คนรักของผม...ปัจจุบันนี้ >>>ไม่มี !

ผ่านมาหลายเดือนแล้วที่ผมติดต่อเขา ผ่านทางข้อความโทรศัพท์เท่านั้น ทุกครั้งที่ผมส่งข้อความไปหาเขาเขามักจะตอบกลับมาเสมอ แต่เหมือนจะดีเลเล็กน้อย ^^

เช่นหากผมส่งไป 0.15น. เขาจะส่งกลับมาซัก 10.35น. หรือ ผมส่ง 15.00น. เขาจะส่งกลับมา 21.30 น.จนเป็นเรื่องปกติ ผมชินไปแล้วละ แต่ทุกครั้งที่อ่านผมยิ้มออกทุกครั้ง ^____^ แม้จะได้คุยผ่านอักษรไม่กี่บรรทัดทางโทรศัพท์เท่านั้น

อ้าว! แล้ว Facebook ละ เขาบล๊อกผมไปแล้ว T_T เป็นเรื่องเศร้ามากผมไม่สามรถรู้ได้เลยว่า เขาเป็นยังไง ทำอะไรอยู่ สบายดีไหม มีปัญหาไรหรือเปล่า มีแฟนใหม่แล้วหรือยังในใจก็ยังเป็นห่วง และคิดถึงเขาอยู่ตลอด แต่มันก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว เอ้า! แล้วทำไมโทรไปหาเขาละ? โทรไปเขาก็ไม่เคยรับโทรศัพท์ผมเลยสักครั้งอย่างที่บอกแหละครับ คุยได้มากสุดก็ทางข้อความเท่านั้น

สอบ! ม. ผมเพิ่งจะเริ่มสอบ อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์แรก เผอิญเพื่อนผมมาติวหนังสือที่ห้องผม ก็ทั้งติว ทั้งคุยเรื่องสัปเพเหระละครับ มันคุยเรื่องแฟนมันให้ผมฟังตลอด ฟังไปก็อิฉาไป “จะว่าไปก็คิดถึงปัดนะโว่ย ไม่รู้เป็นไงมั่ง” ผมอุทานถ้าตอนนี้กูยังคุยกันอยู่....

กูถามเมิงหน่อย ถ้าเมิงยังคบกันอยู่แล้วมันไม่ใส่ใจเมิง ไม่สนใจ อยากทำอะไรก็ทำตามอารมณ์ อินดี๊ของมันเมิงจะไม่ทุกข์ยิ่งกว่าหรอ “ไม่นะอย่างน้อยเขาก็ยังอยู่กับกู แค่กูได้อยู่ดูแลมันกูก็มีความสุขละ”

เย็ดดดด……อารมณ์ล้วน ล้วน….เพื่อนผมอุทาน !!

ผมคิดยังงั้นจริงๆนะครับ ณ ตอนนี้แต่ถ้ายังคุยกันอยู่ก็ไม่แน่ว่าผมจะรู้สึกยังงี้อยู่หรือเปล่าหากแต่ตอนนี้ผมยังคิดถึง ห่วงเขามาก >>เสมอมา<<

ปล.บทความนี้อารมณ์ล้วนๆ ^__ยิ้มหวาน__^