ยิ่งใกล้กัน ยิ่งหวั่นไหว

ยิ่งใกล้กัน ยิ่งหวั่นไหว ...ห้ามใจตัวเองม่ายด้ายเลยยยย...

ช่าย หม่ามี้กำลังร้องเพลงหละไทนี่ ...หม่ามี้ร้องเพลงนี้มาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ที่ขับรถกลับจากหัวหินกะป๋า...

ถูกต้อง...หม่ามี้ไปหัวหินกะป๋ามา...ไม่ต้องงง...เพราะหม่ามี้ก็งงเหมือนกัน

หม่ามี้ต้องไปเยี่ยมครอบครัวน้องสาวที่หัวหิน และตั้งใจว่าจะขับรถไปเอง แบบสบายๆ ค้างซะคืนนึง เช้าค่อยกลับ แล้วก็ไม่รู้เกิดไรขึ้น ระหว่างที่โทรคุยกะป๋าตอนกำลังจะออกจากกทม. ...ป๋าดันบอกว่า เสียดายเนอะ ถ้าเธอไม่ไปหัวหิน จะได้ไปหาไรกินกัน...มันมามุขไหนอีกวะเนี่ย หม่ามี้เลยหยอดไปเล่นๆ ก็ไปกินที่หัวหินซิ อาหารทะเลไรเงี้ย อีบอกว่า...เออ...แวะรับด้วย

อ้าว...งง

ให้แวะ ก็แวะซิ สองคนค่อยขับรถน้องแนงกันไป แวะกินนั่นนี่ แวะซื้อนั่นนู่น พอจอดแวะ ป๋าก็อาสาขับให้ (จริงๆ คงรำคาญ หม่ามี้ขับช้า) ระยะทางสองร้อยกว่าโล โหย... ยังกะโรยด้วยกลีบกุหลาบ แม้จะตกหลุม ปีนไหล่ทางบ้าง แต่ก็หวานซะ (อันนี้ หม่ามี้อาจรู้สึกคนเดียวนะ... ป๋าคงเฉยๆ) หม่ามี้ก็บอกเขาแล้วนะ ว่า mission ที่ไปคือการไปเยี่ยมน้องสาว และพ่อแม่เราเอง ก็ยังจะไป หรือว่า ทนเรารบเร้าไม่ได้หว่า เราไปรบเร้าเขามาหรือเปล่าเนี่ย

ไปถึงหัวหิน ประมาณสองโมงเย็น เข้าไปที่บ้านน้อง พอดีเขาไม่อยู่กัน มีแต่ตายายและหลาน เราสองคนเลยกินข้าวกลางวันกัน ...กะพ่อแม่หม่ามี้ไง...เอ่อ...ไม่เคยพาผู้ชายเข้าบ้านซักกะคน...แม้จะอายุเท่านี้แล้ว..(ให้เดา...ว่าเท่าไหร่) เพื่อนชายที่เคยไปบ้าน ก็สาวท้างน้านนน หม่ามี้ก็แอบหวั่นใจเล็กๆ ว่าจะอึดอัดกันหรือเปล่า เพราะพ่อคงนั่งหนวดกระดุก เพราะนั่งสงสัย ว่าไอ้หมอนี่มันเป็นใคร

ผิดคาด ...เขาคุยกันเอิ๊กอ๊าก แถมหลานหม่ามี้ก็ติดลุงแจเชียว...มันเป็นงานจริงๆ ไอ้ตัวเล็กเนี่ย มันเป็นภาพที่ประทับใจเลยนะ ที่เห็นป๋าเขาอุ้มไอ้ตัวเล็ก เขาอุ้มเดินไปมา มาเปลี่ยนกะหม่ามี้ เพื่อให้หม่ามี้ได้พักบ้าง คุยกันใหญ่...มามะ มาอยู่กะลุง ป้าจะได้พักบ้าง โหย...อย่าทำอย่างนี้ เดี๋ยวใจฉันก็ตกหายอีกหรอก เราสองคนช่วยกันอุ้มหลาน ขับรถไปกินข้างแถวเขาตะเกียบ โดยมีพ่อกะแม่ของหม่ามี้ไปด้วย ก็ตากะยายของไอ้ตัวเล็กน่ะแหละ ภาพที่เห็น ...ป๋าอุ้มไอ้ตัวเล็กไปดูทะเล และช่วยเข็นรถเด็ก พ่อและแม่ของหม่ามี้ ก็ท่าทางจะเอ็นดูป๋ามิใช่น้อย....เอ่อ...พ่อคะ ...หนูอยู่นี่ค่ะ

คนที่มองอยู่ไกลๆ เขาคงนึกว่า เราเป็นพ่อแม่ของไอ้ตัวเล็ก แต่ถ้ามามองใกล้ๆ คงรู้ ว่าอาแปะกะอาซิ่มเนี่ย ไม่สามารถมีลูกตาโตเท่าไข่ห่านอย่างนี้ได้หรอก เด็กอะไร ตาโตชะมัด โตเท่าตาหม่ามี้สองอันซ้อนกันเลยแหละ หม่ามี้ก็แอบคิดนะ ถ้าเรามีลูกด้วยกัน จะน่ารักอย่างนี้หรือเปล่าเนี่ย...แต่ก็นะ ตื่นดีกว่า...มันไม่ได้เป็นไปในทางนั้นหรอก...เขาก็แค่จะมากินอาหารทะเล้!!!

เรากลับมาส่งเขาทั้งหลายที่บ้าน และเตรียมตัวจะกลับกทม. แต่น้องสาวและน้องเขยก็ขอให้อยู่คุยอีกแป๊บ หม่ามี้รู้หรอก ...ว่ามันคิดอะไรกัน...เขาก็แค่มาเที่ยวนะ น้องๆ พี่ขอโทษที่ทำให้น้องๆผิดหวัง
แล้ววันนี้ อีน้องเขยตัวดีก็โทรมาแซว ว่าจะแต่งกันเมื่อไหร่ ไอ้เวง...ตรูจะเล่าอะไรให้มันฟังได้ละเนี่ย

เราขับรถกลับกันประมาณสองทุ่มครึ่ง ทางก็ทางเดิม CD ก็แผ่นเดิม ร้องเพลงกันสองคนมาตลอดทาง เหมือนจะสวีทหวาน ใช่....เพลงนั้นแหละ

ยิ่งใกล้กัน ยิ่งหวั่นไหว ...ห้ามใจตัวเองม่ายด้ายเลยยยย...

หม่ามี้ก็ไม่รู้ ว่ามันจะมีอะไรเกิดขึ้นอีก ได้แต่คาดหวัง และรอคอยเท่านั้น

ไอ้อ้วนมันจะเล่นอะไรกะหม่ามี้เนี่ย...เพราะเราเป็นแค่เพื่อนกันใช่มั้ยลูก

ก่อนลงจากรถ หม่ามี้ ก็ say Thank you to him สำหรับการมาเป็นเพื่อนและช่วยขับรถให้ เขาก็ว่า ไม่เป็นไรหรอก เขาก็ได้มาพักผ่อนเหมือนกัน

เฮ้อออออออออออออออออ อย่ามาทำอย่างนี้กะชั้นนนนนนนนนน หวั่นไหวนะว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยย


PS. ป๋ามันเอารูปหนูล่าสุดมาให้หม่ามี้แล้วนะ

Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2551		0 comments
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2551 21:03:35 น.
Counter : 348 Pageviews.
Share Tweet