกวันนี้มันเหงา ผมไม่เคยมีใครเข้ามาในช่วงระยะเวลา 3 ปีที่ผ่านมา แต่ตัวเธอผมไม่แน่ใจ ผมพยายามไม่เข้าไปใกล้บริเวณที่เธอพักอยู่ หรือบริเวณที่เธอไปประจำหรือเป็นเพราะกลัวจะเห็นภาพที่มันบาดตา เคยลองส่ง SMS ไปอวยพรปีใหม่หรือวันเกิดเธอ มันก็เงียบหายไปกับสายลม แต่นับจากวันนั้นถึงวันนี้ผมก็ไม่เคยลืมเธอ และยังจำข้อความที่เคยส่งไปหาเธอหนนึงว่า "เราคงไม่เจอกันอีกแล้ว แต่ก็จะรักและรักตลอดไำป"
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
![](\"http://badge.facebook.com/badge/1701651181.674.112131039.png\"){kind=icon}