BlogGang.com : : TiPPnana : ขอพื้นที่เล็กๆ...

เก็บเอาไว้ ให้เธอมาพักใจ :))

กุมภาพันธ์ 2553

	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28

8 กุมภาพันธ์ 2553

ขอพื้นที่เล็กๆ...

ขอพื้นที่เล็กๆ...

ช่วงนี้อารมณ์สับสนแปรปรวน ขึ้นลงไม่เป็นไปตามจังหวะชีวิต
นั่งหงอย นั่งคิด นั่งทบทวน
ที่เรียนหนังสืออยู่ทุกวันนี้มันเพื่ออะไร

วันนี้อาจารย์พูดว่า
เกรด คะแนน หรือข้อสอบนั้น มันไม่ได้วัดความสามารถของเรา
ผู้ที่ทำข้อสอบได้คะแนนดีก็คือ ผู้ที่บังเอิญมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องที่ข้อสอบออก
แต่จริงๆแล้วนั้นศักยภาพของคนเรามันไม่ได้วัดเป็นตัวเลข
ความสามารถของคนเราในปัจจุบันนี้ถูกนำมาใช้ไม่ถึงสิบเปอเซ็นต์
แต่คะแนนนั้นมันก็เป็นสะพานเชื่อมไปสู่อนาคต(การทำงาน)

คนเราแข่งกันเรียนจนลืมพูดจากัน
ในห้องเรียนเล็กๆ นักศึกษานั่งเรียนเป็นครึ่งวงกลมประมาณสิบกว่าคน
วันนึงคุยกันกี่ประโยค?
เราไม่ได้ทักทายกันนานแค่ไหนแล้วนะ?
หรือ วันนี้เธอได้มองหน้าฉันหรือยัง?
หรือ เราทุกคนมองข้ามคำว่า "เพื่อน" ในห้องเรียนไปแล้ว?

กลับไปพบปะเพื่อนเก่า แล้วมาพบเพื่อนปัจจุบัน ทำให้รู้ว่าเพื่อนแท้นั้นน่ะหายาก
แต่มันก็ไม่ยากเกินไปหากเรานั้นเปิดใจ

เมื่อก่อนเพื่อนนั้นหาง่าย
เพียงแค่เราพบกัน คุยกัน เธอรู้จักฉัน ฉันรู้จักเธอ
เราก็เป็นเพื่อนกัน

แต่เพื่อนเดี๋ยวนี้ต้องมีตลับเมตรมาวัด มีข้อแม้หลายอย่างในคำว่าเพื่อน

อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งจัง*
พูดแล้วทำให้นึกถึงเพลง พื้นที่เล็กๆ ของบอย ตรัยฯ

จะต้องถอนใจ อีกสักเท่าไร
โลกแห่งความเป็นจริง ไม่เคยเป็นอย่างใจ
วันและคืนเปลี่ยนหมุน ให้เราวิ่งตามเรื่อยไป
โตแล้ว ทุกอย่างเปลี่ยนไป

การเป็นผู้ใหญ่ มันไม่ง่ายเลย
มันไม่คุ้นไม่เคย ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อยใจ
ไม่มีเวลาเหลือ ไว้ฟังไว้คิดถึงใคร
โตแล้ว ต้องทำอย่างไร

เมื่อนาฬิกาในชีวิตหมุนเร็วกว่าใจ
จนตัวเราเองอาจหล่นหาย
เมื่อเด็กคนหนึ่งที่อยู่ในใจ เขาไปไหน
ทำไมวันนี้เขาหายไปจากเรา

ขอพื้นที่เล็กๆให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม
ในวันนึงเท่าไร ก็ไม่เปลี่ยนไปได้หรือเปล่า
ให้ความสดใส ยังอยู่กับเรา อย่าให้ใครเขามาแย่งไป
แค่เพียงอยาก ขอพื้นที่เล็กๆนี้ยังเป็นเด็กไปนานๆ
ให้เรายังได้ฝัน ให้เรายังยิ้มได้
โลกแห่งความจริง มันจะดีหรือร้าย
เก็บความเป็นเด็กในหัวใจ เอาไว้

ตรงขอบฟ้านั้น มีรุ้งพาดผ่าน
เมื่อความจริงความฝันได้มาบรรจบกัน
ที่ดินแดนแห่งนั้น เด็กน้อยคนหนึ่งกับฉัน
จูงมือเดินไปด้วยกัน

เมื่อนาฬิกาในชีวิตหมุนเร็วกว่าใจ
จนลืมว่าเราเคยเป็นใคร
อย่าลืมเด็กน้อย ทิ้งปล่อยเขาคอยอยู่เดียวดาย
ได้ยินใช่ไหมเสียงนั้นที่เรียกเรา

ขอพื้นที่เล็กๆให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม
ในวันนึงเท่าไร ก็ไม่เปลี่ยนไปได้หรือเปล่า
ให้ความสดใส ยังอยู่กับเรา อย่าให้ใครเขามาแย่งไป
แค่เพียงอยาก ขอพื้นที่เล็กๆนี้ยังเป็นเด็กไปนานๆ
ให้เรายังได้ฝัน ให้เรายังยิ้มได้
โลกแห่งความจริง มันจะดีหรือร้าย
เก็บความเป็นเด็กในหัวใจ จะอยู่กับฉันตลอดไป

(ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ใจยังเป็นเด็ก)
อยู่กับฉันตลอด ไม่ให้ใครแย่งไป
(ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ใจยังเป็นเด็ก)

credit from: //www.dseason.com/coolsong/coolsong_play.php?id=1889

Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2553

Last Update : 8 พฤษภาคม 2553 22:16:26 น.

3 comments

Counter : 192 Pageviews.


เห็นด้วยค่ะ

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:09:13 น.


ทุกคนต้องเติบโตขึ้นค่ะ ยากแค่ไหน เราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้ สู้ ๆ นะจ๊ะ