ลักษณะของคนที่น่ารัก ตอนที่๒

๒. เป็นคนไม่พูดมากจนเขาเบื่อ

คือใครก็ตาม ถ้าไม่รู้จักประมาณตนในการพูด พูดพล่าม พูดไร้สาระ หรือพูดมาก จนเกินไป จนคนทั้งหลายเบื่อฟัง และรู้สึกรำคาญไม่อยากฟัง อยากออกไปเสียให้ห่าง เมื่อคนเช่นนี้พูด คนเช่นนี้แม้จะมีความรู้ความสามารถดี ก็หาเป็นที่รักและที่เคารพนับถือของคนทั้งหลายไม่ ถ้ายิ่งเป็นคนต่ำต้อยอยู่แล้ว ก็ยิ่งเป็นที่เกลียดชังของคนทั้งหลายยิ่งขึ้น แม้ในการแสดงธรรม การปาฐกถา การบรรยาย การสอน ถ้าพูดมากจนเกินประมาณหรือจนเกินเวลาไปมากแล้ว ก็ย่อมไม่เป็นที่น่าพอใจของผู้ฟังทั้งสิ้น ฉะนั้น คนที่ฉลาดและน่ารักจึงพูดแต่พอประมาณ ไม่พูดมากจนเขาเบื่อ แต่พูดมีสาระน่าฟังเช่นพูดแนะนำหรือสร้างสรรค์เป็นต้น และเมื่อพูดสิ่งใดก็คิดใคร่ครวญก่อนแล้วจึงพูด คนเช่นนี้ย่อมเป็นที่รักใคร่เคารพนับถือของคนทั้งหลาย และย่อมได้รับความเอ็นดู ความเกื้อกูลจากคนทั่วไป ฉะนั้น คนที่มีลักษณะนิสัยที่น่ารัก จึงไม่พูดมากจนเขาเบื่อ แต่เป็นผู้พูดพอประมาณ

๓. เป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน

คือ คนบางคนขาดความอ่อนน้อมถ่อมตน เป็นคนแข็งกระด้าง ขาดสัมมาคารวะ ชอบดูหมิ่นดูถูกคนอื่น เป็นคนไม่ยอมก้มหัวให้แก่ใคร คนประเภทนี้หาความเจริญได้ยาก ย่อมเป็นที่เกลียดชังของคนทั้งหลาย เหมือนต้นไม้ที่ยืนต้นตาย หรือเหมือนรวงข้าวที่ลีบไม่มีเมล็ด ไร้ค่ายืนชูรวงโด่อยู่ ไม่โน้มลงเช่นรวงข้าวที่มีเมล็ด แต่คนที่น่ารักนั้น ย่อมมีความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นนิสัย มีสัมมาคารวะ ไม่แข็งกระด้าง เคารพนอบน้อมต่อผู้ใหญ่ที่เจริญกว่าตนทั้งโดยวัยวุฒิ คุณวุฒิ และชาติวุฒิ คนเช่นนี้ย่อมมีความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตได้มาก สมดังพุทธพจน์ ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า

อภิวาทนสีลิสฺส
นิจฺจํ วุฑฺฒาปจายิโน
จตฺตาโร ธมฺมา วฑฺฒนฺติ
อายุ วณฺโณ สุขํ พลํ.

แปลว่า ธรรม ๔ ประการ คือ มีอายุยืน ๑ มีผิวพรรณผ่องใส ๑ มีความสุขกายสุขใจ ๑ มีกำลังกายกำลังใจ ๑ ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีปกติกราบไหว้อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่เป็นนิจ

ฉะนั้น ผู้หวังให้ผลดีทั้ง ๔ ประการนี้ เกิดขึ้นแก่ตน ก็ต้องสร้างเหตุ คือนิสัยที่น่ารักด้วยการเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นนิจ

Create Date : 31 กรกฎาคม 2552		1 comments
Last Update : 31 กรกฎาคม 2552 22:54:32 น.
Counter : 718 Pageviews.
Share Tweet