 |
17 สิงหาคม 2552
|
|
|
|
|
ลักษณะของคนที่น่ารัก ตอนจบ
๙. เป็นคนมีนิสัยสุขุมรอบคอบ ไม่ยกตนข่มท่าน
คือใครก็ตามไม่ว่าจะทำงาน จะลุกจะเดินจะเจรจาปราศรัย ก็ทำด้วยความนิ่มนวลสุขุมรอบคอบ มีนิสัยเรียบร้อยสำรวมละมุนละม่อม ไม่โฉ่งฉ่าง มีกิริยามารยาทน่าเลื่อมใส น่ารักน่าเอ็นดู ถ้าเป็นผู้ใหญ่น่าเคารพนับถือ น่าบูชา และ ทำงานด้วยความเรียบร้อย ไม่ประมาท ไม่ทำให้เกิดความเสียหาย ผลงานสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี เป็นที่พอใจของผู้พบเห็น ทั้งเป็นคนไม่อวดดื้อถือดี ไม่ยกตนข่มท่าน ให้เกียรติแก่คนทั้งหลาย คนเช่นนี้ย่อมเป็นที่เคารพรักใคร่นับถือ ยกย่องของคนทั่วไป ทั้งได้รับความไว้วางใจให้ทำงานที่ไว้วางใจ ที่มีเกียรติ หรือตำแหน่งสูง เพราะมีลักษณะนิสัยเป็นที่ประทับใจของคนทั่วไป
แต่ในทางตรงกันข้าม หากว่าผู้ใดมีนิสัยขาดความสุขุมรอบคอบ ไร้มรรยาท ทำงานด้วยความประมาทเลินเล่อ ทำให้การงานเสียหาย และมีนิสัยกดขี่ข่มเหงผู้อื่น ยกตนและพวกของตนว่าดีแต่ผู้เดียว แต่ข่มผู้อื่น แม้เขาจะดีก็พูดข่ม ไม่ให้กำลังใจ คนเช่นนี้จะไม่ค่อยมีใครอยากคบค้าสมาคม ไม่มีใครพอใจให้ทำงานหรือทำงานด้วย ฉะนั้น คนดีทั้งหลาย จึงพยายามหลีกเลี่ยงนิสัยที่ตรงกันข้ามนี้เสีย แล้วพยายามฝึกฝน ตนเองให้เป็นคนน่ารัก อันมีผลสะท้อนเป็นความสุข และความเจริญทั้งแก่ตนเองและสังคมโดยรวม
ท่านสาธุชนทั้งหลาย ท่านทั้งหลายจะเห็นได้แล้วว่า คนที่มีลักษณะนิสัยน่ารักนั้น ย่อมเป็นที่รักของคนทั้งหลาย นำความสงบสุขและความเจริญรุ่งเรืองมาแก่ตนและสังคมส่วนรวมได้อย่างไร ส่วนคนที่มีลักษณะนิสัยตรงข้าม ย่อมเป็นที่เกลียดชังของคนทั้งหลาย และนำความเสื่อมมาแก่ตนและสังคมโดยรวมอย่างไร เมื่อทราบชัดเช่นนี้ ก็พึงฝึกฝนอบรมตนให้มีลักษณะนิสัยที่น่ารัก ๙ ประการ คือ ไม่เป็นคนอวดดี ไม่พูดมากจนเขาเบื่อ เป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน รู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาว พูดจาอ่อนหวาน เป็นคนเสียสละ ไม่เอาเปรียบผู้อื่น เป็นคนกตัญญูกตเวที เป็นคนไม่มีนิสัยริษยาเสียดสีผู้อื่น และเป็นคนมีนิสัยสุขุมรอบคอบ ไม่ยกตนข่มท่าน ก็จะเป็นที่รักใคร่ชอบใจของคนทั้งหลาย ซึ่งย่อมเป็นไปเพื่อความสุข ความเจริญทั้งแก่ตนเองและสังคมโดยส่วนรวม ไม่เสียทีที่เกิดมาเป็นมนุษย์พบพระพุทธศาสนา
ปาฐกถาธรรมในวันนี้ เห็นว่าพอสมควรแล้ว ขอยุติด้วยเวลาเพียงเท่านี้
ในที่สุดนี้ ขออำนวยพรให้ท่านสาธุชนผู้ฟังทุกท่าน จงประสบแต่ความสุข ความเจริญ เป็นที่รักใคร่ เคารพ นับถือ ของคนทั้งหลาย ด้วยการสร้างลักษณะของคนที่น่ารัก ๙ ประการ ดังกล่าวมาแล้วโดยทั่วกันเทอญ.
คัดลอกจากนิตยสารธรรมจักษุ ปีที่ ๗๗ ฉบับที่ ๕ ประจำเดือน กันยายน ๒๕๓๖
จากคุณ : mayrin [ 10 ก.ค. 2545 ]
| Create Date : 17 สิงหาคม 2552 |
| Last Update : 17 สิงหาคม 2552 1:27:06 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 558 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
|
รถขนของ |
|
 |
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
http://www.ponboon.com
นะ หิ เว เรนะ เวรานิ สัมมันตีธะ กุทาจะนัง อะเวเรนะ จะ สัมมันติ เอสะ ธัมโม สะนันตะโน ตัด
คาถาตัดเวร จะช่วยตัดเวรจากเจ้ากรรมนายเวรที่หัวดื้อๆ
อันนี้ขอให้ท่องทุกวัน..
พระคาถาแผ่เมตตาไปทั่วทั้ง 3 โลก
นโม พุทธสิกขีพระพุทธเจ้า
นโม สรรพพุทธานัง
นโม สรรพธัมมานัง
นโม สรรพสังฆานัง
นโม อิติ อิติ โพธิสัตว์
โอม ฉัพพรรณรังสีพระพุทธเจ้า
โอม ท่านท้าวจาตุรมหาพรหม
โอม ท่านท้าวพยายมราช
โอม ท่านท้าวสักกะเทวราช
โอม ท่านท้าวจาตุรมหาราช
ลูกขออุทิศส่วนกุศลด้วย อิทัง ปุญญะพะลัง
ผลบุญใดที่ลูกได้สั่งสมมารวมทั้งสวดพระนามพระผู้มีพระภาคเจ้า
ลูกขอแผ่ส่วนกุศลไปกับฉัพพรรณรังสีรัศมีหกประการขององค์สมเด็จพระพิชิตมารศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์
ขอได้โปรดดลบันดาลให้สรรพสัตว์ทั้งสามโลก เจ้ากรรมนายเวร และญาติมิตร มีความสุขสำเร็จในชีวิต ได้หลุดพ้นจากวัฎสงสาร โดยสิ้นเชิง ด้วยพระบารมีมิอาจประมาณ ลูกขอน้อมนอบนมัสการด้วยจิตใจ ขอให้สรรพสัตว์ทั้ง 3 โลก เจ้ากรรมนายเวรญาติมิตรและจิตลูกสว่างสะอาดสดใส หลุดพ้นไซร้สู่บ้านพระนิพพานพร้อมด้วยบริวารทุกท่านเทอญ สัมปะติจฉามิ สัมปะจิตฉามิ นิพพานสุขัง
จาก ธรรมประทานพร เล่ม ๔
__________________
การจะแก้ไขกรรม หรือแก้ไขดวงก็คือ
การแก้เข้ามาในใจเรา แก้ไขความประพฤติ
ถึงจะแก้กรรมเก่าได้ แต่ถ้ายังไม่เลิกนิสัยชั่วๆ
มันก็ต้องทำกรรมชั่วอีกแหละ
กรรมใดผู้ทำ ทำด้วยความประณีต ผู้นั้นย่อมได้รับผลของกรรมอันประณีต
กรรมใดผู้ทำ ทำด้วยความหยาบ ผู้นั้นย่อมได้รับผลของกรรมอันหยาบ
ดังนั้น :
บุญใดเป็นบุญอันประณีต ผู้นั้นย่อมได้รับผลบุญอันประณีต
บุญใดเป็นบุญอันหยาบ ผู้นั้นย่อมได้รับผลบุญอันหยาบ
สิ่งที่ล่วงไปแล้ว ไม่ควรทำความผูกพัน เพราะเป็นสิ่งที่ล่วงไปแล้วอย่างแท้จริง
แม้กระทำความผูกพันและหมายมั่นให้สิ่งนั้นกลับมาเป็นปัจจุบัน ก็เป็นไปไม่ได้
ผู้ทำความสำคัญมั่นหมายนั้นเป็นทุกข์แต่ผู้เดียว โดยความไม่สมหวังตลอดไป
อนาคตที่ยังมาไม่ถึงนั้น เป็นสิ่งไม่ควรไปยึดเหนี่ยวเกี่ยวข้องเช่นกัน
อดีตปล่อยไว้ตามอดีต อนาคตปล่อยไว้ตามกาลของมัน
ปัจจุบันเท่านั้นจะสำเร็จประโยชน์ได้ เพราะอยู่ในฐานะที่ควรทำได้ ไม่สุดวิสัย
|
|
|
อิอิ