BlogGang.com : : TiPPnana : ผ่านพบไม่ผูกพัน

เก็บเอาไว้ ให้เธอมาพักใจ :))

กุมภาพันธ์ 2553

	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28

17 กุมภาพันธ์ 2553

ผ่านพบไม่ผูกพัน

ผ่านพบไม่ผูกพัน

วันนี้เป็นวันที่ฉันได้ให้เวลากับความคิดของตัวเองในการนั่งคิดทบทวนสิ่งต่างๆ และนั่งฟังความคิดของนักเขียนที่เปี่ยมไปด้วยอุดมการณ์ "อาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล"
ประมาณเกือบๆสองชั่วโมงกับการนั่งฟังประสบการณ์และความคิดของอาจารย์ที่มันเพาะบ่มและตกตะกอนผ่านคำพูด และเนื้อหาในหนังสือ ทำให้ฉันได้กลับมาทบทวนคิดเรื่องของตัวเอง ให้เวลากับตัวเอง มีประโยคนึงที่น่าสนใจมากที่อาจารย์พูดไว้คือ "เรามีทุกอย่างยกเว้นตัวตนของตัวเอง เคารพทุกอย่างยกเว้นเคารพตัวเอง"
การให้ความสำคัญกับตัวเราเองนั้นไม่ใช่บอกให้เราไม่สนใจคนอื่น หรือเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง จากประสบการณ์มากมายทำให้อาจารย์เข้าใจ และให้ความสำคัญกับธรรมชาติและสิ่งรอบตัว เข้าใจมนุษย์เข้าใจความรู้สึกของตน "เราเคยถูกตั้งให้เป็นนั่นเป็นนี่ ผมก็เป็นผมนี่แหละ" อาจารย์บอกไว้อย่างนี้

ฉันในฐานะนักศึกษาคนนึง หากมองย่อยดูสภาพปัจจุบันนี้ เราผ่านการคัดเลือกเข้ามาในมหาลัย เป็นเพียงเปอเซ็นต์เล็กๆที่มีโอกาสได้รับการศึกษาที่ดี แล้วเราสามารถทำอะไรเพื่อช่วยเหลือคนอื่นได้บ้าง? หรือเพื่อพัฒนาตนเองทั้งความคิด และจิตใจ

ปัจจุบันนี้ประเทศหลายๆประเทศพัฒนาขึ้น แต่จิตใจคนนั้นกลับถดถอย
เราสามารถอาศัยอยู่ท่ามกลางความวุ่นวายของประเทศ โดยใช้ชีวิตปกติสุข
แต่นั่นก็คือเรื่องจริง
อาจารย์เสกสรรค์กล่าวไว้ว่า ในสมัยก่อนนั้น "มหาวิทยาลัยในยุคนั้นเป็นโลกทั้งโลกของนักศึกษา นักศึกษาเป็นผู้ใหญ่"
นั่นคงจะหมายถึงไปทางความคิด และการกระทำ นักศึกษามีสิทธิที่จะเลือก ตัดสินใจ และกระทำในสิ่งที่ตนเองที่ว่าถูกต้องและดีงาม

เรานั้นช่างเด็กน้อย และโง่เขลา แต่ต่อจากนี้ไปเราจะเติบโต

เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมานี้มีเรื่องให้สับสน
การตัดสินใจไม่เด็ดขาดนั้นก็เป็นปัญหาวุ่นวายปัญหาหนึ่งของชีวิต
ปิดเทอมจะไปขายหนังสือ(ที่งานหนังสือฯ) หรือ ไปค่ายอาสาฯ กับมหาวิทยาลัย
บางคนอาจตัดสินใจได้ในทันที
แต่สำหรับฉันนั้นมันดีทั้งสองอย่าง และก็ได้ประสบการณ์ที่ต่างกัน
ตัดสินใจอยู่นาน สุดท้ายก็มาคิดว่า ควรทำสิ่งที่เมื่อเรากลับมองย้อนมา เราจะไม่เสียใจที่เลือกทำสิ่งนั้น(และไม่เสียดายอีกสิ่งหนึ่ง)

สรุปคือ ตัดสินใจจะไปค่ายอาสาฯ
แต่โชคชะตาก็นำสารมาบอกฉันว่า "ค่ายเต็ม"

.....

โอกาสนั้นไม่ได้มีสำหรับเราเสมอไป และเมื่อเรามีโอกาสก็จงรีบคว้ามันไว้
ก่อนที่มันจะสายไป
แต่เรื่องมันก็ไม่ได้เศร้าเกินไป เพราะฉันมีโอกาสอีกครั้ง
ให้โอกาสตัวเอง ไปสัมมนาค่าย จับฉลาก และโชคชะตาก็ได้มอบโอกาสให้อีกครั้งหนึ่ง

ฉันได้ไป...
ในขณะที่หลายคนต้องพลาดโอกาสนี้

แต่อยากให้คิดว่าการไปออกค่ายฯนั้น
ทุกคนไปด้วยจิตใจที่ต้องการอาสา และพัฒนาเพื่อมนุษย์
เราได้รับโอกาส และเราจะไปสร้างโอกาสให้กับคนอื่นๆต่อไป
รวมถึงพัฒนา และขัดเกลาจิตใจของตนเอง ที่ปัจจุบันมันแห้งแล้งลงทุกวันๆ

ไม่มีน้ำประปา ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์
มีแต่จิตอาสา และความ อบอุ่นจากชาวบ้าน
มีแต่การให้ และ การรับ
ที่ไม่มีสิ้นสุด

... ชักตื่นเต้นแล้วล่ะค่ะ

Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2553

Last Update : 8 พฤษภาคม 2553 22:15:59 น.

2 comments

Counter : 271 Pageviews.

อยากไปฟังอาจารย์เสกสรรค์บ้าง . .
อื้มมม เราควรจะเคารพตัวเอง !!

จิตใจคน
ถ้าลงไปต่ำมาก ๆ แล้วก้พัฒนายากนะ
แต่ถึงยากยังไง เราว่าก้ยังเป็นไปได้ !

เราเริ่มอยากไปค่ายอาสาบ้างแล้วแฮะ . .

ปล. มีนน ,, เราล็อคไดแล้วนะ
Password : justyia ^^

โดย: YiA IP: 203.144.144.165 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:32:25 น.


เคยไปค่ายอาสาเมื่อนานมาแล้วค่ะ ยังประทับใจไม่รู้ลืม --- โอกาสดี ๆ อย่างนี้อย่าพลาดที่จะเก็บเกี่ยวค่ะ