ชายสี่บะหมี่เกี๊ยว อ่อ เอาหมี่เย็นตาโฟที่หนึ่ง ครับ

พ่อ! โต๊ะ 5 เย็นตาโฟถ้วยหนึ่งลูกสาวเจ้าของร้านตะโกนสั่งอีกทอด

ระหว่างนั่งรอผมก็ยิบหนังสือขึ้นมาอ่านไปพลางๆ 3 นาทีผ่านมา

ได้แล้วครับ ! ผมชำเรืองมองและก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อไปให้มันจบหน้าหนึ่งก่อนถึงจะกิน ใช้หางตาชำเรืองไปดู อีกครั้งหนึ่ง อ้าว! ทำไมสีมันใสๆว่ะเนี่ย นี่มันน้ำใสนี่ว่า…..

เอาไงดี (ผมคิดใจ) กินกะได้ว่ะขี้เกียจเสียเวลา จากนั้นก็ลงมือปรุง ตักพริบใส่ 2 ช้อน น้ำปลา 3 หยด ^^ น้ำตาลครึ่งช้อนชาหลังจากนั้นก็คนให้ทั่ว ทำไมสีมันเริ่มออกชมพูๆ เนี่ย คนไปเรื่อยๆสีมันยิ่งชัดขึ้นชมพู แป๊ด เย็นตาโฟนี่ว่า…

ดีนะที่ผมไม่ทักว่าทำผิด ไม่งั้นหน้าแตกบะหมี่ถ้วยนี้สอนให้ผมรู้ว่าก่อนจะทำอะไรควรมองศึกษามันให้ดีๆก่อนไม่งั้นมีขายหน้า….แต่อย่างว่าถ้าขายหน้าแล้วได้ประสบการณ์มันก็คุ้มน่ะครับ